‘Opvangmama’ Lieve neemt afscheid van haar kindjes

Lieve Debruyne, 30 jaar het gezicht van de Buitenschoolse Kinderopvang in de basisschool ‘De Driespan’ in Zevekote, gaat met welverdiende rust. (foto PM) © PETER MAENHOUDT
Redactie KW

Vrijdag is de laatste keer dat Lieve Debruyne aan de slag is bij de buitenschoolse kinderopvang in Zevekote. Ze geldt als medestichter van de BKO zoals die nu gekend is, maar gaat na 28 jaar op welverdiend pensioen. “In sommige kindjes herken ik trekjes van hun ouders die zélf ooit bij mij zaten.”

De BKO in basisschool de Driespan verliest een icoon, want de 65-jarige Lieve gaat op pensioen. “Ik studeerde in 1974 af als kinderverzorgster en ging daarna aan de slag in homes Ster Der Zee in Koksijde en Edouard Pecher in Sint-Idesbald. Toen ik in het huwelijksbootje stapte in 1980 mocht ik niet én gehuwd én in home Pecher werken. Ik besloot toen zelf voor onze drie kinderen te zorgen.” Lieve, geboren in Schore maar na haar huwelijk verhuisd naar Zevekote, kreeg in het schooljaar 1993-1994 een opvallende vraag. “De nieuwe schooldirecteur, Daniel Van Maele, vroeg aan enkele ouders of we een vrijwillige buitenschoolse kinderopvang wilden opstarten. Vervolgens werkten we samen een dag- en uurschema uit en gingen we van start. Och, toen konden we de kindjes enkel bezighouden met Duplo-blokken, potlood en papier. In al mijn enthousiasme kocht ik later zelf wat knutselgerief aan, zoals verf. Het was Michel Bullynck, de opvolger van Van Maele, die me vroeg waar ik die verf vandaan haalde. ‘Wel, gewoon van thuis’, zei ik hem. Daarop is hij zelf beginnen betalen voor het knutselgerief. Ondertussen toonde ook de andere lokale basisschool, Rietzang, interesse om bij ons kindjes onder te brengen.” De vrijwillige werking bleef jarenlang bestaan. “Onder directeur Paul Janssens, die in 2002 werd aangesteld, kreeg ik een vast contract aangeboden. Ik was op dat moment de enige overgebleven vrijwilliger van alle stichtende leden van weleer. Toen kreeg ik ook een lokaal toegewezen die uitzicht gaf op de speelplaats. Zo kon ik zowel de binnenblijvers als de spelende en sportende kinderen tegelijk begeleiden.”

Peperkoeken vrouw

Lieve blikt genoegzaam terug op een mooie periode. Honderden en honderden kinderen kregen bij haar de beste voor- en naschoolse zorg. “De dankbaarheid van de vele ouders is groot en ik wil ook hen bedanken voor het vertrouwen. Zo stuurde een mama eens een brief naar de directeur, waarna die ook bij mij belandde. ‘Voor ons zoontje is de opvang véél meer dan de plaats waar hij wacht op mama’, viel er te lezen. ‘Hij kan er rustig zijn huiswerk maken, maar ook z’n energie kwijt. Hij is ook steeds geprikkeld door de creativiteit en knutselactiviteiten.’ Kijk, dat vond ik zo mooi. Ik probeerde de kinderen altijd iets bij te brengen en de motiveren. Ook leuk: vele kindjes die ooit bij mij in de opvang zaten, hebben nu zelf kinderen die opnieuw bij mij opvang kregen. Soms herken ik in die kindjes trekjes van hun ouders. Ja, ook na al die tijd blijven zij me bij. Ik wil ook alle directeurs bedanken voor de mooie samenwerking. Zo kreeg ik van directeur Robert Marchal eens een peperkoeken hart cadeau. ‘Een peperkoeken hartje voor een peperkoeken vrouw’, zei hij toen.”

De werking van de BKO blijft ook na het vertrek van Lieve gegarandeerd. “Ik zal toch nog knutselworkshops komen geven”, knipoogt ze. “Mijn drie kinderen hebben intussen ook al kinderen en ik zal dan ook wat tijd vrijmaken voor de familie.” (TVA)

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier