Terug na hulpmissie voor Oekraïne: “Je hart breekt als je de ellende ziet”

Met hulp op weg naar de grens van Polen met Oekraïne: van links naar rechts Nathalie Van Moorter, Ruppert Van den Daele, Marc Casteleyn en Christophe Cocquyt. © JS
Johan Sabbe

Marc Casteleyn, onderofficier bij de Torhoutse brandweer, is met drie vrienden van de vrijwilligersorganisatie Firefighters 4 Nepal (F4N) naar de grens van Polen met Oekraïne gereden om er een container én een bestelwagen met brandweermateriaal en humanitaire noodhulp te leveren. Een missie van 3.500 kilometer in twee en een halve dag met amper slapen.

Het klinkt misschien wat raar dat Firefighters 4 Nepal in de bres springt voor… Oekraïne, maar wat begonnen is als een ondersteuningsproject voor de Nepalese brandweer, is uitgegroeid tot een brede en flexibele organisatie die brandweermannen vrijwillig bijstaat overal waar nodig. Zo zorgde F4N vorige zomer nog voor bijstand bij het bestrijden van hevige bosbranden in Griekenland.

Firefighters kunnen heel snel schakelen

“Nu de oorlog in Oekraïne in alle hevigheid woedt, vroeg F4N wie er bereid was om tot aan de grens van Oekraïne te rijden met een container boordevol medisch en brandweermateriaal”, zegt Marc Casteleyn (54), die in de Torhoutse Industrielaan woont. “F4N is geen logge vereniging en kan heel snel schakelen, zoals alweer gebleken is. Vorig week donderdag om middernacht zijn we met een vrachtwagen met container, plus een bestelwagen, naar Polen vertrokken. En zondag rond 14 uur waren we alweer veilig terug. Humanitaire missie volbracht.”

Marc is met drie vrienden van F4N met de twee voertuigen naar de grens van Polen met Oekraïne gereden: Nathalie Van Moorter (44) uit Oostkamp (beroepskracht bij de brandweer van Oostende), Christophe Cocquyt (45) uit Aalter (ook beroeps in Oostende) en Ruppert Van den Daele (36) uit Gavere, in dienst van de Oost-Vlaamse brandweerschool Paulo, die de vrachtwagen aanbood.

Grote nood aan powerbanks in Oekraïne

“Onze rit kaderde in een overkoepelende missie, gecoördineerd door de Poolse brandweer”, vervolgt Marc. “De brandweerkorpsen in Polen staan in nauw contact met die in Oekraïne en worden duidelijk geïnformeerd over de noden op het terrein. Zo bleek er een acuut tekort aan medisch materiaal te bestaan, net als aan brandweermateriaal, zoals helmen, laarzen, truien en noem maar op. Omdat er bovendien in grote delen van Oekraïne problemen zijn met de stroomvoorziening, is er dringend nood aan powerbanks, onder meer om smartphones op te laden en te kunnen blijven communiceren.”

“In Ninove hebben we met F4N een grote stock met tweedehands, volledig gekeurd en perfect inzetbaar brandweermateriaal, waaruit we konden putten. In de bestelwagen hebben we voorts humanitaire spullen gestouwd, zoals pampers, rollators, verband, baxters, pleisters en rolstoelen. Een hele lading met hulpmateriaal.”

Onschuldige kinderen worden ontheemd en mogen al blij zijn dat ze niet door kogels of bommen getroffen werden

De vier F4N-leden reden in eerste instantie naar de splinternieuwe, ruime brandweerkazerne van de grote Poolse stad Rzeszów, zo’n 100 kilometer van de grens met Oekraïne. Daar werden de brandweerspullen gelost. De noodlijdende korpsen uit Oekraïne komen ze er ophalen.

“Vervolgens zijn we tot in Korczowa gereden, vlak aan de grens met Oekraïne en amper 75 kilometer van de zwaar gebombardeerde stad Lviv”, vertelt Marc. “We hebben er onze niet-brandweerspullen achtergelaten. Heel wat mensen waren vanuit Oekraïne naar Polen gevlucht en hadden amper iets bij. Niet veel meer dan wat kleren. Je hart breekt als je de ellende ziet. Onschuldige kinderen worden ontheemd en mogen al blij zijn dat ze niet door kogels of bommen getroffen werden. Daar word je op bepaalde momenten heel erg stil van. Zo zielig wat mensen elkaar aandoen.”

Op de terugweg zes vluchtelingen meegebracht

Het Vlaamse viertal kreeg de kans om op de terugrit enkele vluchtelingen mee naar België te brengen en ging daar uiteraard op in.

“Het betrof in totaal zes Oekraïners uit twee gezinnen”, aldus Marc. “Enerzijds een moeder en haar kind en anderzijds een oma, een moeder en haar twee kinderen, waarvan eentje van amper vier maanden. Onderweg zijn we gestopt om hen te laten ontbijten, want ze hadden nauwelijks iets gegeten. De geredde vluchtelingen worden in ons land geregistreerd om opvang te krijgen.”

Doodop, maar met een goed gevoel, arriveerde de delegatie van F4N zondag weer in Vlaanderen. “Het is mogelijk dat we nog voor een tweede missie naar ginder gevraagd worden”, zegt Marc. “Uiteraard doen we dit allemaal gratis. Het doel van onze vereniging is te helpen waar er nood is. We hebben in die twee en een halve dag maar één nacht geslapen, met name in een klein weghotelletje. Voor de rest was het op de tanden bijten en elkaar geregeld aflossen aan het stuur van de bestel- en vrachtwagen. Ik ben blij dit te hebben kunnen doen.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier