Als iemand ervaren heeft hoe dicht vreugde en verdriet bij elkaar kunnen liggen, dan is het wel Kristof Chanterie. Op zondag 13 oktober werd hij tot nieuwe burgemeester van zijn geliefde Waregem verkozen, amper drie weken later moest de CD&V-politicus afscheid nemen van zijn echtgenote, na een moedige strijd tegen een bijzonder agressieve hersentumor. Charlotte Devos werd amper 39 jaar. “In alles wat ik nog zal ondernemen, weet ik gewoon dat mijn vrouw bij me is.”
“In wat ik haar het meest mis?”, herhaalt Kristof Chanterie (53) onze vraag. “Gewoon in álles. Liedjes van Céline Dion, haar lievelingsartieste. Een aflevering van Friends… Charlotte is de eerste aan wie ik denk wanneer ik wakker word en de laatste wanneer ik ga slapen. Ik ben erg dankbaar voor de tijd die we samen hebben mogen meemaken, maar het was gewoon te kort. Veel te kort.”
De nieuwe Waregemse burgemeester heeft er een emotionele rollercoaster opzitten. “2024 was een erg bizar jaar”, zegt hij. “Ik kon mijn politieke droom waarmaken, maar moest tegelijk de mooiste mens ter wereld afgeven.”
2,5 jaar geleden kreeg het gezin, dat met Sophia (10) en Aude (11) twee dochters heeft, de keiharde diagnose te horen: Charlotte had een agressieve hersentumor, type 4. “Ze had toen al even last van hevige hoofdpijn. We dachten aan migraine, maar niet aan zó’n nieuws. Ik kan je verzekeren: de hemel viel gewoon op onze hoofden.”
Keihard gevochten
Er volgde een hele resem behandelingen, twee zware operaties in het UZ Gent en evenveel in het UZ Jette. “En al die tijd hield Charlotte er de moed in. Hoe sterk zij zich heeft gehouden, daar kan ik alleen maar de grootste bewondering voor opbrengen. Vooraf hadden we te horen gekregen dat er een overlevingskans van amper zes à zeven procent was. Een doodsvonnis, als het ware. Maar Charlotte vócht. Elke dag opnieuw.”
“Ik ben blij dat we Charlotte die laatste weken thuis hebben kunnen laten doorbrengen, in haar vertrouwde omgeving”
Afgelopen zomer ging haar situatie de goede richting uit. “Charlotte voelde zich goed, we genoten met het hele gezin van een leuke reis en tijdens het optreden van Clouseau op de Waregem Koersefeesten stond ze nog stevig mee te shaken. We kregen stilaan hoop dat ze bij dat kleine percentage zou behoren.”
Maar in september volgde een black-out. “Twee uur lang wist mijn vrouw niet wie ze was, waar ze zich bevond en wat er aan het gebeuren was. Compleet in de war. Ik had meteen door dat er iets grondig fout zat.”
Dat bevestigde een hersenscan. “Er werd nog een nieuwe, ultieme medicijnenkuur opgestart, maar die sloeg niet aan. Toen konden we enkel nog hopen dat Charlotte nog wat goeie momenten zou beleven.”
In die splijtende situatie trok Kristof naar de kiezer, met een duidelijk doel: partijgenoot Kurt Vanryckeghem als burgemeester opvolgen. Hij had al achttien jaar als schepen achter de rug en had zijn ambitie om sjerp binnen te halen vooraf uitgebreid met zijn echtgenote besproken. “In het voorjaar van 2023 hebben we daar lang over gepraat. Ze zei me meteen dat ik het móést doen. Charlotte was mijn grootste supporter, mijn steun en toeverlaat…”
Euforie en gemis
Tijdens de drukste campagnemaanden heeft Kristof bewust wat op de rem gestaan. “Mijn plaats was thuis. Ik wilde er zijn voor Charlotte – en dat héb ik ook kunnen doen. Daarvoor kon ik in politieke kringen altijd op veel begrip en respect rekenen, over alle partijgrenzen heen. Ik kreeg ook regelmatig de vraag hoe het met ons ging. Oprecht, hé. Dat deed wel deugd.”
“Mijn job bezorgt me veel afleiding, maar mentaal zijn er veel ups en downs. Ik probeer ’s avonds vaak thuis te zijn, voor onze dochters”
Verkiezingszondag bezorgde Chanterie een dubbele smaak. Zowel mijn partij als ikzelf haalde een topscore, maar ik kon dat niet vieren met de persoon die je op dat moment het dichtst bij je wil. Ik voelde tegelijk euforie en gemis. Ik heb het nieuws Charlotte gelukkig wel nog zelf kunnen vertellen. Ze kon toen nog moeilijk praten, maar ik zag aan haar ogen en glimlach dat ze het ten volle besefte.”
Op 6 november overleed Charlotte, omringd door haar geliefden, thuis. “Een woensdagvoormiddag”, vertelt Kristof met zachte stem. “Ik ben blij dat we haar die laatste weken thuis hebben kunnen laten doorbrengen. In haar vertrouwde omgeving, waar ze zich het best voelde. Ik heb toen vrijwel fulltime voor haar gezorgd. Mijn waardering voor alle mantelzorgers is huizenhoog.”
VZW opgericht
Intussen is Kristof bijna een maand burgemeester van Waregem. “Mijn job bezorgt me veel afleiding, maar mentaal zijn er veel ups en downs. Ik probeer ’s avonds vaak thuis te zijn, voor onze dochters. Dat evenwicht bewaak ik echt. We zijn ook gezegend met fantastische (schoon)familie en vrienden. Ik heb aan de lijve ondervonden hoe belangrijk een sociaal vangnet kan zijn.”
“Stilaan komt ook het besef. Ik ben alleenstaande papa en weduwnaar. In alles wat ik nog in mijn leven zal ondernemen, weet ik dat Charlotte op mijn schouder zal zitten.”
“Ze leeft ook verder in Heart for Brain, de vzw die ik samen met Charlotte en enkele goeie vrienden heb opgericht, ter ondersteuning van het wetenschappelijk onderzoek naar hersentumoren. Daarmee zetten we ons in voor onderzoek naar hersentumoren. Na de eerste editie konden we 65.000 euro aan het UZ Gent schenken, in mei 2025 staat een tweede uitgave gepland.”
Kristof omschrijft Charlotte als de liefde van zijn leven. “Knap, intelligent, sociaal, enthousiast, een topmama… Ze was het totaalpakket. Ze mag er zeker van zijn dat we haar trots zullen maken. Want Charlotte zal áltijd bij ons zijn.”
Dit was 2024
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
