Vlak voor de opening van het Batjesgebeuren met ’t Vat van Rodenbach worden Onze Kraks gehuldigd door burgemeester Kris Declercq. Ze zijn stuk voor stuk ambassadeurs van de stad, zo klinkt het. “De Batjes zijn meer dan een commercieel feest. Het is een gelegenheid om het Roeselaars talent in de kijker te plaatsen. Dat geldt zeker voor de Kraks van KW”, aldus de burgemeester. Om al wat in de sfeer te komen, brachten we de burgemeester samen met enkele Kraks.
In januari 2009 werd Sabien Vanhaverbeke door onze krant als eerste gekroond tot de Krak van Roeselare. Ondertussen zijn we vele jaren verder en mochten we in januari met Kristien Oplinus onze vijftiende Krak huldigen. Bedoeling van de actie is om mensen die zich op hun eigen manier verdienstelijk maken in de bloemetjes te zetten. Door een sterke prestatie of door hun grote inzet, vaak achter de schermen. Een initiatief dat ook door burgemeester Kris Declercq gesmaakt wordt. Daarom worden de vijftien Kraks op vrijdagavond 23 juni uitgenodigd voor aanvang van de officiële opener van de Batjes voor een huldiging. Om al wat in de stemming te komen, brachten we burgemeester Kris Declercq samen met Kraks Sabien Vanhaverbeke (58), Sybran Parent (44), Kristien Oplinus (67) en de jonge Arthur Dehouck (14).
Stevige tegenstand
“De Batjes, dat is niet enkel een commercieel feest”, steekt Kris Declercq van wal. “Het is het feest van al het Roeselaars talent, van de mensen die niet alleen de keien in de rivier verleggen, maar soms hele rivierstromen. En dat zijn de Kraks van KW zeker. Het is een mooi concept, waarbij de winnaar niet door professionele jury’s, maar echt door de mensen op een democratische manier verkozen wordt. Dat is sterk. Vorig jaar hebben we de Batjesprinsessen bij de start van de Batjes gehuldigd, dit jaar willen we dat doen met de Kraks. Ze zijn elk op hun eigen manier ambassadeurs van onze stad.”
“Het is belangrijk om hen eens op het podium te hijsen. Ik voel alvast veel trots, hopelijk is dat bij hen ook het geval.” “Absoluut!”, horen we van Sabien Vanhaverbeke. Zij mocht als eerste de Krak-trofee op haar schouw zetten. “Ik heb destijds de Sint-Vincentiusvereniging opgericht in Beveren. Daarmee hebben we heel wat gezinnen in armoede geholpen met voedsel en kleren. Al was het eigenlijk nooit de bedoeling om een vereniging op te richten. Het begon met één gezin te helpen en dat is wat uit de hand geholpen, helaas, want het toont dat de nood aan hulp enorm groot is. Ondertussen heb ik de fakkel doorgegeven en is de vereniging een onderdeel geworden van De Sociale Kruidenier, maar ik volg alles nog op de voet. Toen men mij destijds over de nominatie op de hoogte bracht, had ik nooit verwacht te winnen. Met Geert Deraeve van Kloen was er nog een stevige tegenstander. Maar bleek dat hij iedereen opriep om voor mij te stemmen en dat was wel leuk. Enkele jaren later is hij dan zelf toch ook nog tot Krak verkozen”, klinkt het lachend.
“Er was veel trots, maar het was voor onze vereniging ook een flinke duw in de rug. Het heeft enorm veel deuren geopend op vlak van sponsoring. Ook bij de serviceclubs waren we plots bekend. Wat we deden was nieuw. De Krak-titel gaf ons wat meer serieux.”
Voor Kristien Oplinus en Sybran Parent was het vooral een teken van dankbaarheid voor de vele inzet. Kristien zet zich enerzijds in bij FLAC waar ze heel wat kinderen begeleidt, maar daarnaast is ze ook nog eens zelf een absolute kampioene. Zo pakte ze onder meer twee keer goud in de estafette op het WK atletiek voor masters. Sybran is dan weer bestuurslid en drijvende kracht van Flink & Fris, de grootste sportvereniging van Roeselare. “Er waren heel veel reacties van mensen die je niet kent”, horen we van Kristien. “Zo was er zelfs een politiecombi die stopte en me begroette met Krak van Roeselare. Allemaal erg leuk, vooral omdat het de gewone man in de straat is die het je ‘jeunt’ en de moeite neemt om te stemmen. Ik geniet er nog altijd van.”
“Daar ben ik het volledig mee eens”, pikt Sybran in. “Voor mij was het vooral een beloning voor het teamwerk. We hadden er net een grote verbouwing opzitten bij Flink & Fris waarbij de zaal uitgebreid werd. Dat was het werk van een hele ploeg. Die Krak-overwinning was voor hen en straalde ook duidelijk op hen af. De trofee staat nu nog altijd in de turnzaal, samen met het destijds verschenen artikel.”
Ongeloof
De drie dames werden, net als elf andere Kraks, ook ontvangen op een huldigingsavond. Enkel voor Arthur zat die eer er niet in. Hij is de coronakrak en moest het dus zonder huldiging doen. “Maar ik heb wel heel veel leuke reacties gekregen. Toen ik genomineerd werd, vond ik dat heel bijzonder, ik had het niet verwacht. Toen ik dan ook nog eens won, was er vooral veel ongeloof. Ik had mezelf eigenlijk al voorbereid dat ik niet zou winnen”, klinkt het met een glimlach. Het was door zijn eigen eerbetoon aan de zorgsector dat hij de Krak-titel binnenrijfde. “Ik speelde elke dag met mijn viool aan de voordeur You’ll Never Walk Alone voor iedereen in de sector die het moeilijk had. Zij verdienden een duwtje in de rug. Het was mijn papa die het filmde en online zette.”
Wie de vijftien Kraks overschouwt, zal merken dat engagement een rode draad is. Tijdens de coronajaren was het dan ook voor hen niet makkelijk. “Het was niet evident”, stelt Sybran. “We hebben zodra mogelijk voor een alternatief gekeken. Tijdens de eerste crisis was alles toe en mocht je niets doen. Het jaar daarop dachten we dat we het ergste gehad hadden, maar dan was er toch weer een verbod op samen sporten. Zodra mogelijk hebben we trainingen georganiseerd, zelfs in bubbels in het park, en dat bleek wel mee te vallen.”
“Tijdens corona heeft vrijwilligerswerk eigenlijk voor een deel een grote boost gekregen”, vertelt burgemeester Kris Declercq. “In die zin dat er heel wat activiteiten wegvielen en mensen op zoek gingen naar een alternatief. Zo konden we veel mensen engageren. Het platform ‘Roeselare Vrijwilligt’ en ‘Oltegoare Roeseloare’ waren daar ideaal voor. Veel acties die tijdens corona op poten werden gezet, zinderen nu nog na. Denken we maar aan het opbellen van de 80-jarigen in eenzaamheid, dat gebeurt nu nog.”
Batjes
Dat ze gehuldigd worden bij de opening van de Batjes, valt in goede aarde. “Het is toch een teken van appreciatie”, zijn Sabien en Kristien het eens. En daarna dan nog effectief ‘batjes’ doen? “Ik probeer elk jaar te gaan”, horen we van Sybran. “Het is het tofste weekend om gewoon rond te lopen. De sfeer die dan in de stad hangt, zeker bij mooi weer, is fantastisch.”
“Aan niet-Roeselarenaars is het vaak moeilijk uitleggen wat het evenement precies betekent. Los van de vele activiteiten draait het vooral rond ontmoeting en mensen tegen het lijf lopen die je al een tijd niet meer hebt gezien! We kijken er weeral naar uit.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
