Op 1 juni 1998 trad bij de gemeente Vleteren een nieuw trio in dienst: José Marchand, Geert Vanthournout en Benny Lahoutte. Benny is al even met pensioen, en José is aan zijn laatste dagen bezig. Ook Geerts pensioen nadert met rasse schreden. Een afscheid in hun eigen woorden.
José werkte voordien al enkele jaren voor vzw De Sceure, waar hij het groot onderhoud verzorgde. Symbolisch sluit hij hier ook zijn carrière af, gezien de verhuis van de gemeentelijke administratieve diensten naar De Sceure.
Geert werkte als schrijnwerker in de privé. De afwisseling qua werk bij een gemeente sprak hem aan, maar vooral ook het ‘ten dienste staan’ van burgers en het gemeentebestuur.
‘De chefs’
Geert en José worden door de collega’s en de burgers aangesproken als ‘de chefs’, en op de vraag hoe dat is gegroeid zegt Geert: “De toenmalige schepen viel plots uit door medische problemen en werd niet vervangen. Zijn bevoegdheden werden verdeeld onder ons drie, en dat liep wel goed. We waren altijd goed op elkaar ingespeeld en kenden elkaars sterktes en zwaktes. Door onze manier van werken werden we de brug tussen het bestuur en de rest van de arbeiders, maar ook tussen het bestuur en de burgers. De burgers spreken ons aan, zij kennen ons en wij hen. We krijgen vaak orders van bovenaf, maar evenveel signaleren wij zelf aan het bestuur.”
José schoolde zich bij en specialiseerde zich meer in groen. Hij kon zo van zijn hobby zijn beroep maken. Hij leerde werken met de eerste computer. José deed de personeelsadministratie en organiseerde de groendienst.
Geert werd een krak in signalisatie. Hij kent ieder hoekje en wegeltje van Vleteren en veel van de bewoners. Door de veelzijdigheid van de jobs zijn zijn passie en kennis door de jaren heen enorm verruimd.
“Twintig jaar geleden deden we de verhuis van al ons materiaal met een paar kruiwagens”
Wat is voor de twee de grootste verandering in die 26 jaar geweest? “Dat is ongetwijfeld het materiaal dat we ter beschikking hebben. De verhuis van de ene loods naar de andere zouden we twintig jaar geleden met een paar kruiwagens hebben kunnen doen. Verplaatsingen werden met de eigen fiets of wagen gedaan. We liepen zelfs te voet met de grasmachine van de ene deelgemeente naar de andere. Vandaag hebben we een heel arsenaal aan materiaal en voertuigen om meer en beter werk te kunnen leveren.”
Wanneer hebben José en Geert een goeie dag? “Als we kunnen doen wat we gepland hebben. Al is dat niet zo eenvoudig, omdat je nooit weet wat er die dag op je pad zal komen. Wat ook wel deugd doet, is de dankbaarheid van een collega of een burger. Weten dat je iemand hebt geholpen, dat is fijn. Die dienstbaarheid zit er bij ons erg in, en we hopen dat dat ook wordt meegenomen door de collega’s die ons werk zullen verderzetten”.
Dankbaar
Hoe kijken de twee terug? Geert: “Ik ben dankbaar voor de kennis die ik heb kunnen opdoen, maar ook voor de grotere projecten die ik heb mogen uitvoeren. Zo mocht ik alle binnenschrijnwerk van het nieuwe gemeentehuis doen. Hetzelfde in de nieuwe loods en in de doorgangswoning van het OCMW. En we deden alle elektriciteit van de site van het dorpshuis en de bib in Woesten. Daarop kijk ik met trots terug.”
José: “Ik heb mijn werk altijd heel graag gedaan en ik ben blij dat ik de band met de gemeente niet zal kwijtraken. Ik blijf mij verder engageren in de milieuraad, als molenaar, als greeter van Oostvleteren, in de natuurwerkgroep, enzovoort. Maar ik zal mijn tijd nu ook meer gebruiken voor mijn gezin en mijn kleinkinderen. En ik heb alle vertrouwen in de collega’s die achterblijven.” (RVL)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
