Als je anders durft te redeneren dan anderen, denken mensen wel eens dat er een schroefje bij je los zit. Joeri Pauwels is zo iemand. Je zou hem links kunnen noemen en evengoed rechts. Er zit een patser in hem, maar even goed een menslievende wereldverbeteraar. Hij is een leuke, vlotte zakenman, maar ook een rare vogel. Misschien daardoor dat hij op jonge leeftijd wel vaker werd gepest. Nu nog heeft hij een hekel aan pesterijen. En toch zou hij niet geworden zijn wie hij is, was hij nooit gepest geweest.
Hij moet nog 26 worden, maar verplaatst zich met een Porsche en bij beter weer kan je hem met zijn motorboot over de Leie zien scheren. Of je hoort hem. Er zijn geluidsboxen op zijn boot geïnstalleerd. Joeri is marketeer, zit meestal in hemd en strak pak, en is ook deejay.
En tegelijk was hij de man die de crowdfunding organiseerde die drie jaar geleden Ghislain Deschoemaeker en zijn bloemenzaak van de ondergang redde, toen de bloemist door de aanhoudende wegenwerken op de Pottelberg dreigde de boeken te moeten indienen. “Ik ben de zoon van een schrijnwerker, een kleine zelfstandige, ik weet hoe snel je geluk kan keren als de omstandigheden tegenzitten”, zei Joeri toen.
C-attest in laatste jaar
Nu heeft hij het, zoals veel mensen uit de evenementensector, zelf niet gemakkelijk. Maar tijdens de voorbije lockdowns bracht hij als vrijwilliger mensen naar de vaccinatiecentra. “Gewoon omdat ik zelf wou dat er schot kwam in die hele vaccinatiecampagne en dat ik hoopte dat we zo weer snel aan de slag zouden kunnen. Maar nu weet ik het ook even niet meer. Het systeem met die QR-code werkt duidelijk ook niet. Alle feesten waar ik rond nieuwjaar als deejay mijn ding ging kunnen doen, zijn weggevallen. Alle trouwfeesten worden keer op keer uitgesteld. Het is hopen op beter.”
Gelukkig heeft hij nog zijn activiteiten als marketeer. Zelfverklaarde marketeer. Hij heeft het vak niet op school geleerd. “Nee, ik volgde de richting houtbewerking in het VTI en heb de schoolbanken vaarwel gezegd toen ik er in het laatste jaar een C-attest kreeg. Dus ik heb geen getuigschrift van het middelbaar onderwijs. Mijn vader heeft een schrijnwerkersbedrijf en ik ben toen meteen daar aan de slag gegaan. Het was niet dat ik niet mijn best deed op school. Ik zette me in. Maar vakken waarvan ik niet inzag waarvoor ik die nodig zou hebben, daarvoor kon ik me niet geven. Voor mijn job moet ik voortdurend kennis verwerven. Informatie die me van pas komt, sla ik zo op. Geen moeite mee.”
Eigenlijk was Joeri al marketeer als tiener. “Ik was bezig op Facebook en andere sociale media en had er verschillende community pagina’s. Over wat er haperde aan het Belgische systeem bijvoorbeeld. Daar zag je onder meer foto’s waarop er verkeersborden naar dezelfde bestemming in twee verschillende richtingen wezen. Dat soort zaken.”
De politie controleren
Hij is nog altijd bezig met dergelijke communities. Zo is hij onder meer beheerder van de beruchte Politiecontrolegroep Zuid-West-Vlaanderen op de Telegram app. Een app die zijn abonnees waarschuwt voor flitscontroles, files, alcoholcontroles en andere. Een app voor patsers en wegcriminelen, wordt weleens gezegd. “Die zitten er zeker tussen, maar even vaak heeft de app een sensibiliserend effect”, verdedigt hij zich. “Als mensen horen dat er overal controles zijn, zeggen ze vlugger: ‘Doe mij maar een colaatje in plaats van een pintje.’”
“Mijn initiatief was ook een beetje tegen het pesten van de burger gericht. Als je ergens 50 mag en je rijdt 55, krijg je een boete van 58 euro. Dat is veel geld. Dat je zwaar gestraft wordt voor zware overtredingen, vind ik logisch. Maar op veel wegen in België is het niet eens duidelijk hoe snel je mag rijden. Eén bord missen dat je in de bebouwde kom bent en je kan geruïneerd zijn.”
Het was trouwens die app die hem in contact bracht met de medevennoten van Piet De Groote, burgemeester van Knokke. “Ja, ik heb onlangs de website mogen bouwen voor de Knokse Advocatenassociatie. Zulke projecten houden me tijdens de coronaperiode bezig. En nu maar hopen dat we in de lente en de zomer eindelijk zullen kunnen feesten. Ik heb tal van boekingen als deejay in mijn agenda staan. Het zou mooi zijn dat ik die niet langer hoef te schrappen.”
Die politiecontrole-app? Typisch een idee toch van een patser met een Porsche? “Oké, in mijn branche kan het leuk zijn om ergens aan te komen met een Porsche,” meesmuilt-ie. “Maar daarom alleen koop je geen zo’n wagen. Toen er tijdens de eerste lockdown werkelijk niets meer mocht, heb ik me een boot gekocht om de mensen op de Leie nog wat ontspanning te kunnen bieden. Dat initiatief heeft best wat bijval gekend. Mensen zochten naar andere manieren om nog eens samen te kunnen vertoeven. Op het water een klein feestje bouwen, met maximaal zeven mensen, het was een van die dingen.”
“Met mijn vorige wagen kon ik die boot moeilijk te water laten en toen heb ik die Porsche Cayenne uit 2013 op de kop kunnen tikken voor de prijs van een nieuwe Golf. Die voertuigen zijn tweedehands niet erg gegeerd wegens de hoge taksen, maar ik heb mijn wagen laten inschrijven als lichte vracht. Ik gebruik maar twee zetels en vervoer er mijn materiaal mee. En geen andere wagen is zo krachtig om mijn boot te verslepen.”
Dat hij als Porsche-bestuurder aan de kruispunten soms wat langer moet aanschuiven, neemt hij er graag bij: “Ja, tegenliggers verkneukelen er zich in om een Porsche te laten wachten. Ik herken dat. Mensen moeten af en toe hun frustratie kunnen botvieren,” lacht hij. “Maar even goed geniet ik ervan om met mijn Porsche te passeren langs de roestige vierwieler waar iemand die me vroeger heeft gepest het nu mee moet stellen.”
Altijd buitenbeentje
“Ik ben jaren gepest op school. Ik was altijd een buitenbeentje en moest dat bekopen. Ik heb er drie hersenschuddingen aan overgehouden. Ik belandde ooit twee weken in het ziekenhuis als gevolg van pesterijen. Maar uiteindelijk ben ik net daardoor weerbaarder geworden. Was ik niet zo hard gepest geweest, was ik niet geworden wie ik nu ben. Ik heb er mijn drive uit gehaald.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
