15 maanden na de eerste steenlegging is de officiële inhuldiging van de prestigieuze uitbreiding van woon-zorgcentrum Dunecluze in Koksijde een feit. Een trotse algemeen directeur Jan Nagels nodigde naast Hilde Crevits (Vlaams Minister van Welzijn, Gezondheidszorg en Gezin) tal van prominenten, collega’s en het eigen personeel ook gastspreker professor Kasper Bormans uit om deze knappe realisatie in de kijker te zetten.
Jan Nagels, die al sinds het eerste uur aan de slag is in wzc Dunecluze, nam alle genodigden die de hele bioscoopzaal van cinema Koksijde vulden, mee naar de start van het verhaal. “In 2011 ontstond wzc Dunecluze uit het Koningin Elisabeth Instituut (KEI). De 64 bewoners verhuisden naar deze locatie en werden snel aangevuld tot een mooi wzc met 90 permanente woongelegenheden en 6 kamers kortverblijf. Het was onze wens om aan de nood van zorgvragende senioren in Koksijde vanaf het eerste moment te kunnen beantwoorden, en dat resulteerde in een groeiproces de daaropvolgende jaren.”
Extra dimensie
“Met nieuwe initiatieven zoals maaltijden voor senioren uit de gemeente in samenwerking met het Sociaal Huis, een eigen dienst thuisverpleging, onze 24 assistentiewoningen Doornhuys en onze uitgebreide vrijwilligerswerking met een 100-tal vrijwilligers in een warm en agogisch beleid, stonden we klaar om een extra dimensie toe te voegen aan onze bestaande werking. Dat is de reden waarom we hier vandaag aanwezig zijn! We zijn trots dat we in een build & designconcept met de firma Vandenbussche uit Aalter en architecten AIKO in slechts 15 maanden deze mooie uitbreiding voor mekaar kregen!”
De uitbreiding bestaat uit twee leefgroepen voor acht bewoners met dementie (Ankerlicht en Noorderlicht), ondersteund door moderne domotica en artificiële intelligentie. “We hebben vanaf de eerste dag ingezet op dementie”, zegt Jan Nagels. “Met drie referenten dementie, ons dementieloket, eigen georganiseerde praatavonden, onze twee demiclowns, onze samenwerkingsinitiatieven voor partners/mantelzorgers met een ander wzc,…”
Palliatieve opvang
Verder houdt de uitbreiding vier extra vaste woongelegenheden in, twee extra assistentiewoningen waar extra zorg kan aangeboden worden, twee flats ‘hospice care’ voor snelle palliatieve opvang voor externe palliatieve terminale bewoners waarvoor zorg thuis te moeilijk wordt (onder leiding van hoofdverpleegkundige Vicky Degrande). Ook het personeel kreeg extra faciliteiten, gekoppeld aan een nieuwe werking ronde voeding, vaat, schoonmaak, een eigen rustlokaal en brasserie…
“Sinds eind vorig jaar baat Familiehulp onder de naam Noah hier een dagopvang uit voor 12 mensen”, vervolgt Jan Nagels. “De samenwerking met ons huis is voor hen een grote bonus op vlak van accommodatie en mogelijkheden. Vandaag telt ons wzc 116 woongelegenheden, 68 assistentiewoningen, circa 100 patiënten in de thuiszorg, 25 tot 30 externe eters en zo’n 120 personeelsleden.”
Fakkel doorgeven
“Ik dank vandaag alle partners en collega’s die me hebben bijgestaan om dit te realiseren, maar in het bijzonder Marieke Durivault van onze sociale dienst, onze verantwoordelijke technische dienst Koen Mertens en ons hoofd technische dienst Dirk Jonckheere. Ik ben ontzettend trots dat ik vanaf dag 1 als directeur mee aan dit verhaal mocht bouwen, samen met overheid, gemeente en vooral veel topmedewerkers die mee hebben gezorgd voor een naam die in de regio garant staat voor echte warme zorg, kwaliteit en grote diversiteit … Ik zal met genoegen en dankbaarheid de fakkel doorgeven, want dit jaar eindigt mijn verhaal: ik ga met pensioen.”
Mini-bejaardenzorg bij minister Crevits
Minister Hilde Crevits sprak woorden van lof voor deze realisatie, niet alleen wat de infrastructuur betreft, maar vooral voor de schitterende kwalitatieve ouderenzorg. Ze vertelde over haar eigen ervaring: “Onze thuis is een voorbeeld van ‘mini-bejaardenzorg’. Mijn man en ik, mijn ouders en schoonouders, mijn zoon en ons kleinkind wonen in een kangoeroewoning. Het voelt bijzonder dat ik elke dag zie hoe het is om ouder te worden, hoe de wereld weer kleiner wordt als je ouder wordt. Vlaanderen telt zo’n 1.500 honderdjarigen. Het is een geluk dat je zo oud kunt worden, maar hoe ouder, hoe brozer en kwetsbaarder we worden. Om goede zorg te bieden heb je inspirerende architectuur nodig. Ik sta altijd versteld van het effect van een mooie, kwalitatieve woon-, werk- en leefomgeving! Hier merk ik een sterke visie, met een bewuste keuze voor kleinschalige wooneenheden. Iedereen wil hier zijn!”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
