Na een loopbaan van 42 jaar, waaronder 23 jaar in de Levensboom Wevelgem, gaat Yf Tanghe op 1 januari met pensioen. Oud-leerlingen en medewerkers van de school verrasten de coördinator met een feest op maat. De pionier van het ervaringsgericht onderwijs in de gemeente genoot met volle teugen, maar kijkt ernaar uit om vanaf volgend jaar zijn eigen agenda te beheren.
“Wat doen die hier?” Yf Tanghe (61) keek raar op toen tijdens de voorbije klusdag in de Levensboom opeens enkele oud-leerlingen en ouders kwamen opdagen. “Eerst dacht ik nog: wat fijn dat ze nog eens helpen klussen”, lacht hij. “Maar er bleven maar mensen toestromen tot er tegen de middag 200 toevallige bezoekers waren die – zo bleek – zouden deelnemen aan een groot afscheidsfeest.”
Wachtlijst
Na 42 jaar dienst gaat Yf op 1 januari 2023 met pensioen. Het is vooral een afscheid van de Levensboom waar hij sinds 1991 aan de slag was. “Dat ik leerkracht werd is geen toeval”, begint hij. “Ik ging nooit dienen voor een job die geen maatschappelijk belang had. Ik wou een job die ertoe doet! Tijdens mijn opleiding in Sint-Thomas Brussel maakte ik kennis met ervaringsgericht onderwijs. In België was dat haast onbestaande. Mijn loopbaan begon in het traditioneel onderwijs, in 1981 in Mesen. Maar het bleef zinderen dat er ook andere manieren bestonden om les te geven. Toen zich een opportuniteit voordeed in de Levensboom in Marke aarzelde ik dan ook niet.”
Toen Yf er in 1991 begon, zat De Levensboom Marke in een dipje. De Freinetschool nam toen een doorstart met vier nieuwe leerkrachten en twee anciens voor de 65 kinderen. De van geboorte Menenaar startte in 1999 samen met drie andere leerkrachten de vestiging in Wevelgem. Sinds 2009 is hij er voltijds coördinator en zorgleerkracht. Er kwamen nadien nog twee vestigingen van de Levensboom: De Kleine Tovenaar in Izegem en buurtschool V-Tex in Sint-Jan Kortrijk. “De afdeling in Wevelgem telt honderd leerlingen”, aldus Yf. “We houden het bewust klein. Er zijn vijf graadsklassen, wat betekent dat alle leerkrachten mee verantwoordelijkheden dragen. Iedereen is medebestuurder, heeft zijn zeg over wat met de financiën gebeurt of hoe de pedagogisch aanpak er zal gaan uitzien. De leerkrachten hier werken 50 tot 60 uur per week, sommige ouders spenderen hier het grootste deel van hun vrije tijd. Het is dus een heel intens gebeuren. Ieder schooljaar laten we tien kinderen per geboortejaar toe en al van bij de start waren er wachtlijsten. Ooit kwam een dame aanbellen met een baby, met de vraag of ze die alvast kon inschrijven. De baby was één dag oud!”
Speelboot
Het sociaal leven van Yf speelde zich dus veelal af op school, met vele vergaderingen ‘s avonds. Het hoeft dan ook niet te verwonderen dat op zijn afscheidsfeest zoveel oud-leerlingen en ouders opdaagden. Eén van hen is Sem Vandekerckhove (38). “Ik zat in zijn klas in 1995”, vertelt Sem. “Het was een heerlijke tijd. Het concept van de Levensboom is dat de initiatieven vanuit de kinderen komen. Zo trokken wij voor een les Frans naar Frankrijk of bij een les rond media liepen we mee met een ploeg van WTV. Ik herinner me dat we als twaalfjarigen tijdens een wandeling een oude boot zagen. Dat was genoeg om de ideeënstroom op gang te brengen. We kochten de boot, werkten er samen aan en maakten er met de klas een speelboot van. Geweldig toch! Nu nog pas ik de lessen toe in mijn dagelijks leven: het plezier van iets tot stand te brengen, iets uit te voeren. Het gevoel van de Levensboom blijft je een heel leven lang bij.” Bezoekers kunnen in een schrift een aandenken nalaten, een tekst of een tekening. “Ik heb het al even ingekeken. Sommige verhalen zijn zeer emotioneel”, bekent Yf. “Ik wist niet dat ik voor zoveel mensen iets betekend heb. En dan dit feest! Maanden zijn ze ermee bezig geweest en ik wist van niets. Ik voel me de risée van de school! (lacht)
Die Gast
Na de aperitief en de spaghetti volgde het feest op maat. Yf werd op vrolijke wijze herinnerd aan de vele initiatieven: aan de bosklassen, de droppings, de beektochten, Ze hebben mij door de modder laten kruipen!, de vele verkleedpartijen… Nog eenmaal werd samen De Levensboom Rock gezongen. Op vrijdag 23 december volgt onherroepelijk het afscheid. Hoewel afscheid. “Mijn kleinkinderen Stien en Nel Ryckebusch lopen hier nog school, ik zal hier dus vaak komen. Als grootouder. En ik wil wel bijspringen als er iemand uitvalt, Al is ‘t maar om frieten te bakken. Maar ik zal geen vaste uren meer opnemen. Er komt meer tijd voor gravelbike, wandelen en occasioneel zal ik wel eens een comedy-optreden verzorgen als Die Gast. Wat me nu vooral aanspreekt, is dat ik voortaan mijn eigen agenda kan beheren. Of zomaar een tentoonstelling bezoeken midden de week. Ik ben zeer tevreden dat Marian Forment overneemt, een van de leerkrachten die samen met mij de vestiging in Wevelgem opstartte. Zij kent de school door en door, ik kan met een gerust hart vertrekken.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
