VTI Gullegem staat plots te koop: “Triest dat het zover is gekomen”

© Stefaan Lernout
Stefaan Lernout

Precies zestig jaar na de feestelijke opening staat het VTI Gullegem te koop. Dit schooljaar verhuizen zowat alle leerlingen, leerkrachten en machines naar Campus Engineering van het Guldensporencollege in Kortrijk. Wie ooit deel uitmaakte van de VTI Gullegem-familie ziet de verkoop met lede ogen aan en vraagt zich af hoe het zover is kunnen komen.

Het VTI staat te koop. Voor de Gullegemnaren en de oud-leerlingen blijft de school ‘het VTI’, hoewel ze al enkele jaren officieel ‘Gulden Sporen College Campus Gullegem’ heet. Het einde was al een tijdje aangekondigd, de school werd de voorbije jaren stelselmatig afgebouwd. Eerst werd de afdeling mechanica met de volledige infrastructuur verhuisd naar Gulden Sporen College Kortrijk, enkele jaren later werden de leerlingen van de afdeling elektriciteit voor de praktijkvakken vervoerd met een busje naar VTI Kortrijk. Alleen de afdeling houtbewerking bleef. Vanaf volgend schooljaar maken ook de afdelingen elektriciteit en hout de verhuizing.

Omdat men de eerste graad niet mag onderbreken wordt in Campus Gullegem nog een jaar langer les gegeven. Het wordt voor het handvol overgebleven tweedejaars een stil jaar in een uitgestrekt schoolcomplex van 17.000 vierkante meter groot. De gebouwen en de grond worden nu te koop aangeboden als industriegrond, de vraagprijs is 2.405.700 euro. De ligging is uitstekend, naast de ring rond Kortrijk.

Opening in 1962

De aantrekkingskracht van ‘de vakschool’ was rond 1960 niet meer te stuiten. De Vrije Technische Scholen van Kortrijk kregen heel wat twaalfjarigen over de vloer en stilaan ontstond een tekort aan klaslokalen en werkplaatsen. Om de verre verplaatsingen te beperken, werd een afdeling geopend in Harelbeke, en op 1 september 1962 was het de allereerste schooldag in VTI Gullegem. 136 leerlingen en 14 leerkrachten nestelden zich in de gloednieuwe gebouwen die toch nog wat afwerking nodig hadden. Maar met handige metsers, metaalbewerkers en schilders uit eigen huis kwam dat snel in orde.

De schoolgebouwen met sporthal en unieke inkomhal werden zestig jaar terug gebouwd om leerlingen de verre verplaatsingen naar Kortrijk te besparen. In 2022 is die redenering anders, en zullen jongeren uit vooral Gullegem, Heule en Bissegem weer langer moeten fietsen naar school.

Zwembad

Dat er grootse plannen waren met VTI Gullegem bleek toen besloten werd er een instructiezwembad te bouwen. Al in 1970 was het zover, ook de andere scholen en de Gullegemse verenigingen konden ervan genieten. Helaas werd het bad al gesloten in 1973 door de oliecrisis en later omgebouwd tot studiezaal.

“Met de sluiting van de richting metaal zakte het hele huis in elkaar”

Met 91 nieuwe leerlingen en 272 leerlingen in totaal werd 1971 een recordjaar. De school bloeide en groeide, Will Tura zorgde voor een bomvolle VTI-hal ter gelegenheid van het tienjarige bestaan. Ook na de schooluren konden de leerlingen op school terecht in de minivoetbal-, badminton- of pingpongclub of de hobbyclub elektronica. De ruime zaal van de school bood plaats aan onder meer het kerstconcert van Burleske, het zangkoor Sursum Corda, het kindercarnaval, de prinsverkiezing en het carnavalbal of de handelsbeurzen.

In de jaren 80 en 90 bleef het leerlingenaantal tussen de 200 en 250 leerlingen schommelen, de school doorstond de vernieuwende uitdagingen van het onderwijs zoals VSO, de doorlichting of de eindtermen.

Een grote familie

De afgelopen twintig jaar vonden alsmaar minder leerlingen de weg naar de Oude Ieperstraat. Claude Verschaeve (68) maakte het allemaal mee vanop de eerste rij. Zowel de gloriejaren als het eerste decennium van deze eeuw toen het al wat bergaf ging. “Ik was de eerste oud-leerling die ook leraar werd in VTI Gullegem”, vertelt Claude. “In 1967, toen ik in het tweede jaar hout zat, telde onze klas 36 leerlingen. De grootste klas die er ooit in het VTI was. Toen ik in 1978 als leerkracht in Gullegem begon waren er 250 leerlingen, een vijfde en zesde jaar was toen perfect mogelijk geweest. Hoe is het dan zover kunnen komen? Het zal in ieder geval niet aan de sfeer in de school gelegen hebben, we waren een grote familie.”

“Rond 2008 zakte ons leerlingenaantal tot 175 en dat werd wel problematisch. Er was echter weer meer instroom, de toekomst oogde rooskleuriger. Toch werd beslist om de richting metaal definitief te sluiten en dat was nefast. Met het afzagen van die derde poot zakte het hele huis in elkaar. Het jaar daarop waren er nog slechts 128 leerlingen en was de neergang definitief ingezet.”

Zelden zo proper

Volgens het vroegere afdelingshoofd van de houtafdeling waren er wel mogelijkheden om de school te redden. Zo was er het voorstel om het vijfde en zesde leerjaar van de school in de Poststraat die aan verbouwing toe was, onder te brengen in het VTI. Of zelfs de oprichting van een ‘tienerschool’ behoorde tot de mogelijkheden, waarbij een samenwerkingsverband tussen de eerste graad van het secundair onderwijs en de derde graad van het basisonderwijs kon worden ingericht. Daar kwam echter niets van in huis en dus staat de school te koop. Tot spijt van vele oud-leerkrachten die er tijdens en na de schooluren hun hart in stopten. “De school is zelden zo proper geweest”, mijmert Claude Verschaeve. “Klaar om verkocht te worden. De grond is gesaneerd en de muren van de hal zijn onlangs geverfd. Het is heel triest dat het zover is moeten komen.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier