Topduivenmelker Joël neemt afscheid met laatste veiling: brengen nakomelingen van prijsduif Armando ook miljoenen op?

Hij staat wereldwijd bekend als de man die in 2019 zijn topduif Armando voor liefst 1,25 miljoen euro van de hand deed. Nu geeft duivenmelker Joël Verschoot (67) uit Ingelmunster de fakkel door aan zijn zoon Dieter. Maar eerst volgt nog een allerlaatste veiling om zijn kolonie van 210 duiven te verkopen. Een terugblik in cijfers op de indrukwekkende carrière van ‘Mister Armando’.

In het gezegende jaar 1978 startte Joël Verschoot als duivenmelker. “Ik was toen 22 jaar, maar al van mijn vijfde stond ik mijn vader Gentil in zijn duiventil bij. Ik ben er letterlijk opgegroeid. Ik zal in totaal 45 jaar liefhebber geweest zijn, de duivensport zit in mijn DNA.”

In al die jaren waagde Joël in een kleine zevenduizend wedstrijden zijn kans. “Een 150-tal per jaar. Mijn specialiteit was de fond: relatief grote afstanden die in één dag gevlogen worden. Te vergelijken met wielerklassiekers als Parijs-Roubaix en de Ronde van Vlaanderen. Alleen weggelegd voor de sterkste allround-duiven: kerels die lang én snel kunnen vliegen.”

Liefst vijf nationale overwinningen wist Verschoot Pigeons Loft, zoals de til van Joël officieel heet, op zijn naam te schrijven. “We hebben in totaal enkele honderden vluchten gewonnen, maar die nationale zijn met niks te vergelijken. Dat is absolute wereldtop.”

“De eerste was de vlucht uit Brive in 2013, waar onze Cees de beste was. Datzelfde jaar wonnen we ook de vlucht uit Agen bij Bordeaux en in 2018 was het aan onze Armando om Angoulême te winnen. Dat heeft ons definitief gelanceerd.”

In 2016 volgde met de eerste plek voor Suzanne vanuit Pau nog een bijzonder moment. “Een zware fond van 920 kilometer winnen met een vrouwtje: redelijk uitzonderlijk. Het bewijst dat we erg regelmatig presteren. Vorig jaar wonnen we met Bisty nog de vlucht uit Valence. Vijf topoverwinningen in amper negen jaar, dat doen er ons niet veel na.”

Hoeveel duiven Joël tijdens zijn hele carrière heeft verzorgd, kan hij niet exact zeggen. “Elk jaar krijg ik er zo’n vierhonderd in handen. Hier moeten dus zo’n 18.000 duivinnen en doffers (mannelijke duif, red.) neergestreken zijn”, glimlacht hij.

“Die heb ik altijd met heel veel liefde en passie in de watten gelegd. Want je mag nog het mooiste duivenhok ter wereld hebben, het zijn je duiven die het verschil maken.”

Gemiddeld zes uur per dag spendeerde Joël Verschoot tussen zijn gevederde vrienden. “Dat is 2.190 uur per jaar. Omgerekend 98.550 uur in mijn hele actieve carrière, mijn jeugdjaren niet meegeteld. Dat betekent dat ik minstens 11,25 jaar in mijn til aan de slag was. Letterlijk een gigantisch deel van mijn leven.”

“Mijn dieren zaten – en zitten nog steeds – altijd in mijn achterhoofd. Ik kán die knop niet afzetten. Ik heb het grote geluk dat mijn echtgenote Annie me altijd gesteund heeft en begrip voor mijn passie had. Zelf had ze maar weinig met de duivensport, maar tegelijk was ze mijn stille kracht. Zonder haar had ik nooit zo’n carrière kunnen uitbouwen.”

De grootste winstpremie die Joël ooit opstreek, schommelde rond de 12.500 euro. “Maar daarvoor moet ik wel alle wedstrijden van één weekend optellen. Dat is ook een uitzondering, meestal raap je hoogstens enkele honderden euro.”

“Wie snel rijk wil worden, moet vooral níet aan duivensport doen. Je hebt engelengeduld nodig en de tijd en energie die je erin moet investeren, is astronomisch hoog. Bovendien kan je nooit zomaar de deur achter je sluiten. Weekends, feestdagen, Kerstmis… Je moet er altijd staan. Al onze familiefeesten waren gepland in functie van het duivenseizoen.”

De eerste duif die voor meer dan één miljoen euro van eigenaar wisselde, staat op het palmares van Joël Verschoot. “1,252 miljoen om precies te zijn”, zegt hij trots. “Maar dat is het bedrag voor aftrek van veilingkosten en belastingen. Het blijft het allermooiste moment uit mijn carrière.”

“Ik weet nog dat we op zondag 17 maart 2019 – een dag die ik nooit zal vergeten – met de hele familie het slot van de veiling zaten te volgen. Zó’n ogen trok ik. Ik besefte amper wat er met onze Armando gebeurde.”

In november 2020 zorgde prijsduif New Kim uit Berlaar met 1,6 miljoen euro voor een nieuw recordbedrag. “Maar wij hebben de duivensport definitief op de kaart gezet en het respect gegeven die het verdient. Daar ben ik nog het meest trots op.”

Maandag start de veiling waarbij Joël zijn huidige 210 duiven te koop aanbiedt. Veertien dagen later, op zondag 17 december, luidt het geluid van de veilinghamer het einde van zijn imposante carrière in. “Het einde van een hoofdstuk”, mijmert hij.

“Het is mooi geweest. Heel mooi. Ikzelf verdwijn uit de registers, maar heb een meer dan waardige opvolger. Mijn zoon Dieter (38) neemt de fakkel over en belichaamt de derde generatie binnen onze familie die aan duivensport op topniveau zal doen. Ik heb er alle vertrouwen in, want hij zíet de sport. Het zit in zijn bloed. Dat voelt goed.”

Hoeveel de veiling zal opbrengen, is ook voor Joël koffiedik kijken. “In 2019 klokten we af op een totaalbedrag van 2,4 miljoen euro, al moesten daar nog alle kosten van afgetrokken worden. Zo’n vaart zal het nu niet lopen, maar ik verkoop wel zes kinderen van Armando en vier van onze andere topper Contador. Nazaten van twee van de beste duiven aller tijden, daar zal wel een pak interesse voor zijn.”

En hoe zal Joël zijn dagen straks vullen? “Simpel: in de duiventil”, lacht hij. “Ik zal hier nog elke dag zijn. Dieter heeft de touwtjes in handen, maar ik zal hem met plezier helpen. En wanneer de duiven straks weer moeten vallen, zal ik hier niet weg te slaan zijn. Zoals ik al zei: de duiven zitten diep onder mijn vel.”

Alle info over de veiling via deze link.