Na een sabbatjaar kwam Will Tura toch terug naar Concertgebouw Brugge voor een meer dan uiterst geslaagd optreden in het kader van zijn concertenreeks ‘In Concert 2018’. De zaal zat nokvol en wie erbij was, zal het beamen: Will Tura op het podium, dat is en blijft een super show met alles erop én eraan, maar vooral met een zanger die het zelf zingt Ik ben een zanger én die ook altijd een échte joviale en uiterst gedreven zanger zal blijven.
Will Tura begon, samen met zijn eigen begeleidingsband aangevuld met De Heavy Horns, met de song Boven de wolken. Daarna volgden Mooi ‘t leven is mooi, Ik zing alleen voor jou, De mooiste droom, Zonneschijn, Hemelhoog, Vergeet Barbara, Arme Joe, Maria, Aan mijn darling, Als de muren konden praten, Wat een vader geven kan en Gitaarhyme. Wie dacht dat er dan pauze zou zijn, was verkeerd, want Tura bleef enthousiast op het podium staan en begon aan nog eens zoveel nummers : Heimwee naar huis, Donna Carmela, Route 66, Goodbye Elvis, Blijf bij mij, Ik mis je zo, Blauw, Het kan niet zijn, Sixties Medley, Eenzaam, Hoop om dan af te sluiten met Ik ben een zanger.
Ondanks zijn 77 jaar, stond Will ruim twee uur zonder pauze op het podium. Hij bracht 25 hits. Ik mis je zo was een echt nummer om kippenvel van te krijgen. Andere songs zorgden dan weer voor warmte in de zaal. Het publiek zong constant enthousiast mee. Will kreeg een staande ovatie en mocht tot drie keren toe terug keren en bisnummers brengen. Na zijn show maakte Will nog anderhalf uur tijd vrij om zijn fans te begroeten, handtekeningen te geven en op de foto te gaan.
Grote Will Tura verzameling
Eén van de aanwezige fans was de 23-jarige Dylan Polfliet uit Lendelede. “Door mijn grootmoeder wijlen Andrea Verschatse en mijn vader Franky leerde ik de muziek van Will Tura kennen. In het begin was het vooral luisteren naar zijn teksten. Pas toen ik achttien jaar was, kwam daar verandering in. Vrienden van mij wisten dat ik veel bewondering had voor Will Tura. Ze schreven naar zijn management en ik ontving mijn eerste gesigneerde kaart. Dat was voor mezelf het begin van mijn verzameling.”
“De daaropvolgende jaren trok ik naar rommelmarkten, tweedehandswinkels en zocht ik op websites altijd naar hetzelfde, namelijk materiaal van Will Tura. Ondanks mijn jeugdige leeftijd heb ik nu al een grote verzameling bijeen gespaard. Ik bezit momenteel 238 lp’s, 227 singles, 56 cassetten, een 40-tal cd’s, fanboekjes, gesigneerde kaarten, een postzegel (samen met Adamo erop), sigarenbandjes, een speelkaart, posters, enz. Zijn oudste plaatje in mijn bezit dateert van 1964. Zoals veel zaken die ik heb, dateert dit van lang voor mijn geboortejaar 1995. Mijn volledige verzameling is eigen werk. Ik verzamelde dus alles zelf, met uitzondering van een tweetal oude singles die ik ontving van mijn tante”, aldus Dylan.
“De keizer van het Vlaamse lied Will Tura is en blijft een zanger in hart en nieren.”
Dylan was ook aanwezig in het Concertgebouw Brugge. Zijn eerlijke visie over de show. “De keizer van het Vlaamse lied Will Tura is en blijft een zanger in hart en nieren. Dat zag iedereen die erbij was in het Concertgebouw van Brugge. Will wist zijn publiek vanaf de eerste noot te raken met zijn muziek. Met bekende openers liet hij niemand onberoerd. De verwachtingen voor de rest van de avond waren dan ook gesteld en waren bij ieder heel groot. Zelfs zonder zijn rechterhand Steve Willaert slaagde Will erin om iedereen te bekoren. Met tal van klassiekers en een eigen interpretatie van Hemelhoog haalde Will alles uit de kast. Zowel de emotionele snaar als de vrolijke werd vele malen aangehaald.“
“Het publiek was laaiend enthousiast en ook Will genoot van deze avond. Als een dartelend veulen bewoog hij dan weer over het podium en bij de song Maria demonstreerde hij graag zijn danskunsten tot veel jolijt bij zijn vrouwelijke fans. De vele staande ovaties waren dan ook een bevestiging van zijn sterk muzikaal talent. De charme en dankbaarheid die Will uit naar zijn crew en zijn fans zorgen ervoor dat Will graag gezien is en dat ook altijd zal blijven. Het was opnieuw een unieke muzikale avond, waar veel verschillende genres werden aangehaald en waar iedere fan luidkeels kon meezingen. Met de afsluiter Ik ben een zanger bevestigde Will een laatste keer die avond wie hij is en vooral wie hij altijd zal zijn, namelijk een zanger. Na een langdurige staande ovatie kon een tevreden publiek langzaam naar huis terug keren. Voor de fans van het eerste uur maakte Will graag tijd voor een meet & greet, waardoor iedereen – net zoals Will – als een gelukkig persoon naar huis kon terug keren”, besluit Dylan Polfliet.
(PADI)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier