Kinderen nemen afscheid van Gilberto (84) die speelde tegen Pelé en Van Himst: “We bewaren zijn assen bij ons en in Brazilië”

© TP
Redactie KW

De Braziliaanse Vlaming Gilberto Della Brida (84) die ooit speelde tegen Pelé en Van Himst, is overleden aan alzheimer. Tot het laatste moment probeerden zijn acht kinderen de geest van Gilberto bij zich te houden met oude foto’s die ze kregen na een oproep. “Ze worden getoond in een nieuw museum in Brazilië, waar we heen trekken met een deel van zijn assen.”

Gilberto Della Brida zag het levenslicht in São Paulo en werd een van de eerste Brazilianen die naar Europa kwam om te voetballen. Hij speelde tegen legendes als Pelé en Van Himst, maar door alzheimer begon Gilberto te vergeten. Met behulp van beelden uit de gloriejaren probeerden zijn acht kinderen hem nog zoveel mogelijk heldere momenten te bezorgen. “We kregen heel wat foto’s en krantenknipsels na een oproep in volle coronacrisis”, vertelt zoon Jeison (28). “Ook bewegend beeld uit het archief van de VRT, want pai — papa in het Portugees — speelde in ons land onder meer bij Standard, Gent en Kortrijk. Soms moest hij huilen bij het zien van de beelden, andere keren fleurde hij helemaal op.”

Stage in Calpe

Della Brida de vernuftige kopt een krant over een match in Ieper, de stad waar Gilberto zich settelt. Uit zijn twee relaties komen acht kinderen voort. Ze wonen allemaal in West-Vlaanderen en kwamen dinsdag samen om de uitvaart voor te bereiden en de historische beelden door te nemen van hun pai. “Ik ontdek nu foto’s die ik nooit eerder zag”, zegt Françoise (57), de oudste van de kinderen. “Mijn zus Patricia (56) en ik zijn de enigen die pai nog gekend hebben in zijn jeugdige jaren. Als kind reisden we elk jaar van België naar Spanje in een oude Lada. Bij Calpe beklom pai de bekende berg aan de Spaanse kust. Ik was elf toen ik voor het eerst meeging. Ook bij 35 graden ging hij trainen. Hij haalde zelfs een thermisch pak boven om extra te zweten. Of hij gebruikte plastic folie uit te keuken om zich in te wikkelen en dan ging hij sporten als een zot.”

Blanke Braziliaan

Een Braziliaan in de Belgische voetbalcompetitie was een curiositeit in de jaren 1960. “Pai werd beschreven als kleurling in oude kranten, maar hij was blank”, aldus Jeison. “Hij maakte deel uit van de eerste lichting Brazilianen die naar Europa kwam om te voetballen. De meesten gingen naar Portugal en Spanje, maar pai belandde in België. Waarom? Dat gaan we wellicht nooit weten. Hij werd hier een aanspreekpunt voor andere Brazilianen. Dankzij de vele ingestuurde beelden leerde ik mijn jonge pai beter kennen. Hij was al 57 toen ik geboren werd.”

Armoede

Jinsy (18) is de jongste van de kinderen. “Maar ik heb nog herinneringen aan pai voor zijn ziekte. Hij was een echte huisman: hij deed de was en de plas, herstelde fietsen en meubels, en hielp andere kinderen en vrienden in de wijk. Hij was een plantrekker: koffiefilters gebruikte hij als puntzak om frieten uit te delen aan ons en andere kinderen of hij knutselde een popcornpot om tot lampenkap. Dat waren dingen die alleen onze pai deed.”

Pai leerde zijn plan trekken toen hij naar Europa kwam: in zijn tijd kregen voetbalinternationals niet de steun en omkadering zoals vandaag”, herinnert Françoise. “Hij heeft zelfs armoede gekend en zijn manager is eens gaan lopen met zijn geld. Ook na zijn voetbalcarrière moest hij hard blijven werken om rond te komen, onder meer als schilder in Picanol en uitbater van twee cafés in Ieper.”

Show stelen

In Brazilië speelde Gilberto tegen Pelé, die anderhalf jaar geleden overleed. Pelé groeide uit tot een van de beste voetballers ter wereld en leerde zijn techniek door tijdens zijn jeugd te spelen op blote voeten. “Onze pai speelde niet veel op blote voeten, maar wel op erbarmelijke velden van aarde of zand”, weet Jeison. “Op het veld kon hij de show stelen met zijn techniek. Soms iets te veel, maar de mensen konden dat wel waarderen. Ook naast het voetbalveld werd Pelé een goede kennis van pai. In het algemeen onderhield hij goede connecties met voetbalgenoten en directies van zijn clubs. Hij was trots op zijn carrière. We herinneren hem als een liefdevolle, sociale en menslievende papa die sportman bleef tot hij niet meer kon. Op z’n 74ste ging hij nog fietsen vanuit Ieper naar de kust en terug.”

Assen naar Brazilië

Gilberto heeft intussen zes kleinkinderen en een achterkleinkind. “De oude foto’s zijn ook voor het nageslacht, als aandenken aan zijn prestaties”, aldus de kinderen. “Sommige beelden worden straks gebruikt in een nieuw museum door zijn voormalige club Juventus in zijn geboortestad, waar zijn herinnering en die van andere oud-spelers zal verder leven. Volgend jaar trekken we allemaal naar São Paulo om er een deel van zijn assen bij te zetten in het familiegraf. Het ander deel blijft bij ons in West-Vlaanderen.”

Iedereen is welkom op de uitvaart nu zaterdag om 10 uur in de aula van Hoeve Wielewaal in Hollebeke. De plechtigheid wordt gestreamd voor familie en kennissen in Brazilië. Heb je nog oude beelden of herinneringen van Gilberto? Mailen kan naar jeison.dellabrida@hotmail.com. (TP)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier