Het begon met één helm, zijn eigen exemplaar dat hij graag wilde bijhouden. Al snel werden het er twee, kwamen er accessoires bij en bleef het maar groeien. De brandweercollectie van Philippe Lahousse telt ondertussen bijna 7.000 stukken en staat te boek als één van de grootste van het land.
“Het stond niet eens op de planning om brandweerman te worden!” Philippe Lahousse (63), korporaal bij de brandweer in Komen-Waasten, kan met een brede glimlach terugblikken op een indrukwekkende carrière en een ondertussen al even indrukwekkende collectie. “In 1979 kwam de toenmalige brandweercommandant mij op het werk opzoeken. Of ik geen vrijwilliger wilde worden? Ik had net een huis gekocht en was volop aan het verbouwen dus ik wimpelde de vraag af want ik had daar helemaal geen tijd voor. Kom volgend jaar anders nog eens terug reageerde ik eerder laconiek. Niet gemist dus want exact een jaar later stond de commandant opnieuw voor mijn neus en ik kon toen eigenlijk weinig anders dan instemmen.”
De toen nog jonge snaak werd ingelijfd in de kazerne en volgde een opleidingstraject van 1 jaar. “Na dat jaar werd ik dan officieel vrijwilliger en kreeg ik een nieuw uniform. Mijn helm werd eveneens vernieuwd en daar is het dan een beetje uit de hand gelopen.” Philippe grinnikt wanneer dat ene moment ter sprake komt. “Ik vroeg aan de commandant of ik mijn oude helm niet mocht houden en hij ging akkoord. Voor ik het wist schuimde ik rommelmarkten af, bezocht ik gespecialiseerde beurzen en legde ik internationale contacten om brandweeritems te verzamelen. In de ondertussen 42 jaar dat ik verzamel, groeide die ene helm uit tot bijna 500 stuks en heb ik ook meer dan 2000 miniatuurwagens. Uniformen? Ja, ik heb er ook wel wat staan hoor. Mijn collectie klokt nu af op net geen 7000 items, het ene stuk nog origineler dan het andere.”
9/11
Het indrukwekkende geheel, dat in de wandelgangen al snel de grootste collectie van België wordt genoemd, bevat ook enkele stukken met een grote emotionele waarde. “Ik denk dat we ons allemaal nog levendig die 11de september herinneren”, blikt de korporaal terug op een moment dat de wereld voorgoed veranderde. “Onze Amerikaanse collega’s waren er als eerste bij om te helpen en velen keerden niet meer terug naar huis. Vrouwen werden weduwe en kinderen verloren hun vader. De solidariteit binnen de brandweer is enorm en een landsgrens verandert daar weinig aan. Op een later moment werden de uniformen van de brandweermannen die er hebben gewerkt geveild, met de opbrengst die rechtstreeks naar de kinderen van onze gevallen collega’s ging. Ik heb die veiling gevolgd en kon zo een uniform bemachtigen. Ik denk dat ik toen meer heb betaald aan verzend- en douanekosten maar het was het meer dan waard.”
Een collectie van 42 jaar die steeds maar bleef groeien maar ondertussen ook klaar is voor het pensioen. “Ik heb gewoon geen plaats meer en het is zonde om iets te kopen om het dan in een doos te laten liggen”, sluit Philippe af. “Ik ben trouwens op pensioen en dan is het algemeen geweten dat je dan voortdurend tijd tekort komt. Mocht de gemeente of een museum mij wat plaats geven, dan wil ik mijn collectie gerust nog uitstallen maar voor de rest ga ik het heel wat kalmer aandoen. Behalve als ik een prachtstuk tegen het lijf loop natuurlijk. Ik ben en blijf brandweerman en dan zou het bijna schandalig zijn dat stuk niet mee naar huis te nemen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
