Het klinkt Noors, voorzien van een snuifje Italiaans, maar toch is hij een volbloed Kortrijkzaan. Arvid Viaene (38) helpt mensen tijdens hun laatste reis en beschikt ook over een uiterst merkwaardige bakfiets. Dan is er ook nog iets met een klaveren twee. Arvid neemt ons mee doorheen zijn uiterst merkwaardige leefwereld terwijl hij door zijn perfect gestileerde baard wrijft.
“Arvid is een Noorse naam maar ik ben op en top West-Vlaming hoor!” De opener van het gesprek maakt meteen duidelijk dat hij de vraag al meerdere keren heeft mogen aanhoren. “Mijn ouders kozen voor een Noorse naam omdat ze die mooi vonden. Ondertussen heb ik wat opzoekwerk verricht naar de precieze betekenis ervan en blijkt dat er twee mogelijke verklaringen zijn. Of het staat voor ‘stormvogel’ of het staat voor ‘krijger van het dappere woud’, waar het vooral afhangt van de oorspronkelijke stam waar de naam werd gebruikt. Ik vind ze beiden best wel wat punch hebben.” Op het internet gaat hij dan weer door het leven als Arvidius. “Een restant uit mijn jonge en wilde jaren”, lacht hij. “Ik was vroeger verzot op een computerspel waar je een Romeinse beschaving moest gaan opbouwen. Zoals bij ieder computerspel moet je dan ook een pseudoniem gaan zoeken en ik had er niets beter op gevonden dan -ius achter mijn naam te zetten. Keizer Arvidius, dat klonk wel leuk natuurlijk en zo is die naam eigenlijk blijven plakken.”
Laatste reis
In het dagelijkse leven is Arvid aan de slag in een sector waar iedereen ooit onherroepelijk mee te maken krijgt, al proberen we dat zo lang mogelijk te vermijden. “Ik sta in voor de organisatie van afscheidsplechtigheden en begeleiding in het crematorium van Kortrijk”, gaat hij verder. “Het lijkt een erg zware job en eigenlijk is het dat ook wel, maar ik haal er enorm veel voldoening uit. Weten dat je mensen, volledige families zelfs, kan begeleiden tijdens de laatste reis van hun geliefden zorgt vreemd genoeg voor een goed gevoel. Soms kijkt men mij raar aan wanneer ik zeg dat ik mijn job graag doe, maar het is niet gelogen. Wanneer families bij mij terecht komen, dan weet ik dat ze op mij rekenen om hen door die moeilijke momenten te loodsen. Het zorgt er natuurlijk ook voor dat je een taak moet uitvoeren waar je geen recht op fouten hebt. De laatste reis moet meteen ook de mooiste worden en alles moet perfect verlopen.”
Of het mentaal niet slopend is om voortdurend met leed te worden geconfronteerd? “Ja en neen. Het zou te gek zijn om te zeggen dat dit niets doet met een mens. Wanneer vrienden en familie teksten voorlezen of herinneringen bovenhalen, dan kunnen die er vaak stevig in hakken. Je kind begraven? Het is de nachtmerrie van iedereen maar helaas maakt het deel uit van de realiteit. Het is mijn taak om een deel van die last van de mensen hun schouders te halen. Ik prijs mezelf gelukkig dat ik het wel van me kan afzetten waardoor ik het niet mee hoef te nemen naar huis, naar mijn vrouw en twee dochters.”
Michael Jackson
Loskoppelen, afstand nemen van een erg beladen dagtaak, dat doet Arvid in de meer creatieve wereld van theater, variété en magie. “Vaak vergelijken mensen me met een goochelaar en hoewel dat misschien wel klopt, hoor ik die term niet graag.” Al snel blijkt dat deze bebaarde Kortrijkzaan heel wat facetten van de theaterwereld onder de knie heeft, een passie die niet meteen met een artistieke opleiding begon. “Vreemd genoeg is het Michael Jackson die voor mij de aanzet heeft gegeven. Ik zat op een dag te kijken naar zijn videoclip ‘Black or white’ en ik was gefascineerd door zijn manier van bewegen. Het leek wel alsof hij een totale controle had over iedere spier in zijn lichaam. Dat was iets wat ik absoluut ook wilde leren dus begon ik aan een zoektocht naar kennis en naar vaardigheden. Al snel kwam ik bij mime terecht.”
Mensen kijken me raar aan als ik zeg dat ik mijn job graag doe
Terwijl Arvid zijn verhaal verder uit de doeken doet, veert hij recht van zijn stoel en demonstreert hij de typische touwtrekbeweging van een mimespeler. “Iedereen kent die beweging en ze lijkt eenvoudig maar toch gaat hier heel wat techniek mee gepaard. Ik begon kleine voorstellingen te geven en werd her en der gevraagd om deel te nemen in grotere shows. Zo kwam ik dan uiteindelijk terecht in Frankrijk. In een klein dorpje, met slechts een handvol inwoners, niet zo heel ver van Strasbourg, had men een enorm theater gebouwd. ‘Royal Palace’, dat was de naam en het was best wel een prestigieuze plaats. Het behoort nog steeds tot de grootsten van zijn soort in Frankrijk en was al het toneel voor waanzinnige voorstellingen. Wie op YouTube mijn naam intikt en er ‘France’ bij plaatst, komt terecht op filmpjes van de voorstellingen waar ik op het podium stond. Toch wel iets waar ik trots op ben.”
Voordeurtheater
Na een jaar in Frankrijk te hebben gewoond, keerde Arvid terug naar zijn thuisbasis in Kortrijk, al bleef het artistieke wel aan zijn kleren kleven. “Natuurlijk werd onze sector ook keihard getroffen door de coronacrisis waardoor nagenoeg iedere voorstelling werd geannuleerd. Om toch niet stil te zitten en de mensen te kunnen entertainen, bedacht ik een compleet nieuwe show waar ik het spektakel naar de mensen breng. Met ‘Het Voordeurtheater’ doe ik net dat, een kleinschalige show aan de mensen hun voordeur.”
Stilzitten is overduidelijk iets wat niet meteen aan Arvid is besteed, want prompt tovert hij een spel kaarten tevoorschijn, waar klaveren 2 een eigen leven blijkt te leiden. “De mensen worden getrakteerd op een show zoals ze die in de grote zalen krijgen alleen op een veel kleinere schaal en op afstand. Compleet coronaproof maar nog altijd even magisch want we verzorgen ieder detail van de voorstelling. Zo kom ik bijvoorbeeld ter plaatse met een bakfiets. Die bakfiets moest oorspronkelijk dienen om mijn dochters van 2 en 7 jaar naar de crèche en naar school te brengen, al onderging hij nu wel een metamorfose als showattribuut. Een cabaretshow bij de mensen thuis, in hun bubbel. Bij droog weer sta ik aan de voordeur of in de tuin maar ik kan alles ook binnenshuis installeren op een meer dan veilige afstand voor iedereen.”
38 jaren op de teller, 39 komt eraan en 40 loert om de hoek. Toch is leeftijd niet meteen iets waar deze Kortrijkzaan zich zorgen over maakt. “De kunst is om bezig te blijven en te kunnen doen wat we graag doen”, sluit hij af. “Ik ben ondertussen ook betrokken bij een erg uniek spektakel in Gent, ‘House of Mysteries’, waar ik ook mijn creatieve ei in kwijt kan. Het worden nog boeiende tijden en ik ben een tevreden man.”
Filmpjes met deze en andere Kortrijkzanen op www.kw.be/dekortrijkzaan
De Kortrijkzaan
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier