Een eredoctoraat van een buitenlandse universiteit in ontvangst mogen nemen: het is heel uitzonderlijk. Dominiek Maes uit Sint-Jan bij Ieper weet nu ook hoe het aanvoelt. Sinds kort mag hij de titel ‘doctor honoris causa’ voeren dankzij zijn onderzoek en decennialange samenwerking met de Finse Universiteit van Helsinki.
Dominiek Maes groeide op in een landbouwersgezin en maakte zijn studiekeuze pas op het einde van zijn laatste jaar secundair onderwijs. “Ik twijfelde tussen bio-ingenieur, geneeskunde en diergeneeskunde. Het werd het laatste omdat dit een beetje de combinatie is van de eerste twee. Tijdens mijn doctoraat heb ik zes jaar deeltijds in de buitenpraktijk aan de faculteit heb gewerkt. Zo deed ik praktijkervaring op en uiteindelijk besloot ik om aan de universiteit te blijven werken.”
Vaak in buitenland
Sinds 2003 is Dominiek professor aan de faculteit diergeneeskunde van de UGent en hoofd van de ‘eenheid gezondheidszorg varken’ met heel gevarieerde werkdagen, vertelt hij verder. “Soms is een volledige dag op de faculteit gevuld met hoorcolleges en meetings. Met studenten gezondheidsproblemen in veebedrijven oplossen gebeurt ook frequent. Geregeld spendeer ik ook beroepsmatig verschillende dagen in het buitenland om met collega’s bij te leren, zoals onlangs nog in Griekenland. Schrijven en verbeteren van wetenschappelijke projecten en teksten doe ik meestal ’s avonds of in het weekend. Qua tijdsverdeling besteed ik ongeveer elk een derde aan onderwijs, onderzoek en aan dienstverlening.”
650 presentaties
Gezien het belang van de varkenshouderij in Vlaanderen valt het niet te verwonderen dat Dominiek zijn onderzoek daarop heeft toegespitst. “Een belangrijk deel handelt over ademhalingsziekten. We hebben een infectiemodel op punt gesteld voor een bacterie (mycoplasma) die chronische luchtwegproblemen veroorzaakt. Hiermee kunnen we beter begrijpen hoe de kiem inwerkt op het dier en kunnen we de werkzaamheid van controlemaatregelen en nieuwe vaccins tegen de ziekte onderzoeken. Een ander belangrijk deel van mijn onderzoek handelt over problemen bij zeugen rondom de geboorte van de biggen. Tot slot werken we ook op thema’s rond bioveiligheid (preventie van verspreiding van infectieziekten) en verminderd antibioticumgebruik. Het onderzoek heeft geleid tot meer dan 350 publicaties in internationale wetenschappelijke tijdschriften, verschillende wetenschappelijke boeken en meer dan 650 presentaties op internationale congressen.”
Er is een trend dat ook dierenartsen zich gaan specialiseren, vernemen we van Dominiek. ”Ongeveer 3 procent van de dierenartsen in Europa is specialist. De specialisaties worden Europees geregeld via zogenoemde ‘colleges’.”
Zwaard en hoed
Dominiek is ook voorzitter geweest van de overkoepelende organisatie die al die colleges coördineert en ook van het College over gezondheidszorg bij het varken. Verder is hij ook actief (geweest) in verschillende internationale wetenschappelijke organisaties en editor van twee wetenschappelijke tijdschriften. Zijn internationale carrière is ook de universiteit van Helsinki niet ontgaan en voor al die verdiensten hebben zij aan hem onlangs een eredoctoraat uitgereikt.
“We hebben samengewerkt op vlak van onderzoek, ik gaf er lezingen en zetelde als jurylid tijdens doctoraatsverdedigingen. De universiteit van Helsinki heeft een traditie van (ere)doctoraten die teruggaat tot 1643 en de eredoctoraten worden slechts om de tien jaar uitgereikt. De festiviteiten duren 2 tot 3 dagen. Alles is getimed, verloopt volgens een strikt protocol waarbij iedereen gepaste kledij moet dragen. Tijdens het academisch gedeelte zijn er verschillende toespraken waarbij de eredoctorandi worden toegelicht. Hierna ontvangen ze het zwaard en de hoed (zie foto). Het zwaard staat symbool voor de strijd van de wetenschappers voor wat zij, via onderzoek, goed, juist en waar hebben gevonden. De hoed symboliseert de vrijheid van onderzoek. Er was onder andere ook nog een oecumenische dienst, de overhandiging van de diploma’s, een academische dansavond en een stoet doorheen de stad.”
Goed gevoel
Zo’n eredoctoraat mogen ontvangen is een hele eer. “Niet alleen voor mezelf, maar ook voor alle medewerkers van de faculteit en de universiteit van Gent. Het is ook een stimulans om op hetzelfde elan door te gaan. Onze faculteit heeft veel uitstekende onderzoekers. We staan al zes jaar op rij als nummer één gerankt op de wereldranglijst van faculteiten diergeneeskunde.”
Met zo’n druk leven vraag ik Dominiek tot slot of er ook nog ruimte is voor vrije tijd. “Ja hoor. Tijdens mijn vrije tijd probeer ik wat te sporten, dat geeft me energie. Ik tennis graag en ik ga af en toe eens wat lopen of fietsen. Ik werk ook graag in de tuin, dan voel ik me verbonden met de natuur. We hebben thuis twee katten en een vis. Daarnaast zijn we omringd door andere dieren zoals schapen, runderen en paarden. Als je huisdieren hebt, moet je er voldoende tijd aan besteden en er goed voor zorgen. Gezien de drukke agenda, houden we het aantal dus beperkt. Ik ben ook graag samen met mijn gezin, thuis of op vakantie. Buiten mijn professionele activiteiten probeer ik ook aan maatschappelijke dienstverlening te doen. Zo ben ik voorzitter van het bestuursorgaan van de Sint-Maartensscholen in Ieper. Het samenwerken met andere bestuursleden en directies voor kwaliteitsvol onderwijs in de regio geeft me een goed gevoel. Op die manier blijf ik ook verbonden met de stad en de regio.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
