De stad Kortrijk verdeelt elk jaar 20.000 euro onder tien tot vijftien zogenaamde ‘mondiale projecten’. Die worden door Kortrijkzanen opgezet in het zuiden, hoofdzakelijk in Afrika, India en Nepal. Tijdens een recente vergadering van burgemeester en schepenen werd 7.500 euro verdeeld tussen Gargaar, VVKM en De Zusters van Liefde van Jezus en Maria.
Schepen van Mondiaal Beleid Bert Herrewyn (sp.a) legt uit waarom het ook voor een stad als Kortrijk belangrijk is om te investeren in projecten in het buitenland: “Ik denk dat elke overheid dat moet doen. Van de Europese tot de kleinste gemeente. Aan de subsidie zijn wel een paar voorwaarden verbonden. De indiener moet een band hebben met Kortrijk, en zijn of haar project moet duurzaam zijn. Verder is ook de medewerking van lokale inwoners een must. Op dit moment kunnen gegadigden nog vier keer per jaar een aanvraag indienen. Binnenkort schroeven we dat terug naar één keer. Zo kunnen we een betere verdeling maken.” Maar wat gebeurt er concreet? Daarvoor lichten we de winnende projecten even toe.
De Zusters van Liefde van Jezus en Maria
Gauthier De Brabandere (75) uit Kortrijk is al sinds de jaren 90 actief als vrijwilliger bij de Zusters van Liefde van Jezus en Maria, een orde met wortels in Gent. “Toen mijn dochter naar basisschool ‘t Fort ging, waren daar nog zusters, en zo ben ik in hun bestuur gerold”, aldus Gauthier. “ Toen mijn dochter verpleegkunde studeerde en voor vier maanden naar Mali vertrok, raakte ik ook betrokken bij ontwikkelingshulp . Je moet weten dat de zusters al in de negentiende eeuw op missie trokken. Die tijd is ondertussen voorbij, maar hun projecten leven verder.”
“ De subsidie die we nu kregen van de stad gaat naar een dorpje in Congo, Muene Ditu. Daar plaatsten we in 2018 een gebouwtje waarin mensen die verzorging nodig hebben, maar niet meteen terug naar huis kunnen, mogen overnachten. Een stortregen deed het twee jaar later bijna volledig instorten. We hebben het herbouwd, en het geld dient voor de inrichting.”
Vereniging voor vrouwen en kinderen in moeilijkheden (VVKM)
Flora Gouem uit Heule woonde tot haar vijftiende in een dorpje in Burkina Faso. “Het leven is er voor iedereen moeilijk, maar in het bijzonder voor vrouwen en kinderen”, vertelt Flora. “ Zeker meisjes mogen er lang niet altijd naar school . Gelukkig waren mijn beide ouders onderwijzers, ik ken dus de waarde van een goede opleiding. In 2015 startte ik daarom met de Vereniging voor vrouwen en kinderen in moeilijkheden (VVKM).”
“We organiseren vanalles. Een groot deel van mijn familie woont nog in Burkina Faso, zij zijn mijn lokale partners. Mijn mama pusht meisjes om naar school te gaan, het liefst met foto’s van mij. Om te tonen wat je kan bereiken als je studeert.” (lacht) “ Het geld dat we kregen van stad Kortrijk gaan we inzetten in Pissila, een dorpje in het oosten waar veel slachtoffers van terreur naartoe vluchten. Samen met mijn nicht die daar lesgeeft willen we kinderen naar school proberen te lokken met één warme maaltijd per dag .”
Gargaar
Sumaya Ahmed Nuur uit Kortrijk runt Gargaar, samen met haar mama Shukri Sjeik Hashe en zus Fadumo Abdi Nasir. Ze proberen jonge meisjes te redden van een besnijdenis in Somalië , waar de familie lang gewoond heeft. “Daar wordt 95 procent van de meisjes nog steeds besneden”, zegt Sumaya. “Mijn mama heeft het zelf meegemaakt, maar heeft het haar dochters gelukkig bespaard.”
“Met onze werking zijn we actief op twee fronten. In de eerste plaats trekken we hier naar scholen en geven we lezingen aan zorgverleners en andere mensen die in contact kunnen komen met genitale verminking. Want ook in België wonen tot 170.000 meisjes die besneden zijn. Dit jaar trekken we voor het eerst ook naar Somalië. Samen met het Galkacy Medical Center gaan we daar naar vluchtelingenkampen om mensen te informeren. Besnijdenis heeft immers niets met geloof te maken, wel met traditie. Maar meisjes kunnen er jaren later nog doodziek van worden. Wij willen dat ze die link leren leggen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
