Een hevige sneeuwstorm in Zweeds Lapland kostte het leven aan Storm De Beul (22) uit Geraardsbergen. Voor de Brugse schrijfster Lara Taveirne, die onlangs in het boek ‘Wolf’ terugblikt op de verdwijning van haar jongste broer in Lapland twaalf jaar geleden, roept het ongeval dubbele gevoelens op. “Ik probeer de emoties die dit bij mij oproept bewust wat op afstand te houden.”
Storm De Beul (22) uit Geraardsbergen kwam al in de nacht van 29 op 30 oktober om het leven tijdens een sneeuwstorm in Zweden. Maar pas de voorbije dagen geraakte het ongeval bekend in de media. De jonge natuurliefhebber trok bewust een week lang alleen door de wildernis, waar hij zich volgens zijn ouders op zijn best voelde. Maar in Zweden onderschatte hij de natuurkrachten. De hulpdiensten konden pas de dag na het noodsignaal dat hij uitstuurde uitrukken als gevolg van de barre weersomstandigheden; hun hulp kwam te laat.
Het voorval doet denken aan wat het gezin waarin Lara Taveirne opgroeide twaalf jaar geleden meemaakte. Als nakomertje van vijf, trok haar jongste broer Wolf op zijn achttiende de wereld in, om daarna niets meer van zich te laten horen. Een halfjaar na zijn verdwijning werd zijn lichaam levenloos aangetroffen in een bos in Lapland. Onder zijn kleren vonden de speurders zijn dagboek terug, het verslag van zijn laatste reis naar het noorderlicht. Over wat het verlies van haar broer bij haar en haar familie teweegbracht, schreef Lara het boek Wolf. De voorbije maanden kreeg het boek heel wat media-aandacht.
Gekozen voor het leven
“Ik vind wat Storm overkwam wel heel verschillend van wat met mijn broer gebeurde”, vertelt Lara. “Mijn broer is vertrokken met het idee om in de bossen te gaan sterven, Storm daarentegen trok op avontuur. Hij koos net vóór het leven, maar het liep jammer genoeg mis.”
“Het valt me wel op dat het noordelijke Lapland, dat bekendstaat als de laatste wildernis van Europa, tot de verbeelding spreekt.” Naar aanleiding van haar boek kreeg Lara al vaak reacties van mannen die ooit het plan hadden om zo’n avontuur te ondernemen, het zelfs uitvoerden, maar veelal op hun stappen terugkeerden. “Is het iets wat in de menselijke natuur zit? Een zoeken naar afzondering? Naar pure schoonheid? Naar zingeving misschien ook?”, vraagt ze zich af.
Pijnlijke emoties
Een bericht als dat over Storm probeert Lara hoe dan ook op afstand te houden. “Het roept onvermijdelijk opnieuw pijnlijke emoties op. Daar speelt ook de rol van de verre afstand in mee. Dat de feiten zich afspeelden op zo’n onbereikbare plek, maakt alles zo mogelijk nog moeilijker te bevatten. Ik ben pas vorige zomer naar de plek gereisd waar mijn broer gestorven is. Die twintig eindeloze uren op de nachttrein deden de impact van die afstand nog meer binnen komen. Het idee om iemand te verliezen boven de Noordpoolcirkel, zo ver, omgeven door een onverbiddelijke natuur, werkt heel bevreemdend.”
(lees verder onder de foto)
In mei plant de vader van Storm een zoektocht naar diens camera, op de plaats waar Storm werd teruggevonden. In de hoop op een herinnering, zoals het dagboek van Wolf voor Lara en haar familie betekende? “Ik denk dat het belangrijk is om rekening te houden met wat zo’n zoektocht – of die nu slaagt of niet – aan onverwachte vragen kan doen rijzen. Ook mij overvielen na mijn reis vragen die ik me nooit eerder gesteld had. Een rouwproces is een zoektocht die constant in beweging is. Maar ik vind het wel moedig van die vader om zo gauw al op zoek te gaan.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
