Voor jonge boeren is het tegenwoordig niet evident om een boerderij economisch rendabel te houden. Ook Wim Wyseur (34) opteert er waarschijnlijk voor om een job te blijven uitoefenen naast het gesloten varkensbedrijf van zijn vader dat hij in bijberoep hoopt over te nemen.
Deze 34-jarige varkensboer uit Beselare, woordvoerder van Groene Kring Roeselare, bracht zijn middelbaar door in het Vabi en het VTI. Hij heeft een vriendin en werkt ’s avonds voorlopig nog gewoon mee op de 250 zeugen tellende varkensboerderij van zijn vader. Overdag is hij fulltime werknemer in een veevoederbedrijf. “Mijn vader is van Westrozebeke afkomstig”, vertelt Wim. “Veertig jaar geleden nam hij een Beselaarse varkensboerderij over. Dat bedrijf zag er toen nog helemaal anders uit. Ook de manier van werken was anders. In het begin kweekten mijn ouders enkele varkens en hadden ze een stal met leghennen. Door de jaren heen is dit uitgegroeid tot een gesloten varkensbedrijf. Vroeger had elke boer tien koeien, twintig zeugen en enkele kippen lopen. Dat was voor hen winstgevend. Vandaag is dit een complete utopie. Tegenwoordig is alles veel meer gespecialiseerd.”
“Het is mijn passie, maar overname is een groot risico”
De psychologische drempel om een bedrijf over te nemen of te starten is volgens Wim gigantisch. “Het financiële aspect blijft het grootste struikelblok. Je moet eerst en vooral een bank vinden die wil meegaan in jouw verhaal. Vlaams minister van Omgeving Zuhal Demir, heeft ervoor gezorgd dat het niet zo evident meer is om aan een vergunning te geraken. Gronden worden steeds duurder en ook de pachten zijn niet te onderschatten. Als ik de zaak overneem, zal dit in een beperktere vorm zijn. De twijfel om mijn vaste job verder te zetten of halftijds het varkensbedrijf over te nemen, is er altijd al geweest. We zijn daar eigenlijk nog steeds niet helemaal uit”, geeft hij toe.
Wieder will’n plekke
“Moest ik ooit kinderen hebben, zou ik hen de stap om in mijn voetsporen te treden niet afraden, maar ik zou hen ook niet dwingen om het juist wel te doen. Iedereen moet zijn eigen keuzes maken. Thuis waren we met vier. Als er iemand de boel zou overnemen, was ik hiervoor de ideale persoon. De rest heeft zich op de boerderij wel geamuseerd maar het boeren op zich sprak hen veel minder aan. Voor mij is dit een passie. Ik ben heel graag met die dieren bezig. Vroeger was de laatste die overbleef enerzijds moreel verplicht om het bedrijf verder te zetten. Als je iets moet doen tegen jouw gedacht, zal je er niet geraken”, benadrukt Wim.
“Gronden worden steeds duurder en ook de pachten zijn niet te onderschatten”
Groene Kring, een overkoepelende jongerenorganisatie in de Vlaamse land- en tuinbouwsector, organiseerde zaterdagavond een ludieke actie. “Heel wat jonge boeren vormden met een kleine driehonderd tractoren op vier verschillende plaatsen in West-Vlaanderen de verlichte woorden ‘Wieder willn plekke’ met daarnaast een valentijnshart. Voor onze Roeselaarse afdeling vond die actie plaats aan de Expohallen. Het was een geslaagd initiatief”, zegt Wim. “Hiermee wilden we een duidelijk signaal geven om, binnen het wettelijke kader, ruimte te geven aan ondernemende boeren. Om een toekomstgericht bedrijf te runnen, zijn een goede bedrijfszekerheid en ruimte cruciaal.” Toch oogt de toekomst voor Wim wat onzeker. “Als ik de boel overneem, kies ik er waarschijnlijk voor om geen zeugen meer te kweken en alleen in te zetten op vleesvarkens. Dit is minder arbeidsintensief, valt gemakkelijker te combineren en het geeft ook wel inkomenszekerheid. Als je met volle vrachten veevoeders kunt werken en volle vrachtwagens varkens die naar het slachthuis worden gebracht, ben je volgens mij wel productief.” (KK)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
