Op de Dag van de Arbeid 1 mei gaat Marc Cattoor met pensioen. Hij blikt terug op een loopbaan van 45 jaar, waarvan bijna de helft als socialistische vakbondsafgevaardigde voor de kusthavens. “Ik ben ontzettend trots op de solidariteit van de havenarbeiders. Als enige beroepssector konden we een Europese beslissing terugdraaien”, vertelt de geboren en getogen Bruggeling.
De jeugd van Marc Cattoor (60) komt recht uit Benny Scotts volkslied ‘Brugge in m’n herte’. “Ik werd geboren in het Sint-Anna-moederhuis en mijn wieg stond in de Langestraat. Mijn ouders woonden in bij mijn grootouders, die café De Kelk uitbaatten. Daarna verhuisde ons gezin naar Sint-Jozef. Later woonde ik zelf op het Walplein, in Sint-Michiels en nu in Oostkamp.”
Zijn loopbaan omspant 45 jaar, waarvan 32 in de haven van Zeebrugge. “Ik was nog net geen 16 toen ik in de zomer van 1977 in de bouw startte. Vlak na mijn legerdienst begin de jaren 80 viel die sector in een crisis. Ik kon aan de slag bij stad Brugge in onder meer de archeologische opgravingen, de dienst elektromechanica en de ruimdienst. Mijn rijbewijs C van in het leger kwam er goed van pas. Maar door een aanwervingsstop kwam een einde aan die plezante tijd.”
Havenarbeider
Marc richtte zijn blik op Zeebrugge en begon op 2 juli 1990 als havenarbeider. “We deden van alles: laden en lossen van zakgoed, lashing en shunten van auto’s uit het Verenigd Koninkrijk. Bij containerrederij Cast werkte ik als markeerder en chauffeur van vorklift en straddle carrier. Na het einde van Cast zat ik in de losse pool en stak ik een handje toe in Antwerpen.”
Onderschat nooit de macht van het getal
Op 1 maart 2001 werd hij voltijds vakbondsman. “Ik was al sinds 1993 in het bestuur van de afdeling kusthavens van BTB-ABVV. In 2001 werd onze secretaris Ivan Victor nationaal voorzitter en hij werd opgevolgd door Renaud Vermote. Ik stapte in diens functie van bestendig afgevaardigde. Sinds de jongste sociale verkiezingen is BTB-ABVV de grootste vakbond van de Zeebrugge dokwerkers.”
“Als ik naar mijn persknipsels kijk, zie ik dat de werkgevers altijd vreesden dat we met onze sociale acties de trafiek zouden wegjagen. Niets blijkt minder waar: Zeebrugge groeide sterk en het einde is nog niet in zicht. We gingen van 1.500 naar meer dan 2.100 havenarbeiders en er worden nu meer dan 300 extra mensen gevraagd. Alleen bij koffiebehandelaar Seabridge worden nog zakken van 50 kg gelost, weliswaar met mechanische hulpmiddelen. Het werk blijft wel zwaar en gevaarlijk. Ik vergat nooit een dodelijk ongeval uit mijn beginperiode en legde altijd de nadruk op veiligheid.”
Niet alleen de manier van werken is sterk geautomatiseerd en gedigitaliseerd, ook de collegialiteit is anders. “Vroeger deelden de havenarbeiders heel direct lief en leed. Er werd vaker een pint gedronken en bij een meningsverschil werd al eens met de vuist gezwaaid. Maar na een discussie kon iedereen weer met elkaar verder. Nu praten de mensen het minder uit en laten ze zich op sociale media tegen elkaar opzetten. Als vakbondsafgevaardigde proberen wij problemen op te lossen. Naast onze praktische en administratieve taken, moeten we helaas soms psychologische hulp bieden. Ik denk dan bijvoorbeeld aan het schrijnend hoge aantal zelfdodingen in onze maatschappij.”
Familiearchief
De grootste trots van Marc Cattoor is het behoud van de wet op de havenarbeid, de zogenaamde Wet-Major. “Wij zijn er als enige sector in geslaagd om een Europese richtlijn te doen wijzigen om ons beroep te beschermen, in tegenstelling tot bijvoorbeeld het wegtransport. Dankzij de solidariteit in alle havens en alle vakbonden, want samen sta je sterk. Onderschat nooit de macht van het getal. We hebben er wettelijk voor gevochten, veel en hard gestaakt. Sommige mensen belandden zelfs in de gevangenis. De strijd zal nooit definitief gestreden zijn maar de collega’s staan er klaar voor.”
Na zijn pensioen zal hij werk maken van het familiearchief. Maar eerst kan hij nu zelf van de stoet op 1 mei genieten, in plaats van die mee te organiseren. “Daarna mogen de collega’s mij nog altijd om raad vragen, maar ik ga mij niet moeien. Dennis Paelinck neemt mijn taak van verantwoordelijke voor de kusthavens over en in zijn functie van bestendig afgevaardigde komt Gert-Jan Vanneste.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
