Ozkan Aydin uit Brielen reist naar Turkije om families financieel te steunen: “Sommige vrienden zijn dakloos”
Ozkan Aydin uit Brielen reist deze maand naar Turkije om families, die getroffen werden door de aardbeving, financieel te ondersteunen. De Lyceum Heilige Familie Trail leverde daarvoor 2.000 euro op.
In 2015 trouwden Ozkan Aydin (42) en Ellen Seys (36). “Eerder woonden we in Boezinge en in 2018 kochten we een huis langs de Veurnseweg in Brielen”, vertelt Ozkan, die al zes jaar als machineoperator bij Ysco in Langemark werkt. Ellen is aan de slag als kwaliteitscoördinator in de woonzorgcentra Zonnelied en Wintershove.
Toeristische sector
“Ik werkte in Turkije in de toeristische sector. Ellen werkte bij het toenmalige Jetair, dat later TUI werd, als kinderanimatrice en nadien hostess en begeleidster van excursies. Op die manier leerden we elkaar in 2009 kennen. Een jaar later gingen we samenwonen. Intussen hebben we twee kindjes: Ella (5) en Deniz (3). Zij lopen school in het Lyceum Heilige Familie.”
“Ik herinner mij nog goed de dag van de eerste aardbeving. Ik was op mijn werk toen ik het nieuws vernam”, vervolgt Ozkan. “Met de vrienden van het hotel waar ik werkte hadden we een WhatsApp-groepje opgericht, maar die kon ik gedurende drie dagen niet bereiken en ik hoorde ook niets van hen. Uiteindelijk bleek dat de aardbeving erger was dan eerst gedacht. Gelukkig woont mijn familie een eind weg van het plaatsje Kahramanmaras waar het epicentrum van de aardbeving gesitueerd was.”
Vrienden en familie
“Voor hen viel het relatief mee, maar voor mijn drie vrienden was het veel erger. Sommige huizen zijn onherstelbaar verwoest en veel inwoners hebben geen onderdak meer. De mannen blijven wel in het gebied om puin te ruimen, terwijl vrouwen en kinderen naar familie trekken zodat ze toch een dak boven hun hoofd hebben.”
“Ik besef ook wel dat dit slechts een druppel op een hete plaat is”
Ozkan en Ellen woonden drie jaar samen in Turkije. “We hebben ooit overwogen om in Turkije te blijven wonen, maar als vrouw ben en blijf je er een buitenlander”, vertelt Ellen. “Als vrouw mag je er een job doen die niet door Turken gedaan wordt. Ik had wel de talenkennis om te blijven werken voor Jetair, maar het was wel 12 uur per dag werken. Voor mannen is het nog erger gesteld, die zijn dagelijks 14 tot 15 uur aan de slag. Voor de plaatselijke inwoners is Turkije een duur land. Het minimumloon bedraagt er 425 euro per maand en 53 procent van de bevolking werkt tegen dit loon.”
Financieel steuntje
Ozkan zal gedurende elf dagen in Turkije verblijven om zijn familie en zijn collega’s uit het hotel waar hij werkte te bezoeken. “Met het bedrag dat ik van de Lyceum Heilige Familie Trail kreeg, kan ik hen een financieel steuntje verlenen. Het is wel zo dat sommigen nog geld van de staat moeten krijgen, maar dat kan nog lang duren. Het is altijd wat in Turkije. Ik ben enorm blij dat ik een financiële bijdrage kan schenken, al besef ik ook wel dat het slechts een druppel is op een hete plaat”, besluit Ozkan.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier