Pascale Petralia (47) heeft de afgelopen jaren aan haar debuutroman ‘Ongehoord’ gewerkt. Voor deze psychologische roman haalde ze inspiratie uit eigen ervaringen. Deze maand zal het boek eindelijk verschijnen: “Ik heb genoten van het hele schrijfproces, ook al kwamen er veel emoties bij.”
Pascale Petralia woont tegenwoordig in Gent, maar ze is afkomstig uit Roeselare. Na haar master in dramatische kunsten is ze haar hele carrière lang actief geweest in de theaterwereld. Ze speelde zelf en creëerde ook toneelstukken, maar ze richtte zich vooral op haar job als artistieke coach. Pascale begeleidde acteurs in het buitenland en heeft zelfs grote internationale regisseurs gecoacht. Daarnaast gaf ze ook les in de stedelijke academie voor podiumkunsten in Roeselare. Twee jaar geleden heeft ze besloten om een punt te zetten achter haar theatercarrière.
Kinderdroom
“ Soms is het gezond om het roer eens om te gooien ”, lacht Pascale. “Als je de kans krijgt en de drang voelt om iets anders te gaan doen, ben ik ervan overtuigd dat je een sprong in het diepe moet wagen. Bovendien lag het voor mij persoonlijk ook voor de hand, aangezien ik vroeger zelf al veel heb geschreven voor het theater. Toen dacht ik: als ik nu nog een nieuwe carrière tegemoet kan gaan… Waarom niet?”
De ambitie om schrijver te worden koesterde Pascale al heel lang. Toen ze 10 jaar was wou ze reisjournaliste worden: “Ik denk dat schrijver zijn een droom is van veel mensen, vooral van jongeren. Er zijn nu eenmaal heel veel mensen die willen schrijven, maar er moeten mensen zijn die jou ontdekken en die in jou geloven.” Het schrijverstalent van Pascale werd in elk geval ontdekt. Uitgeverij Lannoo krijgt gemiddeld tien scripts per dag binnen en was door ‘Ongehoord’ geïmponeerd.
Persoonlijke ervaring
Volgens testlezer professor-psychiater Dirk De Wachter ‘kruipt de roman onder de huid’. Als thema voor de psychologische roman ‘Ongehoord’ koos Pascale voor stalking en victim blaming, twee fenomenen waarmee ze helaas zelf ervaring heeft gehad. “Gestalkt worden heb ik zelf meegemaakt, dus ik weet maar al te goed welke emoties daaraan te pas komen. Net omdat ik uit mijn eigen persoonlijke ervaringen kan putten, ging het schrijven erg vlot. De emoties en de intensiteit van de psychologie van de personages zijn reëel en dat vormde blijkbaar net de sterkte van het verhaal.”
“Zowel testlezer professor Dirk De Wachter alsook de directeur fictiefonds van de uitgeverij Lannoo vonden de personages erg geloofwaardig. Toch is het een fictieboek, ik heb enkel vanuit mijn eigen ervaring geschreven . In mijn theatercarrière speelde ik ook al graag met de mengeling van fictie en realiteit.” Velen bestempelen ‘Ongehoord’ als een thriller, maar Pascale zelf vindt dat niet volledig passend. “Een thriller heeft de connotatie dat er moorden en dergelijke in gebeuren en dat is hier niet het geval. Je zou het eerder als een ‘thriller zonder bloedvergieten’ kunnen omschrijven.”
Pageturner
Naast de sterke psychologische kant is een andere troef de vlotheid van het werk. Pascales doel was een pageturner maken en daarin is ze volgens uitgeverij Lannoo helemaal in geslaagd: “Blijkbaar viel ik niet alleen op door de uitwerking van de psychologie van personages en het doorgronden van hen, maar ook in de vaart waarmee ik schrijf. Ik ben niet degene van grote beschrijvingen, een snel ritme vind ik belangrijk. Opnieuw speelde de jarenlange theaterervaring daarbij in mijn voordeel. Blijkbaar zorgde dus de combinatie van mijn persoonlijke met mijn professionele ervaringen voor de eigenheid in mijn schrijven.”
Pascale hoopt dat ‘Ongehoord’ een heel breed doelpubliek aanspreekt: “Ik vind dat slachtoffers vandaag de dag te weinig begrip krijgen. Dus ik hoop dat ik niet enkel slachtoffers bereik, maar vooral ook de mensen die vlug met de vinger wijzen en beweren dat het je eigen schuld is. Ik wil dat er meer begrip komt voor het feit hoe verwoestend stalking voor iemands identiteit kan zijn. Het leest gemakkelijk, maar tegelijkertijd overstijgt ‘Ongehoord’ wel de anekdotiek van het verhaal, waardoor lezers even stil staan bij de heftigheid.”
Puzzelstukjes
Het hele proces zal uiteindelijk twee jaar geduurd hebben. “Ik ben niet chronologisch beginnen schrijven. Er kwamen beelden in mijn hoofd die ik vervolgens als puzzelstukjes heb samengevoegd. Het schrijfproces op zich heeft ongeveer acht maanden geduurd. Dankzij de coronasituatie is dat zo vlot kunnen gaan. Alles was gesloten en ik kon helemaal opgaan in het eigen universum van het verhaal. Drie dagen nadat ik het script naar Lannoo had doorgestuurd, kreeg ik het goeie nieuws te horen. Afgelopen jaar hebben we dan als team gewerkt: buitenstaanders stellen alles in vraag en dat heb ik altijd zo interessant gevonden. Het was een heel proces van herwerken, uitdiepen van personages en dialogen, maar ik heb daarvan genoten.”
Hoewel haar debuutroman nog maar pas klaar is, blijft Pascale niet stilzitten en is ze al aan haar tweede roman bezig. “Het blijft leuk om in de psychologie van mensen te duiken. De manier van schrijven is gelijkaardig, het onderwerp is uiteraard anders, maar de herkenbaarheid vind ik tof.” ‘Ongehoord’ kan online besteld worden en kan ook verkregen worden bij elke boekhandel. (SM)
Op zaterdag 19 juni is er van 15 tot 16.30 uur een signeersessie in de Standaard Boekhandel in de Ooststraat en van 17 tot 18 uur in de Standaard Boekhandel in de Bruggesteenweg.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
