Maria van ‘Strandboetiek Lust’ in Koksijde overleden
Op haar 96ste is Maria Depoorter thuis zachtjes ingeslapen. Waarschijnlijk is er niemand die zich langer ten dienste heeft gesteld van de toeristen op de Zeedijk in Koksijde dan Maria van de ‘cabientjes’ en Strandboetiek Lust. Tot het einde van haar dagen stond deze kranige, vriendelijke dame in haar propvolle winkeltje, dat al net zo iconisch is geworden als de uitbaatster zelf.
Wie Maria heeft gekend, weet dat ze niets liever deed dan een babbeltje slaan. In haar lange leven heeft ze heel wat generaties zien passeren: kleindochters die decennia geleden samen met hun trotse oma een speelgoedje kwamen komen, zetten de traditie voort en kwamen zoveel zomers later met hun eigen kinderen langs bij Maria en haar al even legendarische chowchow, Baloo.
Ook op hoge leeftijd werkte Maria’s geheugen nog feilloos. Nog geen drie jaar geleden vertelde ze zelf in geuren en kleuren hoe en waar het allemaal ooit was begonnen. “Dat was in 1953, in de Lejeunelaan, waar mijn man René en ik zijn gestart met een kruidenierswinkel. Intussen heeft die winkel plaatsgemaakt voor een wassalon. In 1987 hebben we het pand op de Zeedijk gekocht, en de winkel kreeg de naam ‘Strandboetiek Lust’, naar wijlen mijn man René, die in 1983 is gestorven. We combineerden de winkel waar we speelgoed en strandspullen voor vakantiegangers verkochten met het verhuren van onze strandcabines.”
Eén zoon
Het overlijden van haar echtgenoot René was een zware klap voor Maria. Want ook ‘René van de cabientjes’ was een bekende figuur in Koksijde, een sociaal geëngageerde mens die altijd paraat stond om iedereen te helpen. Maar Maria bleef niet bij de pakken zitten. Ze herwon haar energie en levenslust. Gelukkig kon ze rekenen op de hulp van haar enige zoon, Patrick.
“Mama helpen deed ik graag, want ze was een moeder uit de duizend”, vertelt Patrick. “Als leerkracht had ik er ook de tijd voor om haar in het seizoen bij te staan. Nooit heeft ze een seizoen overgeslagen, behalve tijdens de coronapandemie toen ze noodgedwongen de deuren van de winkel gesloten moest houden. Dat was voor haar een hele rare periode, want onder de mensen zijn en ten dienste staan van haar klanten, dat was haar ‘lange leven’. Maar zelfs toen vond ze toch nog iets positiefs aan die nare coronatijd: eindelijk kon ze op elk moment van de dag haar favoriete tv-programma’s Blokken, Familie en Sarah volgen. Die moest ze in een normaal seizoen missen…”
Mascotte
Tijd om zich te vervelen heeft Maria nooit gehad, want een ‘normaal’ seizoen liep van carnaval tot november. Alleen in de winter had ze vakantie, en dan bleef ze heel graag thuis. Maar de immer kranige, levenslustige Maria fleurde helemaal op wanneer ze opnieuw in haar winkeltje kon staan, en voorbijgangers of trouwe klanten kon aanspreken voor een praatje. De Koksijdenaars en vaste vakantiegangers zullen zich Maria en Baloo, de trouwe chowchow die nooit van haar zijde week, voor altijd herinneren. Maria was niet alleen een sociaal geëngageerde dame, ze wist ook perfect hoe ze haar waren moest aanprijzen, en dan benadrukte ze dat Strandboetiek Lust bekend was om het ruime assortiment van kwaliteitsproducten én om de goede service. Maar ze was ervan overtuigd dat de mensen niet alleen daarvoor kwamen. “Baloo, mijn chowchow, is eigenlijk de mascotte van de zaak, en klanten en passanten vragen soms of ze met Baloo op de foto mogen”, zei ze destijds. “Soms willen ze ook mij mee op de foto.”
Een babbeltje slaan, boeiende verhalen opdissen over de vele bezoekers en de vele bv’s die ze over de vloer kreeg, kon Maria als geen ander. Moeiteloos kon ze nog altijd de namen opsommen van beroemde wielrenners die ze zag passeren in de ‘Ronde van Koksijde, zoals Remco Evenepoel, Freddy Maertens, Sanne Cant… Dat ze echter zelf een bv werd, daar stond ze niet meteen bij stil. Nog niet zo lang geleden werd ze aangesproken door een dame die als kind strandspulletjes kocht bij Maria. Die kleuter is nu een regisseuse en vroeg Maria voor een figurantenrol in een Franse film.
Sociaal contact
Voor Maria was er elke dag in haar leven iets te beleven. Haar motto was: “Altijd voortdoen! Je moet vriendelijk zijn voor de klanten, hen een goede service bieden, maar ook producten van goede kwaliteit verkopen. Ik leef ervoor om de toeristen ten dienste te staan, en het sociale contact houdt me jong!”
De rouwplechtigheid vindt plaats op zaterdag 2 december om 10.30 uur in de Onze-Lieve-Vrouw-ter-Duinenkerk in Koksijde.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier