Peggy Delbecque is de Krak van Komen-Waasten: “Toen ik klein was, kregen we hier ook al buiten les”

Gedurfd, een tikkeltje gek en tegelijk ook geniaal. Toen Peggy Delbecque (41) het idee lanceerde om buiten les te geven, wist haar omgeving niet wat ze ervan moest denken. Ondertussen is het concept een succes en is er zelfs een documentaire over gemaakt.

“In tegenstelling tot wat je zou denken, is dat idee niet nieuw. Het is in de loop der jaren gewoon in de vergetelheid geraakt.” Peggy, die leerkracht is in de Sint-Henrischool van Houthem, blikt terug op haar eigen leven: “Toen ik klein was, ging ik naar school op de plaats waar ik nu zelf les geef. In die tijd was het de normaalste zaak van de wereld om, van zodra het weer het toeliet, de tafels en stoelen buiten te zetten. Scheen de zon? Dan werd er buiten les gegeven. Ondertussen ben ik 41 jaar en ik denk nog altijd terug aan die tijd, wat meer dan duidelijk maakt dat het impact had.”

Regen? Een zeiltje!

Iets meer dan vijf jaar geleden besloot Peggy het concept nieuw leven in te blazen. “En ja, in het begin werd er wat bizar op gereageerd”, lacht ze. “Toch bleef ik erin geloven en beet ik door. Eerst gaven we buiten les bij mooi weer, maar ondertussen is ook dat niet echt nog een voorwaarde. Is het koud? Dan doen we een jas aan. Regent het? Dan spannen we een zeil en schuilen we daaronder. De ouders begrepen meer en meer de waarde van die lesvorm en begonnen ons volop te steunen. Ze zagen zelf hoe hun kinderen op een speelse en vooral gezonde manier leerstof te verwerken kregen, leerstof die hen bijbleef.”

In vijf jaar tijd werd het buiten lesgeven almaar populairder, waardoor Peggy besloot het ook buiten de schoolmuren te gaan zoeken. “Zo trekken we meermaals per maand naar het bos van Ploegsteert of de Palingbeek. Dan springen we op de bus, trekken we onze laarsjes aan en gaan we ravotten in de natuur. Dat wordt gecombineerd met les over de bomen, de dieren of andere zaken die we in de buitenlucht aantreffen. Rekensommen in de klas oplossen gaat voor kinderen vaak snel vervelen. Diezelfde rekensommen omzetten in bijvoorbeeld het maken van een boshut? We vragen hen een aantal takken te gaan zoeken of laten hen nadenken over vormen en figuren.”

Duurzaam handelen

De niet aflatende inzet van Peggy sprong ook in het oog van de Franse documentairemaker Isabelle Bonnet-Murray. “Ik werd gecontacteerd met de vraag of ik wilde deelnemen aan haar volgende productie. Die kreeg de titel ‘De school van het klimaat’. Ik werd er een beetje door overdonderd, maar het was natuurlijk wel een ongelofelijke erkenning. Al die tijd ben ik blijven geloven in het idee en gaandeweg begonnen meer en meer mensen mijn visie te begrijpen. De titel van Krak van Komen-Waasten is de kers op de taart. Als ik hiermee de boodschap van duurzaam denken en handelen nog meer in de verf kan zetten, dan kan ik dat enkel maar toejuichen. Een betere wereld begint vooral bij de jeugd. Wanneer we ze hen van kleins af aan bewust kunnen maken van hun omgeving en hoe ze ermee om moeten gaan, dan zal dat voor iedereen een betere toekomst opleveren.” (SR)