Monument Koksijdse gemeenteschool Jean-Marie D’haenen (69) overleden na slopende ziekte

Jean-Marie D’haenen werd 69 jaar. © Marjolein D’haenen
Redactie KW

Jean-Marie D’haenen (69), een geboren en getogen Koksijdenaar, is vrijdag na een slopende ziekte overleden. Dat hij veel heeft betekend, is duidelijk uit de talrijke reacties. “Jean-Marie was één van de meest inspirerende mensen die ik tijdens mijn jeugd ontmoette”, schetst tv-maker Eric Goens die nog bij de man in de klas van de Koksijdse gemeenteschool heeft gezeten. Een portret van een integer man die zonder veel woorden toch veel kon zeggen.

Gepassioneerd, welbespraakt, bescheiden en een levensgenieter. Het zijn woorden die telkens terugkeren wanneer vrienden en kennissen reageren na het overlijden van Koksijdenaar Jean-Marie D’haenen. Hij startte zijn loopbaan in de gemeenteschool in Koksijde waar hij het grootste deel lesgaf aan de kinderen van het zesde leerjaar. “Hij was een uitmuntende leerkracht van mijn en alle andere kinderen”, reageert Koksijds burgemeester Marc Vanden Bussche (LB). “Hij sprak steeds hartverwarmende woorden tijdens de diploma-uitreiking van de leerlingen.”

Dat beaamt ook Eric Goens die een boodschap achterliet. “Mijn meester. Ik koester het moment dat ik jullie een paar maanden terug nog heb gezien in Koksijde-Dorp en we even met elkaar hebben gepraat. Jean-Marie was één van de meest inspirerende mensen die ik tijdens mijn jeugd ontmoette. Altijd rustig, wijs en begripvol.”

‘Strand en Polder’

Eind jaren negentig was Jean-Marie als pedagogisch begeleider het aanspreekpunt voor directie en leerkrachten. Hij legde de basis voor de samenwerking tussen verschillende gemeentescholen in de ruime regio. Vandaag bestaat dit nog steeds als de scholengemeenschap ‘Strand en Polder’. Zijn kennis over de wetten en nieuwe stromingen binnen het onderwijs deelde hij met het veld op zo’n manier dat iedereen het begreep.

Op 1 mei 2014 ging hij op pensioen, maar van stilzitten was geen sprake. Hij was voorzitter van de Genootschap van de Zalige Idesbaldus die jaarlijks een bedevaart organiseert in Sint-Idesbald en maakte ook deel uit van de Sodaliteit in Veurne die de Boeteprocessie op het getouw zet. Erfgoed en geschiedenis waren zijn passies. Hij schreef er destijds zelfs het schoolboek ‘Geschiedenis groeit’ over en voor het abdijmuseum Ten Duinen maakte hij een studie over de Cisterciënzers.

“Je moet niet veel zeggen om veel te betekenen”

Een andere uitlaatklep was de natuur. Hij kon die zo prachtig vastleggen in beeld, maar stak ook graag zelf de handen uit de mouwen in zijn eigen tuin die hij omtoverde tot één bloemenpracht. Jean-Marie was tien jaar voorzitter van het Koksijdse bloemencomité. Zijn opvolger Bart Bostoen omschrijft hem zo: “Zijn bescheidenheid sierde hem. Hij had de gave van het woord, de scherpe pen en het prachtige beeld. Ik zal zijn woorden nooit vergeten: ‘tel niet de dagen maar de geluksmomenten’.”

Memoriam

Auteur en vriend Pol Dehullu heeft een mooi memoriam neergepend. Enkele flarden daaruit: “Hij was een meester die meesterwerken afleverde. Bedachtzaam, degelijk, zorgvuldig en een man van zijn woord. Hij heeft me gesteund bij mijn eerste boek Pontifex maar was te ziek om mijn tweede te lezen. In alles wat hij ondernam, was hij een geboren leider. Niet om uit te blinken maar om te sturen. Zo deed hij het ook tijdens zijn donkerste uren. Hij had zijn ziekte aanvaard. Voor zijn bezoekers had hij woorden van moed en vertrouwen. Hij keek, glimlachte en kneep in je hand. Hij vond een andere taal, één zonder woorden maar zo genegen. De woorden van zijn leven staan gebeiteld in ons hart.”

Familieman

Jean-Marie was een echte familieman. Zijn hele leven gelukkig met zijn jeugdliefde Magda en trots op zijn kinderen Manu, Marjolein en Roselien die nog allemaal in de buurt wonen. Zijn negen kleinkinderen waren zijn oogappels. “Tijdens de coronapandemie begon papa dagelijks een paar woorden neer te pennen op Facebook met daarbij één van zijn natuurfoto’s”, typeert Marjolein haar vader. “Velen keken er elke dag naar uit. De mensen haalden uit die paar woorden hun eigen verhaal. Dat typeert hem. Hij wilde mensen goeie momenten bezorgen. Niet overweldigend maar integer. Je moet niet veel zeggen om veel te betekenen.”

Jean-Marie wordt zaterdag om 10 uur begraven in de OLV Ter Duinenkerk in Koksijde. (GUS)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier