Vrijdag toonde College Veurne van de Talent-is scholengroep de kortfilm ‘Hoop’ aan zijn leerlingen. Daarin vertellen de jongeren van de Okan-klas over hun leven op de vlucht, de zoektocht naar hun identiteit en hun toekomstplannen. Subhan (15) bijvoorbeeld liet zijn ouders, broer en zus achter in Iran, sloeg op de vlucht voor de Taliban en verblijft nu in Fedasil Koksijde.
In de scholengroep Talent-is lopen een 65-tal leerlingen uit meer dan tien landen school in de Okan-klas waar ze een taalbad Nederlands krijgen vooraleer ze naar het reguliere onderwijs doorstromen. De drie klassen in de campus College Veurne stelden vrijdag hun kortfilm ‘Hoop’ voor. “In het College Veurne volgen een 25-tal jongeren les in de Okan-klas”, schetst directeur Geert Barbry van het Sint-Bernarduscollege in Nieuwpoort en coördinator van de Okan-werking binnen de scholengroep Talent-is.
“Met onze leerkrachten en de leerlingen zelf wilden we met een kortfilm een realistische inkijk geven in hun ‘bijzondere’ leven”, vervolgt Barbry. “We zullen de beelden niet alleen in het College tonen maar ook andere klassen uit de Talent-is-groep kunnen een afspraak maken. We merken ook interesse vanuit Fedasil Koksijde en de Westhoek in het algemeen. Er zullen dus nog wel kijkmomenten volgen. Daarnaast plannen we een tentoonstelling met affiches waarop het levensverhaal van de leerlingen uit de Okan-klas aan bod komt. Ze zullen er hun idee over een wereld met vrede op een creatieve manier tonen. Het project hebben we volledig in eigen beheer uitgewerkt zonder al te grote kosten. Ik ben mijn team van leerkrachten en coördinator Saskia Delanghe dankbaar.”
Subhan (15) is één van de gezichten in de kortfilm ‘Hoop’. Hij liet zijn mama, papa, broer en zus achter. “De Taliban zorgde voor te veel onveiligheid. Sinds ik vertrok, heb ik niets meer van mijn familie gehoord. Negen maanden duurde het vooraleer ik van Iran uiteindelijk in België aankwam. Een nieuw land, een andere cultuur en een taal die ik niet sprak; het was niet gemakkelijk. Maar ik ben vooral dankbaar dat ik nog leef en dat ik hier verder kan. Mijn toekomst zie ik in België waar ik ervan droom om ooit piloot te worden. Toen de school me vroeg om mijn verhaal te vertellen, heb ik niet getwijfeld. Het is belangrijk dat de andere leerlingen weten welk parcours wij al hebben afgelegd.”
Ook Sasha (16) moest vluchten van de oorlogsgruwel in haar thuisland Oekraïne. “Met mijn mama en grote zus woon ik in een appartement in De Panne terwijl papa aan het front is gebleven. We wonen bijna een jaar in België maar een thuisgevoel ervaar ik er niet. Gelukkig hebben we nog contact met mijn familie in Oekraïne maar het blijft een groot gemis dat we hen niet dicht bij ons hebben. Stap voor stap leer ik Nederlands en hier in het College heb ik al een paar vrienden gemaakt. Ik wil graag de richting mode en design volgen. Het was voor mij niet gemakkelijk om mijn verhaal in de kortfilm te vertellen maar ik heb het gedaan omdat ik het nodig vond.” (GUS)
Wie de kortfilm ook wil vertonen, kan die reserveren via geert.barbry@sgvw.be.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
