Een eindwerk voor de eeuwen, dat moesten enkele leerlingen van het Ieperse VTI bouwen. Op school metsten ze een nieuwe Mariakapel die donderdag geplaatst werd naast een horecazaak. “We zullen dit later met onze kinderen en kleinkinderen kunnen bezoeken.”
“Moet Maria kijken richting terras?” De sfeer is goed wanneer een nieuwe Mariakapel naar beneden gehesen wordt naast het terras van horecazaak St.-Christophe langs de Poperingseweg in Ieper. De kapel is het eindwerk van enkele laatstejaars van het VTI en vervangt een bouwvallige kapel die er eerder stond. “Ik ken dat kapelletje van kindsbeen af”, vertelt Wouter Polfliet, uitbater van St-Christophe. “Ik ben 50 jaar en heb het er altijd weten staan. De laatste jaren raakte het in verval.”
“De kerkfabriek uit de naburige Capucienenwijk opperde een renovatie, maar de kosten zouden te hoog oplopen”, vertelt decanaal assistent Kris Coussens. “Daarom namen we contact op met het VTI om een nieuwe kapel te bouwen en de arbeidsuren uit te sparen.”
Trots
Voor de leerlingen was de kapel een uitzonderlijk eindwerk. “We zijn heel trots”, zegt Romain Vandevyver (19) uit Waasten. “Dit bouwwerk moet zo lang mogelijk blijven staan op een publieke plaats. We zullen dit later met onze kinderen en kleinkinderen kunnen bezoeken.”
“Het is speciaal dat we een stukje bijdragen aan het stadsbeeld van Ieper”, vindt Daan Cools, (19) uit Langemark. “De kapel weegt bijna 6.313 kilogram en bestaat uit een massieve massa metselwerk van 20,6 vierkante meter. Dat is een aanzienlijke hoeveelheid, waarvoor we 412 liter mortel nodig hadden”, aldus Romain. “We bouwden achteraan een steunbeer van anderhalve meter hoog. Voor ons is dit een nieuw type gebouw en een heel mooi project. We kregen allemaal tussen de 70 en 80 procent voor dit eindwerk en we zijn geslaagd voor ons laatste jaar. Iedereen is blij.”
Stressen
De Ieperse bouwfirma Valcke kwam donderdagnamiddag naar het VTI met een kraan en een vrachtwagen met oplegger voor het vervoer richting St-Christophe. “Hoe moet ik Maria neerzetten, wordt ze snel wagenziek?” Ook voor de takelaar was dit geen alledaagse opdracht. “We hebben onze plek in de hemel verdiend”, klonk het bij de betrokkenen toen de kapel veilig en wel op de eindbestemming was beland. “Het was toch even stressen, want ons eindwerk hing daar even in de lucht te bengelen.”
Achteraf genoten de leerlingen en de mensen van de kerkfabriek samen van een frisse pint op het nabije terras van St-Christophe. “Er is veel vraag om zulke kapelletjes in stand te houden”, zegt VTI-leerkracht Patrick Lierman. “De opdrachtgevers hebben het moeilijk om daar aannemers voor te vinden en het zou een aardige cent kosten. Als school bieden we met veel plezier gratis onze diensten aan, zonder in concurrentie te gaan met de private markt.”
Verantwoordelijkheidszin
“We proberen als school speciale technieken te integreren in een nieuwe kapel en we hebben er de tijd voor”, vervolgt Lierman. “In zo’n eindwerk ervaren de leerlingen veel verantwoordelijkheidszin. Het is een flink stukje stielmanskunst en het blijft voor altijd hun werk. Later zullen ze er passeren en zeggen: ‘dit is uit onze handen ontstaan’. Het is ook de beste reclame voor technisch en beroepsonderwijs. We hebben zulke leerlingen broodnodig, want ze bouwen de wereld van morgen.”
Volgende kapel
“Het Mariabeeld hebben we gerecupereerd uit de oude kapel”, aldus Coussens. “Het resultaat is prachtig. Deze samenwerking biedt voordelen voor alle partners. Wie is nog gelovig genoeg om veel geld te steken in openbare kapellen? Maar ze maken wel deel uit van ons patrimonium, verleden en cultuur. Op naar de volgende kapel.” (TP)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
