Stefaan (55) en Véronique (56) uit De Haan baten B&B uit in Frankrijk: “Hier ontstaan echte vriendschappen”

Het is ondertussen 12 jaar geleden dat Stefaan Beirens (55) en Véronique Van Vlierberghe (56) samen met hun twee zonen hun bouwbedrijf en leven in De Haan aan de Vlaamse kust achterlieten om een B&B te openen in Zuid-Frankrijk. Ze moeten hard werken in le Mas des Cigales, maar genieten even hard van hun nieuwe leven.

Ze zijn net aan hun 13de seizoen in het zuiden begonnen. In 2011 namen ze de stap om hun bedrijf in De Haan stop te zetten en naar Zuid-Frankrijk te verhuizen. Ze namen een bestaande B&B over. De woning met vijf kamers ligt in een oude olijfboomgaard, met een tuin vol lavendel en rozemarijn. Zuidgericht, dus een hele dag zon én prachtig zeezicht vanop het terras aan het zwembad. “Dit was toen een B&B op retour. Het was niet meer zo proper. We hebben niet veel moeten verbouwen om te kunnen openen, maar we zijn wel continu bezig met het vernieuwen van de kamers en onderhouden van het domein. We hebben er door de jaren heen onze stempel op kunnen drukken”, vertelt Stefaan, ooit nog politiek actief in De Haan.

Toch is het niet enkel de typische karaktervolle Provençaalse mas die de gasten charmeert. “Mensen appreciëren het huiselijke, familiale karakter enorm. Gelijk wie er komt, ze worden hier allemaal gelijk benaderd. We spreken iedereen met de voornaam aan. Mijn vrouw is er een krak in om iedereen heel persoonlijk te ontvangen. We zijn altijd toegankelijk en aanwezig, maar we laten de mensen ook wel met rust. We horen vaak dat mensen zich hier thuis voelen na enkele dagen. Dat is het mooiste compliment dat we kunnen krijgen. Wij hebben niet de mooiste en chicste B&B, maar mensen beoordelen niet alleen op wat ze zien. Het is de totale beleving die telt”, zegt Stefaan.

Heel wat gasten komen ondertussen jaarlijks terug. “We kunnen hier vijftien mensen ontvangen. Veel mensen ontmoeten elkaar hier en spreken nadien af om nog eens samen op reis te komen. Het is dus meer dan een week vakantie, hier ontstaan echt wel vriendschappen.”

Droom

Stefaan en Véronique hebben net als veel Vlamingen hun droom nagejaagd en ze hebben daar geen seconde spijt van. Toch moeten ze ook hier hard werken, al is het anders dan vroeger. “Het wordt vaak rooskleuriger voorgesteld dan het in realiteit is, want er komt gigantisch veel bij kijken op administratief vlak. Het kan lang duren vooraleer dat allemaal in orde is. Het start met een droom, maar het heeft een gigantische impact. Onze zonen waren 16 en 18 jaar oud. Wij hebben geluk dat ze zich meteen goed voelden en nu willen ze zelfs niet meer terug naar België. Benjamin (30) doctoreert in Toulouse en heeft een vriendin. Onze jongste Jasper (28) keerde vorige maand na vier jaar werken en wonen in Luxemburg terug naar het zuiden en woont nu in Vidauban met zijn hoogzwangere vrouw.”

Voor Stefaan was het even wennen aan het leven in het zuiden. “In het begin miste ik mijn leven in België wel. Je leeft volgens je agenda en plots heb je dat niet meer. Je hebt wel een planning, maar je wordt niet meer geleefd. Dat was wel even ontwennen. Het heeft voor mij persoonlijk twee jaar geduurd. Dat is echter voor iedereen anders, zelfs binnen een koppel. Voor mijn vrouw heeft dat misschien maar twee uur geduurd”, lacht Stefaan.

“Tijdens de winter pakken we kleine klusjes aan op ons eigen tempo”

“Ik ken ook koppels van wie één van de kinderen zich niet thuis voelde en ze zijn uiteindelijk allemaal terug naar België verhuisd. Het moet ook wat meezitten om zo’n avontuur te doen slagen.”

Hard werken

De B&B is open van april tot begin november. Tijdens het seizoen moet hier hard gewerkt worden. “We zorgen ‘s morgens vroeg voor ontbijt met onder meer zelfgemaakte yoghurt en sapjes. Je hebt daar dus wel wat voorbereiding aan. Ik ruim om 10 uur af en mijn vrouw begint met het poetsen van de kamers. Wij doen alles zelf. Je moet daarnaast ook boodschappen doen. We serveren op maandag en donderdag ook avondeten voor de gasten. Die dagen ben ik al van ’s morgens bezig met het maken van desserts. Om 19 uur gaan de gasten aan tafel. Tegen dat je in bed bent is het al snel 23.30 uur en om 6 uur moet je er weer uit voor het ontbijt. Het is dus zeker geen vakantie”, vertelt Stefaan.

“Het voordeel is dat als er geen gasten zijn in de wintermaanden, we het domein onderhouden en kleine klusjes aanpakken op ons eigen tempo. Twee jaar geleden hebben we een camper gekocht, waarmee we dan eens op pad gaan naar Saint-Tropez of ergens anders. Zo kunnen we zelf ook van de streek genieten.”