Vader van clubicoon KSV Diksmuide sterft na kampioenenviering: “De hele avond zei hij nog hoe trots hij was op zijn zoon en kleinkind”
“We zijn in enkele uren van de hemel naar de hel gegaan.” Voetbalclub KSV Diksmuide is in rouw nadat zondagochtend het lichaam van Pascal (56) werd teruggevonden in een gracht vlak bij het sportcomplex. Dat gebeurde enkele uren na het einde van de kampioenenviering van de club. Het was zijn zoon Kenneth, die de tragische ontdekking deed. “Hij is een clubicoon. We gaan er alles aan doen om hem te ondersteunen”, zegt Claude Vindevogel. Ook Karl Vannieuwkerke, vicevoorzitter van KSV, betuigt zijn steun onder andere tijdens de uitzending van Gent-Wevelgem.
Het moest een hoogdag worden voor KSV Diksmuide en dat werd het ook. Voor het eerst in twaalf jaar promoveerde de West-Vlaamse voetbalclub van het provinciale naar nationale niveau – zeg maar de derde klasse van het voetbal. De 2-0 winst tegen Ardooie zaterdagavond zorgde voor een vreugde-uitbarsting bij spelers en supporters. “Het was een fantastische avond”, zegt Claude Vindevogel, financieel beheerder van de club en lid van de raad van bestuur. “Maar de dramatische afloop? Neen, dat had niemand durven denken. Het is eigenlijk onwezenlijk.”
Zoon gehuldigd
Na de kampioenviering in de kantine van de club belandde Pascal Cardon (56), die in de buurt woonde in een gracht vlakbij het sportcomplex. Hij is de vader van Kenneth, een clubicoon van KSV Diksmuide. “Kenneth heeft er een rijkgevulde carrière opzitten, die begon als 6-jarige en eindigde als dertiger in het blauw-gele shirt van Diksmuide. Vanaf zijn elf jaar doorliep hij alle niveaus van de jeugdreeksen en schopte hij het tot bij de beloften van Club Brugge. Daar moest Kenneth toen ook al afscheid nemen van François Sterchele, een sterspeler van Club Brugge die overleed in verkeersongeval. François was een groot voorbeeld voor Kenneth. Samen met enkele andere beloften heeft hij zijn voorbeeld dan ook geëerd met een spandoek op het veld. Uiteindelijk is hij bij Torhout beland en vandaar terug bij ons in Diksmuide geraakt”, vertelt Karl Vannieuwkerke, die sterk verbonden is met KSV Diksmuide. Hij betuigde zondag live tijdens de uitzending van Gent-Wevelgem al zijn medeleven.
“Pascal heeft nog iedereen vastgepakt in de kantine om te vertellen hoe trots hij wel niet is op zijn zoon en kleinkind”
Door zijn jarenlange inzet voor de club werd Kenneth zaterdag gehuldigd. Hij mocht zelfs de aftrap geven voor de match. “Dat was samen met jou en daarna heb je nog een lange babbel gehad met de vader Pascal”, richtte Karl zich tot co-commentator van Gent-Wevelgem José De Cauwer. “Pascal was zo gelukkig. Hij heeft in de kantine iedereen vastgepakt om te vertellen hoe mooi het verhaal van KSV Diksmuide wel niet is en dat hij zo trots is op zijn zoon en kleinkind”, gaat Karl verder.
Ongeloof
Alle ingrediënten waren aanwezig voor een onvergetelijke feestavond, maar het eindigde in mineur. “Toen ik ‘s ochtends op de hoogte werd gebracht, overheerste eerst ongeloof”, zegt Claude Vindevogel. “We hadden net een fantastisch moment voor onze club beleefd. Het feest was goed verlopen en om 3.30 uur gingen de laatste feestvierders naar huis. Wat is er fout gelopen? We weten het niet.”
Wel staat vast dat Kenneth zaterdagnacht al op zoek ging naar zijn vader. Kenneth was iets vroeger vertrokken van op de viering en zijn vader was nog niet thuisgekomen in hun kangoeroewoning vlak bij het sportcomplex. De zoektocht was aanvankelijk zonder succes. Pas toen hij om 7 uur opnieuw ging zoeken, vond hij zijn vader in de gracht met zijn hoofd in het water. Alle hulp kwam te laat. Alles wijst in de richting van een tragisch ongeval. Het parket stelde een wetsdokter aan om de precieze omstandigheden te achterhalen.
“Je zou denken dat een ongeval gebeurt met de fiets of met de auto, maar niet als je slechts enkele honderden meters te voet moet”
“Het is vreselijk. Je zou denken dat ongevallen gebeuren met de fiets of met de auto, maar Pascal was te voet onderweg naar huis. Dit is absoluut ondenkbaar”, stelt Karl. Zondag kwam de dienst slachtofferhulp van de politie nog langs bij de voetbalclub. “De mensen van de kantine hebben na het feest nog alles opgeruimd en gezellig met elkaar gebabbeld. Natuurlijk stellen zij zichzelf de vraag ‘Wat als we hem gehoord of gezien hadden?’. Maar je mag jezelf geen schuldgevoel aanpraten.”
In shock
“We zijn allemaal in shock”, zucht Vindevogel. “Kenneth is een poulain van onze club. Veel van onze spelers keken echt naar hem op. Vreugde en verdriet kunnen onmogelijk dichter bij elkaar liggen. We zijn in enkele uren van de hemel naar de hel gegaan. Het valt nauwelijks te vatten. We gaan er als club alleszins alles aan doen om Kenneth te ondersteunen.”
“Mijn eigen zoon Jef heeft nog een tijd lang Kenneth als trainer gehad met Pascal als afgevaardigde. Pascal was heel positief voor de jongens, nooit een onvertogen woord. Hij was als een zachte vader en teddybeer voor hen. Het is echt een drama dat het noodlot zo’n lieve mensen zo snoeihard treft”, vult Karl aan.
“Ik zou direct de titel inwisselen om Pascal terug te krijgen, maar dit nieuws is onomkeerbaar”
Binnen de club vallen alleen maar mooie woorden te horen over het slachtoffer. “Pascal was een lieve warme, vent, die voor iedereen een knuffel en een lief woord over had. Blauw zwart en blauw geel in hart en nieren. Een fiere papa, een trotse schoonpapa en een liefhebbende opa. We missen Pascal nu al.”
“Pascal is een ongelofelijk lieve mens, die we nu helaas verliezen. Het is zo’n onwezenlijk en vreselijk nieuws. Ik zou de titel direct inwisselen om Pascal terug te krijgen, maar dit is onomkeerbaar. Met de raad van bestuur willen we zeker nog iets voor Pascal en Kenneth organiseren, maar dat zullen we nog verder moeten uitwerken”, besluit Karl.
De familie zelf wenst niet te reageren. (MM & CJ)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier