Vorig jaar nog eerde de Marine oorlogsheld Pieter Coussaert voor zijn honderdste verjaardag. Hij was één van de twee Belgische overlevenden van de invasie in Normandië op 6 juni 1944. De man is woensdag overleden en wordt volgende donderdag begraven. “Wat hij heeft meegemaakt, laat een diepe indruk na”, reageert burgemeester Geert Vanden Broucke. Het vissersschip waarop Pieter als matroos werkte, nam de Britse marine in beslag. Het was het begin van een episode vol gevaar maar ook met een vleugje romantiek toen hij zijn Martha huwde.
“We kijken met veel respect terug op de heldendaden van mannen zoals Pieter Coussaert”, eerde admiraal Jan De Beurme hem vorig jaar voor zijn honderdste verjaardag. Pieter verbleef toen in woonzorgcentrum De Zathe in Nieuwpoort maar was nog helder van geest. Zijn dertien medailles die hij eerder had gekregen voor zijn heldendaden had hij opgespeld. Gisteren woensdag 16 november is hij overleden. Op de rouwbrief staat een greep uit zijn onderscheidingen: Ridder in de Orde van Leopold II met twee gekruiste zwaarden in goud, oorlogsvrijwilliger 1940-1945 bij de Royal Navy Section Belge en Oorlogskruis 40-45 met palm om er een paar op te sommen. Wat Pieter tijdens de Tweede Wereldoorlog meemaakte, was dan ook indrukwekkend.
Britse marine
Op 6 juni 2015, 71 jaar na de landing in Normandië, zochten we Pieter op. Hij vertelde toen dat hij als matroos op een vissersschip werkte. Plots nam de Britse marine dat in beslag omdat die het vaartuig nodig had als patrouilleschip. “Ik sprak geen woord Engels en moest noodgedwongen in dienst bij de Britse marine”, zei de Nieuwpoortenaar. “Het grootste deel van mijn tijd bracht ik als kanonnier door op het schip HMS Buttercup. Alle schepen uit die ‘flower-class’ werden vernoemd naar een bloem, de onze naar een boterbloem. Onze taak bestond erin de koopvaardijschepen te begeleiden. Tijdens de lange tochten over de Atlantische Oceaan naar de Verenigde Staten sliep ik in een hangmat wiegend op de golven van de zee. Elke reis verloren we schepen, gelukkig bleven we zelf buiten schot.”
5 juni 1944 patrouilleerden Pieter en zijn makkers voor de kust van Normandië op zoek naar duikboten in de Britse sector. Behalve wat schoten in de verte bleef het op het schip rustig. Tot 1 augustus bleef hij de kust in het oog houden vooraleer terug te keren naar Engeland.
Van moeten
Maar de oorlog bracht ook mooie momenten. “Martha vluchtte van Nieuwpoort naar Engeland en daar trouwden we in april 1943”, sprak Pieter liefdevol tijdens ons gesprek. “Het was van ‘moeten’ want Martha was zwanger. Vier dagen verlof kreeg ik voor mijn huwelijk maar ik moest wel zeventien uur met de trein reizen om bij haar te zijn. Twee nachten hebben we bij elkaar kunnen slapen, daarna riep de plicht. Bij de geboorte van zoon René was ik niet. Mannen kregen nog geen verlof wanneer hun vrouw beviel.”
Het koppel kreeg zes kinderen van wie visser Maurice het leven liet op zee. Martha, met wie Pieter meer dan 70 jaar was getrouwd, overleed in 2016. Nieuwpoorts burgemeester Geert Vanden Broucke heeft alleen maar respect voor de heldendaden van Pieter. “Ik ben blij dat we hem vorig jaar nog zo’n mooi eerbetoon hebben kunnen geven. De Marine bezorgde hem een onvergetelijk moment toen de NH-90-helikopters overvlogen. Pieter kan ik in een aantal woorden omschrijven: aimabel, verstandig, nuchter, respectvol en gedisciplineerd.”
Pieter Coussaert wordt donderdag 24 november om 10 uur begraven in de OLV-kerk in Nieuwpoort. Je kan de man een laatste groet brengen bij Uitvaart Cornelis in Veurne. (GUS)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
