"Ontbijt met lokale producten"

Redactie KW

16 juni 2018, 05:00 Bijgewerkt op: 26 november 2020, 14:12

Deze week schuiven we onze voetjes onder tafel in de Koude-Keukenstraat en pikken we bij boswachter Koen Maréchal, schooldirecteur Marleen Baes en hun zoon Brecht, ook in het onderwijs, een vroeg ontbijtje mee.

Brecht (23) staat in Blankenberge voor de klas. Al blijft hij volgens Marleen (50), zelf sinds 2014 directeur in Het Noordveld, wel een echte Sint-Andriezenaar. “De kustmentaliteit is inderdaad toch anders”, zegt Brecht. “Er is veel meer diversiteit in de klas en dat geeft andere uitdagingen.” Daarnaast is Brecht momenteel ook aspirantenleider bij KSA Ter Straeten. “Met onze 350 leden zijn we de grootste KSA van West-Vlaanderen. Dat is niet altijd overal een voordeel, maar we vormen wel een hechte groep. Over drie weken vertrekken we op zomerkamp naar bestemming X – de locatie moet nog even geheim blijven.” Tot slot is Brecht nog drumleraar aan het Jeugdmuziekatelier Sint-Michiels. “Ik speel sinds kort zelf ook in een nieuwe band: We Found Darcy. Voor ik er bijkwam, heette de band Looking For Darcy: de andere groepsleden zijn allemaal ICT-leerkrachten en ze hadden een drumcomputer die Darcy heette. Maar ze waren dus op zoek naar een échte drummer”, lacht Brecht.

“We staan er als gezin op om samen te ontbijten”

Koen (54) waakt als boswachter voor het Agentschap Natuur en Bos over de natuurgebieden in de achterhaven van Zeebrugge, de Uitkerkse Polder, Baai van Heist en ‘t Zwin. “Allemaal aan de oostkust, voor de hele kust- en polderstreek zijn we in totaal met vijf. Ik onderhoud contacten met de landbouwers op onze domeinen, en houd er ook toezicht: lopen de hondjes wel aan de leiband, blijven de fietsers op het fietspad en de ruiters in het bos? Ik ben ooit eens door een ruiter onder de voeten gelopen”, aldus Koen. “Sinds ik boswachter werd in 2001 heb ik het respect zien afnemen. Mensen hebben nu misschien meer nood aan natuurbeleving, maar we blijven toch ver van de natuur af staan. We hebben er een veel te romantisch beeld van: een dood dier past niet in het plaatje. Maar de voedselpiramide, in de natuur is dat eten en gegeten worden hé.”

Het had niet veel gescheeld of Koen was ook in het onderwijs terechtgekomen. “Ik zat even op de normaalschool in Torhout, maar dat blokwerk was niks voor mij. Die administratieve job bij de federale pensioendienst was het echter ook niet: daar verzette ik elke dag een berg dossiers. Gelukkig ben ik dan op die cursus ‘bosbouwbekwaamheid’ gekomen.” Na Brecht moet ook Marleen er nu gauw vandoor: zij heeft een vergadering in de abdij van Steenbrugge. “Er moeten knopen doorgehakt worden rond het ondersteuningsnetwerk”, zegt ze.

zelfde stamcafé

“Daarna heb ik dan ook nog een directievergadering en vanmiddag sta ik op post voor het fietsexamen van onze leerlingen.” Marleen rondt als directeur haar vierde schooljaar af in ‘t Noordveld. “Een drukke job, maar we houden eraan om met ons drietjes altijd samen te ontbijten. En we houden dat graag lokaal: brood van de bakker om de hoek, honing van een imker uit de buurt, confituur van de schoonmoeder… We hebben hier allemaal ook hetzelfde stamcafé: In De Vriendschap.”

Wat is jullie lievelingsgerecht?

“Ik eet gewoon heel graag maar als ik er toch één favoriet moet uitpikken, dan hespenrolletjes met witloof. Een klassieker”, zegt Koen. “En ik kan ook echt genieten van een gratin dauphinois met een goeie lamsnavarin. Een collega van mij houdt schapen in het Vloethemveld: puur natuur.”

“Het hoeft voor ons niet te ingewikkeld, wij eten liefst simpel op z’n Vlaams”, zegt Marleen. “Maar wel graag seizoensgebonden, dit is nu het moment voor asperges bijvoorbeeld. En we eten ook geregeld uit de foodbag – da’s meestal ook eens iets anders.” Brechts favoriet is scampi’s op moeders wijze. “Gewoon in een looksausje”, relativeert Marleen.

Wat is jullie favoriete plekje?

“De Koude Keuken, thuisbasis van KSA Ter Straeten. Ik heb daar als kind heel veel gespeeld”, zegt Brecht. “In stad heb ik goede herinneringen aan de Frères en is ‘t Poatersgat mijn favoriete cafeetje. Eigenlijk lusten wij alle drie wel een lekker streekbiertje… En ik ga elk jaar naar het Cactusfestival in het Minnewaterpark.”

“Koen en ik gaan graag eens naar de Lokkedize, de Parazzar of De Republiek”, zegt Marleen. Koen heeft het als boswachter wel voor de stadsparkjes. “Zelf hebben we nog aan het Sebrechtspark gewoond, maar er zijn ook veel kleine verborgen pareltjes. Wie kent bijvoorbeeld het Willemijnplantsoen aan de Magdalenakerk of het Pastoor Van Haeckeplantsoen in de Ezelstraat?”

Waarom hou je van Brugge?

“Brugge is klein, maar er is altijd veel te doen. We gaan nu bijvoorbeeld met ons buurtcomité naar de Triënnale. Koen en ik pikken in de zomer graag een optreden mee. We springen dan op onze fiets: van hieruit sta je op tien minuutjes in ‘t centrum. En het leuke aan Brugge is ook dat je er altijd wel iemand tegenkomt die je kent”, zegt Marleen. “Marleen kent heel de wereld. Zelf zijn wij allebei van Sint-Andriese komaf. Zij zat bij Scouts Grimmertinge en ik bij de jongensscouts van Sint-Hubertus. Met onze zoon in de KSA is het dus een beetje misgelopen”, lacht Koen. “Maar Marleen en ik zijn dus zoals men zegt onder de kerktoren gebleven. We wonen graag in Sint-Andries, ‘t is hier altijd rustig… Behalve als er voetbal is.”

Wat doe je dit weekend?

“Op vrijdagavond gaan we badmintonnen met De Scheve Plume, in de sporthal van het VTI in de Zandstraat. Zaterdag is er ‘s ochtends weer Zwierezwaai, ons muziekinitiatief in Het Noordveld”, zegt Marleen.

“Ik ga zondag nog eens oefenen voor onze expeditie met de Klieteklievers”, zegt Koen. “We gaan in twee dagen tijd 250 kilometer proberen te fietsen en zo geld in te zamelen voor de Wulgenbroeken, een nieuw stukje natuurgebied met natte weilanden in Oostkamp.”

Bij Brecht staat er een weekendje Ardennen op de agenda. “Ik ga rotsklimmen in de buurt van Durbuy.” Hij heeft net dikkopjes gevangen in de tuin. “Da’s voor in de klas”, glimlacht hij.