Danny Jonckheere (61) trekt vandaag de deur van de vrije basisschool in Langemark definitief achter zich dicht. De Langemarkenaar was maar liefst 40 jaar actief in de school van zijn dorp, waarvan de laatste 25 jaar als directeur.
Na het kleuter en de lagere school in Langemark, het middelbaar onderwijs in het Sint-Janscollege van Meldert en de lerarenopleiding in de normaalschool van Torhout startte Danny Jonckheere zijn beroepscarrière in de Madonna. Na enkele maanden maakte hij al de overstap naar Westvleteren, maar ook die passage bleef beperkt tot een half jaar, door toedoen van zijn ouders. “Pastoor Maurice Vandeputte had aan mijn ouders gevraagd of ik niet naar de jongensschool in Langemark wou komen om meester Bertier op te volgen. Ik was op dat moment met de kajotters op reis in Tirol en toen ik thuis kwam vertelde mijn moeder me dat ze op dat aanbod was ingegaan. Ik was ontgoocheld, want ik heb echt een geweldige periode gekend in Westvleteren. Had men mij toen voor die keuze gesteld, dan zou ik het echt moeilijk gehad hebben. Maar mijn ouders hebben dat natuurlijk gedaan met de beste bedoelingen. Ik heb altijd geleerd dat de trein maar een keer passeert en dat je moet durven te springen.”
In september 1981 startte Danny zo in Langemark om er nooit meer te verdwijnen. “Plots waren al mijn oud-leraars mijn collega’s. In dat eerste jaar zat mijn broer Bart, die 17 jaar jonger is dan ik, zelfs in mijn klas.”
Eerst niet en dan wel
Vijftien jaar lang bleef Danny voor de klas staan, tot er in 1995 opnieuw een scharniermoment volgde. Zuster Christiane nam afscheid als directeur en Danny stelde zich kandidaat als opvolger, maar de keuze viel op Antoon Van Engelandt. “Een ontgoocheling”, geeft Danny toe. Drie maanden later volgde echter een verrassende ommekeer. “Plots kregen we te horen dat Antoon ermee zou stoppen. Enkele weken later – in de vroege ochtend van 2 januari 1996 – kreeg ik telefoon met de vraag om bij hoofdbegeleider Germain De Luycker thuis te gaan in Sint-Eloois-Vijve. Daar kreeg ik te horen dat ik directeur kon worden, tenminste als ik besloot mijn politieke mandaat te beëindigen. Sinds een jaar zetelde ik toen namelijk in de gemeenteraad voor oppositiepartij Welzijn.”
“Voor de eerste keer in mijn leven zal ik eens proberen de nieuwe man te zijn”
Onder de vleugels van directeur Danny onderging de school een ware metamorfose. “De hele school is qua uitzicht enorm veranderd. Natuurlijk ben ik daar trots op, want dat is wat letterlijk overblijft van mijn beleid. Maar ik ben nóg trotser op het feit dat we altijd een goed team gehad hebben. Ik heb het onderwijs de voorbije 40 jaar enorm zien evolueren. Soms denk ik wel eens met nostalgie terug aan de tijden van het krijtbord…”
Als we het over hoogte- en dieptepunten hebben, dan refereert Danny graag naar het menselijke van zijn job. “Het klinkt misschien vreemd, maar als ik moet benoemen waar ik het meeste deugd van gehad heb, dan zeg ik de finale van de Danone Nations Cup”, lacht hij. “Drie leerlingen van onze school (Victor Landuyt, Olivier Scholaert en Hannes Barzeele, red.) werden in 2011 geselecteerd om de finale te spelen in het mythische Estadio Santiago Bernabeu in Madrid. Ik ben toen ook naar Madrid gereisd om dat moment te kunnen meemaken. Een jaar later werden er nog eens drie jongens uit onze school geselecteerd voor de finale in Warschau, maar daar was ik helaas niet bij. Ik bewaar ook goeie herinneringen aan het feit dat we er dankzij een grote solidariteitsactie in 2004 voor gezorgd hebben dat de Kosovaarse familie Beka, die hier perfect geïntegreerd was, in Langemark kon blijven.”
Leerlingen verloren
Helaas moest Danny de voorbije jaren ook twee keer veel te vroeg afscheid nemen van een van zijn leerlingen, die stierven bij een ongeval. Een keer in de jaren ‘80 en de tweede keer in 2017, toen Amélie Claus samen met haar grootmoeder gegrepen werd door een trein. “Zoiets vergeet je nooit. Haar overlijden zorgde voor enorm verdriet op school. Ondertussen blijven we Amélie herdenken met de Amélieboom die eind vorig jaar op de speelplaats geplant werd.”
Door de coronamaatregelen kan Danny vandaag echter niet afscheid nemen zoals hij het zelf gewild had, met een groot feest. “Ik had heel graag een afscheidsmis gehad”, bekent hij. “Dat mis ik. Ik zou er ook een speech gegeven hebben én alle aanwezigen nadien getrakteerd hebben op een goed glas.”
Corona-uitbraak
Corona zorgde er bovendien voor dat het nog een bijzonder hectisch laatste jaar was. Van uitbollen was geen sprake. Begin februari werd de school nog geteisterd door een corona-uitbraak, waardoor de deuren zelfs twee weken dicht bleven. “Je levert een gevecht om je school open te houden, maar op een bepaald moment was het niet meer houdbaar. Misschien was het voor de ouders wel goed dat er op dat moment een ervaren kapitein op de boeg stond. Ik hoop voor mijn opvolger Hobie Dujardin dat de pandemie zo vlug mogelijk voorbij is, maar ik heb alle vertrouwen in zijn capaciteiten.”
Vanaf morgen is Danny officieel een gepensioneerde, maar schrik voor het zwarte gat heeft hij hoegenaamd niet. “Voor de eerste keer in mijn leven zal ik nu eens proberen de nieuwe man te zijn”, lacht hij. “Mijn echtgenote Ingrid verdient dat. Zij is meer dan een keer op de tweede plaats gekomen. Een directeur staat op met zijn school en gaat ermee slapen. Ik blijf me de komende jaren ook toeleggen op de Gidsenkring Ieper-Poperinge, waarvan ik voorzitter ben.”
Een terugkeer naar de politiek ambieert hij naar eigen zeggen niet. “Er is wel al eens gepolst geweest, maar als je op je 61ste nog je rentree moet maken… Ik heb het altijd een fascinerende wereld gevonden en ik denk ook dat ik er iets had kunnen betekenen, maar dat had 25 jaar geleden moeten gebeuren. Ik heb toen de keuze gemaakt om schooldirecteur te worden en dat heb ik me nog geen seconde beklaagd. Met de gidsenkring en de kerkfabriek, waarvan ik sinds oktober ook secretaris ben, zal ik mijn handen meer dan vol hebben. En ik mag ook zeker niet vergeten te genieten van de kinderen Joke, Evelien, Bert en Lukas en vooral de kleinkinderen Leon, Miel, Eva, Titus en Rosie. Er is zelfs een zesde kleinkind op komst.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
