VTI Waregem telt voor het eerst in 30 jaar meer dan 30 meisjes

Voor het eerst in dertig jaar telt de Sint-Paulusschool campus VTI weer meer dan 30 meisjes in de school. Op een totaal van bijna 1.300 scholieren is dat nog niet veel, maar wel hoopgevend. Dat meisjes er, net als jongens, een uitstekende voorbereiding genieten op latere studies bewijst Britt Muys. Ze wil een master aan de KU Leuven behalen.

Het technisch onderwijs heeft het niet gemakkelijk om jongeren aan te trekken en dat geldt vooral bij meisjes. Als het maar even kan, duwen ouders hun jonge kroost richting ASO. Je kunt je afvragen waarom als je ziet hoe een oud-leerlinge als Britt Muys (20) nu – met de vingers in de neus – de lerarenopleiding wiskunde/fysica aan het afwerken is in de hogeschool VIVES campus Torhout. Ze start er nu haar derde jaar. En dus willen we weten hoe ze terugkijkt op haar jaren in het VTI.

Er zijn niet veel meisjes die met mooie punten in het zesde leerjaar toch beslissen om naar het VTI te gaan. Waarom heb je dat toen gedaan?

“Industriële wetenschappen (IW, red.) was van meet af aan een optie voor mij omdat ik sterk ben in wiskunde. Dat mijn vader IW had gevolgd en mijn broer er eerder ook gestart was, speelden uiteraard ook wel mee. Wat ik als kind als groot voordeel zag in een school met weinig meisjes, was dat ik vermoedde dat ruzies er niet eindeloos en op een dramatische manier zouden aanslepen. Ik vond toen dat dit bij meisjes veel te vaak het geval was (glimlacht). Dus was de keuze niet zo moeilijk voor mij.”

Dat je in een onderwijsinstelling met bijna uitsluitend jongens ook meer stoerdoenerij zou tegenkomen, was voor jou toen geen punt?

“Ik zag daar geen problemen in, terwijl ik in het zesde leerjaar toch geen haantje-de-voorste was maar eerder een braaf en stil meisje. Op het eerste zicht leek het dus niet evident om terecht te komen in een omgeving waar er toch ook wel wat machotypes rondlopen. De school ging daar evenwel goed mee om en directie en leerkrachten zagen er op toe dat we het goed naar onze zin hadden. Zo konden we wekelijks op donderdagmiddag samen frieten eten met de meisjes over alle jaren heen. Daar keek ik wel elke week naar uit. Al heb ik me ook op andere momenten altijd goed geamuseerd. In de klas kende ik geen problemen. In de school gebeurde het wel eens dat iemand vervelend deed en dan zei ik ‘doe eens normaal’ en dat hielp (lacht).”

Toen je startte was je stil en braaf zei je, maar in je voorlaatste jaar heb je een award gekregen voor je leiderscapaciteiten. Leg eens uit?

“Vrij snel heb ik hier geleerd om niet over mij heen te laten lopen. Het zal wel geholpen hebben dat ik actief werd in de leerlingenraad en mee activiteiten hielp organiseren. Dat was goed voor mijn zelfvertrouwen. Het meest trots ben ik op het sint-ontbijt met klaaskoeken waarbij we er één keer in geslaagd zijn om liefst twee refters met leerlingen te vullen. Die organisatie, maar ook andere, hebben ertoe geleid dat ik een award heb gekregen van Zonta Waregem, een vereniging die jaarlijks een jonge vrouw bekroont die blijk geeft van leiderscapaciteiten. Ik blijf nog altijd graag het voortouw nemen. Bij de studentenraad bij VIVES campus Torhout ben ik ook actief en hebben we onder meer de 17 uren van VIVES op touw gezet. De opbrengst daarvan bedroeg in totaal 1.000 euro en dat bedrag hebben we toen geschonken aan een goed doel tijdens de Warmste Week.”

Hoe kijk je nu aan tegen de scholing die je genoten hebt in het VTI?

“Ik merk nu pas hoe goed het onderwijs daar wel is op het vlak van wiskunde, fysica en andere vakken. Het beste bewijs daarvan is dat die lerarenopleiding voor mij zelfs iets te gemakkelijk is. Al is dat niet zo bij de didactiek die ik nu krijg, een heel interessant vak.”

Ondernemend, intelligent, goed van de tongriem gesneden: waar moet dat professioneel voor jou naar toe leiden?

“Ik was aanvankelijk van plan om voor industrieel ingenieur te studeren zoals er zoveel doen die IW gevolgd hebben. Ik heb uiteindelijk gekozen voor wat ik nu doe omdat ik graag voor een klas wil staan en later zelf jongeren de finesses van de wiskunde en de fysica wil bijbrengen.”

Het interview zit erop. Het slotwoord is voor Rik Desmet, algemeen directeur van de campus VTI. Hij prijst zich gelukkig dat het aantal vrouwelijke leerlingen in de school na ruim dertig jaar opnieuw aan het stijgen is.

“Hopelijk zet die trend zich de komende jaren door. Het blijft een vreemde vaststelling dat meisjes wel redelijk vlot de weg vinden naar het hoger technisch onderwijs, terwijl er zo weinig voordien voor een technische school kiezen. Dat is jammer, want als VTI zijn we het best gewapend om wiskunde, fysica, technologie of engineering aan te brengen. Hier vind je nu eenmaal de ideale omgeving vindt waarin dat moet gebeuren.”