Vorige week heeft de familie in intieme kring afscheid moeten nemen van Amber Callens. Het 18-jarige meisje uit Moen heeft de strijd tegen haar ziekte verloren. “Ze heeft moedig gestreden, ze heeft nooit geklaagd. Ze wilde leven, maar ze heeft geen kans gekregen”, zeggen haar diepbedroefde ouders Rino en Tania. “Een videoboodschap van haar idool Camille heeft haar nog opgebeurd, maar het heeft niet mogen baten.” In haar school BuSo De Hoge Kouter vond een ontroerend afscheid plaats.
Amber Callens was op 18 januari achttien geworden. Ze was het zesde van de zeven kinderen van Rino Callens en Tania Roosenboom uit Moen. Vader is arbeider bij het staaldraadbedrijf Bekaert, moeder doet thuiszorg bij i-mens. Amber leefde met een beperking. Ze liep school bij De Kindervriend in Rollegem en daarna buitengewoon secundair onderwijs bij BuSo De Hoge Kouter in Kortrijk.
Stamceltransplantatie
Meer dan drie jaar geleden, op 19 april 2021, viel de zware diagnose: er was bij Amber beenmergkanker vastgesteld. Er werd immunotherapie gestart en het eerste jaar was ze nog redelijk goed. “Tot men op zeker ogenblik vaststelde dat de bloedcellen slecht waren”, aldus vader Rino. “Uiteindelijk bleek dat stamceltransplantatie de enige redding zou zijn. We hadden het eerste jaar een Britse donor, maar het was corona en hij moest afhaken… In juni vorig jaar was er een nieuwe donor, maar die kreeg dan een ongeval en moest eerst voldoende hersteld zijn. Zo kreeg ze pas op 9 april van dit jaar de stamcellen toegediend. Dat gebeurde met succes en we hadden nieuwe moed.”
“Ons dochtertje is, uitgeput door de maandenlange strijd, op 14 mei overleden”
Helaas zorgde de uitwerking van de chemo die ze een week eerder voor het eerst had gekregen, voor een toxische reactie. Op 19 april moest Amber door intubatie beademd worden. Vanaf begin mei is ze achteruitgegaan. “Ondanks alles heeft ze nooit geklaagd”, zegt vader Rino. “Ons dochtertje is, uitgeput door de maandenlange strijd, op 14 mei overleden…” Amber is gestorven in het Sint-Elisabethziekenhuis in Gent. Haar ouders hebben de grootste lof voor het personeel dat haar daar ‘als een echte familie’ verzorgd heeft. Ook het Koesterteam van het Kinderkankerfonds zijn de ouders erg dankbaar.
In het ziekenhuis in Gent verbleef Amber slechts twee kamers ver van Rachèle, een 4-jarig meisje uit Pittem dat geregeld in de media kwam en voor wie steunacties georganiseerd werden. “Gelukkig blijkt dat meisje nu op de goede weg te zijn”, zegt de vader van Amber. “Hopelijk blijft het zo en dat nieuws kwam zelfs op radio en tv. Voor ons is dat natuurlijk heel zwaar. Men moet ook weten dat veel kinderen met dezelfde ziekte niet in het nieuws komen en dat het niet altijd goed afloopt.”
Amber laat naast haar ouders haar twee broers en vier zussen – Hunter, Kimberly, Sharon, Melissa, Kenneth en Kiana – en hun kindjes in groot verdriet achter. Het is ook een zware slag voor oma’s Cecile Callens-Dewaele uit Zwevegem en Francine Roosenboom-de Groote uit Moen. Amber was ook erg gehecht aan de vier trouwe viervoeters van het gezin, waarvan ze er zelf een paar met de papfles heeft helpen kweken.
Herdenkingsboom
Ook in haar school De Hoge Kouter is het heengaan van Amber erg zwaar. “Het idee om haar niet meer te zien spelen – altijd goedlachs, omringd door haar vriendjes – voelt onwerkelijk aan”, zegt leerkracht Annemieke Audoor.
Er werd op de school een ontroerend afscheidsmoment gehouden. Directeur Ingrid Mullebrouck: “Eerst was er een intieme ontmoeting met Ambers ouders en haar klas- en leefgroepgenoten. Haar ouders hebben dan een herinneringsboom geplant die roze bloesems zal krijgen, Ambers lievelingskleur. Intussen verzamelden de andere kinderen in de turnzaal, waar er over Amber gepraat werd en uitleg gegeven werd. We hadden ook een filmpje over haar gemaakt, want ze is zes jaar bij ons geweest. Er werden liedjes van Ambers idool Camille gespeeld en samen zongen ze dan ‘Leef’, het liedje van André Hazes dat Amber zelf graag zong. Daarna hebben we ballonnen in de vorm van een hartje opgelaten. Ten slotte is er ook een rouwhoekje aan het onthaal en een postbus waar kinderen kaartjes en tekeningen in deponeren.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
