Directeur Patrick Bekaert gaat met pensioen: “Ik werd plots baas van allemaal vrouwen”

Directeur Patrick Bekaert gaat met pensioen: “Ik heb een fantastisch en verrassend afscheid gekregen, iets waar ik nog heel lang aan zal denken.” (foto ACK)
Directeur Patrick Bekaert gaat met pensioen: “Ik heb een fantastisch en verrassend afscheid gekregen, iets waar ik nog heel lang aan zal denken.” (foto ACK)
Redactie KW

Net geen 30 jaar na zijn aanstelling als directeur van vbs Sint-Niklaas, vbs Verrekijker Esen en kleuterschool ’t Pluimje in Diksmuide, gaat directeur Patrick Bekaert met pensioen.

Patrick Bekaert (61) is getrouwd met Lieve Deroo, samen hebben ze vier kinderen: Joke, Nele, Stijn en Bram en zijn ze de grootouders van Pallieter en Merijn.

“Ik kijk terug op een heel mooie en rijkgevulde carrière”, lacht Patrick. “Ik heb heel wat omwentelingen in het onderwijs meegemaakt. Tijdens mijn loopbaan heb ik vele mooie momenten beleefd, goede samenwerking gekend ook met de zusters, De Dames van Sint-Niklaas. Het was fijn samenwerken maar vooral het zien groeien en openbloeien van de kinderen gaf mij heel veel voldoening.”

Onverwachte vraag

Patrick startte zijn loopbaan als leerkracht in 1980 met opdrachten in verschillende scholen ook in het BLO dat destijds in de Sint-Sebastiaanlaan gevestigd was, het tegenwoordige Klimop. Daarna een drietal jaar in het VLO, daar ging hij bij verschillende scholen directie en leerkrachten begeleiden in het Vernieuwd Lager Onderwijs om dan in het college les te gaan geven.”

“Totaal onverwacht werd ik een week voor de start van het nieuwe schooljaar in 1992 gevraagd om directeur te worden toen Monique Willaert als directeur stopte”, vertelt Patrick. “Toen ik in vbs Sint-Niklaas directeur werd, heerste hier een totaal andere mentaliteit dan in het college waar het lerarenkorps gemengd was, hier waren uitsluitend vrouwen aan het werk. Het was voor beide partijen wel even wennen.”

“Ik hoorde op een bepaald moment een leerkracht zeggen ‘Monique wat heb je ons aangedaan, we zitten hier nu met een vent opgescheept’ maar het is allemaal goed gekomen en we hebben een goed en sterk team gevormd dat altijd het kind vooropstelde. Ik zag het leerlingenaantal meer dan verdubbelen in de tijd dat ik hier was.”

Ziekte

“De samensmelting van college en Sint-Niklaas, de verbouwingen waarbij een paar klassen in De Post les kregen, de aankomst van de eerste jongens op deze meisjesschool, de eerste computer op school, het moderniseren van de administratie, het zijn stuk voor stuk zaken die ik meemaakte en waar herinneringen aan vastzitten.”

Naast de vele goede herinneringen draagt Patrick ook een aantal trieste herinneringen mee. “De leukste herinneringen heb ik aan de bos- en zeeklassen en de samenwerking met zuster Bernadette en zuster Christina maar helaas zijn er ook een paar herinneringen die in je hart blijven steken zoals het overlijden van Karel Callebout, van turnleerkracht Jan Merlevede, en van Natalie Moerman samen met enkele mama’s van leerlingen die gestorven zijn aan kanker, zoiets blijf je meedragen.”

“Zelf ben ik in 2007 ook heel zwaar ziek geweest, vandaar dat ik nu ook met pensioen ga in plaats van binnen twee jaar wanneer mijn echtgenote Lieve, directrice van Heuvelzicht Houthulst, ook met pensioen kon gaan. Ik voel dat het nu tijd is om met pensioen te gaan en te genieten van heel wat mooie dingen.”

Tuinieren en lezen

Ook de taak van de directeur is sterk veranderd in de voorbije jaren. “In het begin was het zo dat heel wat taken zoals het bijhouden van de schoolmelk rekeningen, het herstellen van de verwarming, een verstopt toilet ontstoppen en dergelijke meer er gewoon bijhoorden. Tegenwoordig kan je je dat niet meer voorstellen.”

“Er is nog altijd heel wat administratie maar we kunnen ons meer toeleggen op het educatieve en pedagogische aspect. Zo ben ik in 2016, samen met enkele collega’s uit de regio, op studiereis geweest naar Gloucester in Engeland, naar de Dene Magna school waar we heel wat dingen leerden die we vandaag nog altijd toepassen in onze school.”

Zich vervelen staat niet in het woordenboek van Patrick. “De vrijgekomen tijd zal ik vullen met tuinieren en mijn favoriete hobby, lezen. Ook met tekenen en schilderen, genieten van klassieke muziek, biljarten, wandelen en genieten van de natuur, alles wat ik tegenkom, nodigt uit om ermee bezig te zijn. Op opendeurdagen kom ik zeker nog eens naar de school terug. Toch zal ik het contact met de kinderen en met de collega’s missen.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier