Op 1 april trekt kleuterjuf Dominique Van Laecke (62) definitief de deur van het Sint-Andreaslyceum in Sint-Kruis achter zich dicht. Ze was er bijna dertig jaar actief en meer dan twintig jaar zorgde ze elke dag van het schooljaar met heel veel goesting en enthousiasme voor de jongste kinderen van de kleuterschool.
“Ik vrees dat ze in de pensioendienst heel veel moeite zullen hebben om mijn loopbaan te begrijpen”, lacht juf Dominique. “De meeste mensen werken minder op het einde van hun professionele carrière, maar ik ben pas dertien jaar nadat ik afstudeerde aan de slag gegaan als kleuteronderwijzeres. In 1980 behaalde ik mijn diploma in de normaalschool van Sint-Andreas op de Garenmarkt. Daarna verbleef ik vaak in het buitenland en het is pas toen mijn zoon naar de kleuterschool ging dat ik er toevallig ben ingerold. De directeur van SASK vroeg me of ik geen zin had om halftijds voor de klas te staan. Enkele jaren later kreeg ik een voltijdse baan in de eerste kleuterklas aangeboden en daar ben ik 22 jaar gebleven.”
Niet betuttelen
“Die kleine kinderen begeleiden en helpen in hun ontwikkeling was mijn ding”, gaat juf Dominique verder. “Op die leeftijd zijn kinderen eerlijk en oprecht. Ze zeggen en tonen wat ze voelen en denken. Wellicht daarom stond ik zo graag bij de jongste kleuters. Ik vind dat je jonge kinderen niet moet betuttelen, want daar houden ze niet van. Wie eerlijk en liefdevol omgaat met kinderen van die leeftijd krijgt veel liefde en warmte terug. Dat heeft me vaak rechtgehouden in moeilijke momenten in mijn leven.”
“Laatste jaren heb ik me soms meer een secretaresse gevoeld dan een kleuterjuf”
Er stroomt onderwijzersbloed door de aderen van Dominique Van Laere, want haar moeder stond ook voor de klas. “Ik kijk met een voldaan gevoel terug op mijn loopbaan in het onderwijs. Ik vond het boeiend en heb het altijd graag gedaan. Zoveel is er door de jaren eigenlijk niet veranderd. Het is normaal dat didactische principes wijzigen, want de maatschappij evolueert ook doorheen de jaren. Ik vind het wel heel jammer dat er de laatste jaren zoveel tijd kroop in administratieve beslommeringen. Ik heb me soms meer een secretaresse gevoeld dan een kleuterjuf.”
“Ik ben helemaal niet bang van het zwarte gat”, vertelt Dominique Van Laecke met heel veel overtuiging. “Eindelijk heb ik eens tijd om een boek te lezen, om te genieten van de stilte en lekker niets te doen. Leven zonder agenda en dagplanning vind ik heerlijk.”
Mama van de school
Directeur Petra De Spiegelaere geeft eerlijk toe dat ze ‘de mama van de school’ zal missen. “Dominique was een prima kleuteronderwijzeres. Een zorgzame en sterke vrouw die onze jongste kleuters altijd met veel liefde heeft omringd.” (PDC)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
