Karolien Delmotte volgt Stefaan De Schrijver op als directeur Sint-Vincentiusschool: “Warme school en dat willen we ook blijven”

Vrijdag 25 februari is de laatste schooldag van directeur Stefaan De Schrijver in de Sint-Vincentiusschool. “Toegegeven, ik zal het wel wat missen”, zegt hij. “Maar mijn opvolger is ondertussen al sinds 1 september klaargestoomd en de school zal in goede handen zijn.”

Een jaar geleden schreef het Kachtemse schoolbestuur een vacature uit voor een nieuwe directeur. “In de paasvakantie hadden we elf kandidaturen binnen, de keuze viel op Karolien Delmotte”, zegt afscheidnemend directeur Stefaan De Schrijver.

Karolien Delmotte: “Ik kom uit het secundair onderwijs en proefde daar al op interimbasis van een directeursfunctie. Ik stond ook mee in voor de zorg op onze school, dat is iets wat me na aan het hart ligt. Maar vooral het feit dat hier de functie in Kachtem vrijkwam, deed me kandideren. Mijn zoon zit hier op school en ik ken hier ook heel wat mensen via het sociale leven. Deze trein passeert maar één keer, dus mocht ik die niet missen.”

In ruim vier decennia is het onderwijs uiteraard al heel wat veranderd. Hoe kijk je daarop terug?

Stefaan De Schrijver: “Toen ik een beginnende leerkracht was, hoorde ik mijn oudere collega’s steevast zeggen dat vroeger alles beter was. Ik heb me toen voorgenomen dat niet te doen en ik blijf daar bij. Uiteraard zijn er zaken veranderd, de wereld is ook veranderd. We schrijven niet meer met lei en griffel. Kinderen waren vroeger wellicht wat avontuurlijker, maar ook nu nog spelen de kinderen graag. Vroeger hadden wij ook leerlingen die wat extra zorgen vroegen, nu wordt er een etiket op gekleefd. Maar de kinderen zijn dezelfde gebleven.”

Eind 2023 starten de werken in de Hogestraat, vlak voor onze deur dus

Het uitzicht van de Sint-Vincentiusschool veranderde wel in al die jaren.

Stefaan: “Er is hier gigantisch geïnvesteerd. Mijn voorganger had dat al in gang gezet en samen met het schoolbestuur hebben we mooie zaken kunnen realiseren. Die allemaal opsommen zou ons te ver leiden, maar dat is iets wat nooit af is. Ook al omdat de wensen veranderen.”

Karolien: “Er zijn nu nog geen concrete bouw- of verbouwplannen, maar we staan open voor nieuwe zaken. Zo heerst er nu een andere visie over de speelplaatsen dan vroeger. Van volledig verhard gaat men nu naar groenere, onverharde ruimtes. Ook qua veiligheid worden de eisen alsmaar strenger. En eind 2023 wordt de Hogestraat heraangelegd. Vlak voor onze deur dus. Dat zal ook zijn invloed hebben op de bereikbaarheid van onze school.”

Je was ook lang de enige man.

Stefaan: “Onze school telt 400 leerlingen en kleuters. Er is een personeelsequipe van 45 mensen. Ik was inderdaad lang de enige man, maar daar is nu verandering in gekomen. Niet dat we er gericht naar gezocht hebben, maar twee mannelijke leerkrachten hebben het team versterkt.”

Sinds 1 september mocht Karolien ook deeltijds meelopen om zo de functie te leren kennen. Een unieke kans?

Karolien: “Zeker. Ik kon zo al vergaderingen bijwonen, mensen leren kennen… De bedoeling is dat de overgang gemoedelijk verloopt.”

Stefaan: “We hadden op voorhand een lijstje gemaakt van puntjes die we wilden doornemen: van personeelsbeleid over financiën tot zorg en gebouwenbeheer. We hebben zes maanden tijd gehad, maar we hebben ons moeten haasten om dat er allemaal door te krijgen.”

Karolien: “Ik was ook nog deeltijds actief in Hemelvaart. Ik zat er op school en werkte er ook 20 jaar, dus in totaal 26 jaar van mijn leven. Ik heb het met hart en ziel gedaan. Ik haalde er veel voldoening uit en kijk nu uit naar een nieuwe uitdaging.”

Komt er een andere aanpak?

Karolien: “Ik wil in eerste instantie het werk van Stefaan verder zetten. Gaandeweg zal ik misschien wat nuances aanbrengen, maar het blijft dezelfde school met een pedagogisch project waarin we geloven. Het is vooral een warme school en dat willen we ook blijven.”

Stefaan: “We zijn destijds niet meegestapt in het Prizma-verhaal. We willen een lokale school blijven waar de beslissing niet ver boven ons hoofd worden genomen. We maken wel deel uit van een scholengroep. Daar werken we samen waar het kan, maar de eigenheid van alle scholen blijft voorop staan. Dat is een bewuste keuze geweest en eentje waar we nog altijd ten volle achter staan.”

Wat brengt het pensioen?

Stefaan: “Het zal raar doen, dat geef ik toe. Het is vooral het contact met die vele warme mensen dat ik zal missen. Ik kijk echter met heel veel dankbaarheid terug naar mijn directeursperiode. Ik ben fier op de school van Kachtem en al haar mensen. Nu zullen we wat meer tijd nemen voor andere zaken, want straks gaat ook mijn echtgenote met brugpensioen. We maken graag uitstapjes met de mobilhome. Ik mag ook met de autocar rijden, dat was eigenlijk een oude kinderdroom die in vervulling ging. Ik rij dan wel eens voor een dagreis naar Parijs of pendel heen en weer tussen de skigebieden voor Sima Tours. Maar niet te veel, anders zou het een job worden. Dan had ik hier niet moeten stoppen.”