“Ik ben ten einde raad, wat moet ik beginnen tegen deze maffiaprakrijken?” zucht de uitgeweken Brugse Jenny Coppens. Deze hoogbejaarde vrouw voert in het Henegouwse dorpje Tongre-Notre-Dame al zes jaar lang een harde strijd tegen de Waalse tegenhanger van Aquafin, Ipalle.
Jenny Coppens (80) zag het levenslicht in Harelbeke, als de dochter van een onderwijzer, maar groeide op in Brugge en woonde ook een tijdlang in Zwevezele, alvorens tien jaar geleden de uit 1275 daterende Wielant watermolen te kopen in Tongre-Notre-Dame, een deelgemeente van het stadje Chièvres in Henegouwen, op een steenworp van de bekende dierentuin Pairi Daiza.
5.245 euro schadevergoeding
“Ik zocht iets landelijks, waar ik met mijn zoon Jean-Claude (54) in alle rust kon gaan wonen en wat biologische kippen, eenden, kalkoenen, ganzen en konijnen kweken.”, vertelt Jenny Coppens, die ondanks haar gezegende leeftijd beetje bij beetje eigenhandig de verkrotte molen renoveert en omvormt tot een woonhuis.
In 2011 kreeg Jenny Coppens het bericht dat Ipalle, de Waalse tegenhanger van Aquafin, in de buurt een waterzuiveringsstation wilde bouwen en de toestemming vroeg om op haar 1,5 hectare groot domein een collector te plaatsen en een leiding aan te leggen. “De dienst Eigendommen van het ministerie van Financiën liet mij een eigendomsoverdracht ondertekenen voor twee perceeltjes grond van amper 32 en 23 centiare. In ruil hiervoor kreeg ik een schadevergoeding van 5.245 euro. Bovendien kreeg Ipalle tijdelijk gedurende maximaal twee jaar het recht om op mijn domein de nodige werken uit te voeren. Ik had daar geen probleem mee; men had mij uitgelegd dat het de bedoeling was om langs de rand van mijn eigendom onder de grond een stuk buis te installeren”, vervolgt Jenny.
“Ze gingen één waterleiding leggen en zijn weg met een bos vol hout”
Groot was haar verbazing, toen arbeiders in november 2012 20 meter hoge bomen in haar bos begonnen te kappen. “Ik heb ze eerst weggestuurd, maar de daarop volgende dagen kwamen ze met grote machines. Ze maakten een grote put en hebben een aantal bomen gekapt. Tot overmaat van ramp zorgden de werken voor wateroverlast. Er waren zes buizen in de grond geplaatst, vier ervan moesten er opnieuw uit. Men moest een pomp gebruiken om het overtollige water te verwijderen.”
Bos verminkt
De uitgeweken Brugse liet het er niet bij en klopte in december 2012 aan bij Bruno Lefèbvre (PS), de burgemeester van Chièvres. “Ik heb hem foto’s getoond van hoe mooi het bos in september 2012 was, met een idyllisch wandel- en fietspad langs de vaart van Beloeil. Maar ik kreeg weinig gehoor. Een week later, midden december 2012, arriveerden er twee mannen, die andere bomen zijn beginnen zagen en op hun remorque geladen hebben. Ik heb hun nummerplaat genoteerd. De daaropvolgende maanden zijn op die manier twintig à dertig bomen verdwenen. Daarna hebben ze alles gebetonneerd: er is tonnen cement en stabilisé in mijn bos gekieperd, een mooi bos werd verminkt. Alleen zie je dat beton nog nauwelijks vanop het wandelpad, het onkruid verbergt veel.”
Vijf jaar later, in juli 2017, liep een deel van het bos onder water. “Er was blijkbaar een groot lek in de vaart omwille van de eerdere werken en de verbindingsbuis. De provincie heeft zelfs kikvorsmannen uit Luik moeten inzetten om het lek te dichten“, zegt Jenny. In december van vorig jaar kreeg zij opnieuw een brief van Ipalle, met de mededeling dat er problemen waren met de firma die de collector en de leidingen moest plaatsen: in de lente van 2018 zullen de nieuwe werken aanvangen.
Ten einde raad
Jenny Coppens heeft daarop twee advocaten onder de arm genomen. “De eerste kwam op bezoek, keek eens rond en vroeg of ik voldoende cash geld had om hem te betalen. De tweede nam al mijn papieren mee, bestudeerde ze en deed er niks mee. Maar ze stuurde mij wel een onkostennota en een ereloon van 374 euro!”
“Ik ben ten einde raad, ik weet echt niet meer wat te doen”, besluit Jenny. “Want ik ben mijn geloof in de politiek en de advocatuur kwijt. Heb ik geen recht op een schadevergoeding? Strikt genomen mag Ipalle geen nieuwe werken starten, want ze kreeg in 2012 slechts een tijdelijke vergunning van maximaal twee jaar om werken uit te voeren. En wat is er gebeurd met het hout van mijn bomen? Een anonieme bron meldde mij dat de opbrengst van 100 stère hout netjes verdeeld werd onder een aantal mensen…” (SVK)
Interview
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier