30 juni was een memorabele dag voor de leerlingen en de leraren van de basisschool van Sint-Andreas. Het was hun laatste schooldag in de vertrouwde gebouwen van de Garenmarkt, maar er stond nog veel meer te gebeuren. Het was immers ook de allerlaatste werkdag voor juf Trui en meester Joost.
Trui Kastekkere (61) was bijna veertig jaar de mama van het H. Hartschooltje in de Gentpoortstraat. Ze werd op de laatste schooldag feestelijk uitgewuifd door alle kleuters en door 72 kinderen van de lagere school, die ooit bij haar in de klas zaten. Ze vormden een erehaag en gaven elk een bloem aan de juf die ze niet snel zullen vergeten.
Klas geschilderd
“Ik ben elke dag met ontzettend veel plezier komen werken”, vertelt Trui Kastekkere enthousiast. “Ik heb nooit elders lesgegeven. Ik startte in deze school onder het toeziend oog van de toen nog aanwezige zusters. Dat was een andere tijd. De infrastructuur was verouderd, maar ondertussen is al heel wat veranderd. De sfeer is gebleven, maar dankzij de ongelooflijke inzet van de ouders zijn heel wat klassen en de schoolomgeving opgefrist of verfraaid. Zelf heb ik drie keer mijn klas geschilderd.”
“Ik zal met plezier terugkeren om bij te springen of een uitstap te begeleiden”, gaat Juf Trui verder. “Niettemin kijk ik er ook naar uit om met pensioen te gaan. Ik wil samen met mijn man nog wat genieten. Werken in de tuin en onze dieren verzorgen, doe ik heel graag. We hebben ook nog veel vrienden die we dringend eens moeten bezoeken. Ik zal me zeker niet vervelen.”
Veel veranderd
Ook Joost Van Eenoo (63) blikt tevreden terug op de jaren dat hij lesgaf. In 1981 verliet hij de normaalschool van Torhout met het diploma van onderwijzer op zak. In die tijd was het echter geen sinecure om een vaste baan te vinden en daarom besloot hij het onderwijs te verlaten. Hij werd loketbediende bij de Christelijke Mutualiteit (CM), maar het onderwijsbeestje bleef kriebelen. Hij waagde de sprong terug naar de klas en startte in 2005 in het Sint-Andreasinstituut als meester van het derde leerjaar. Later werd hij beleidsondersteuner en preventieadviseur. “Er is heel wat veranderd sinds ik als jonge kerel in Waardamme voor de klas stond”, weet meester Joost. “De ouders zijn veel meer betrokken bij het onderwijsgebeuren. Vroeger kreeg je als leerkracht carte blanche. Door de vele contactmogelijkheden is dat is nu toch wel anders. Op zich is dit zeker geen slechte evolutie, zolang het de kinderen maar ten goede komt.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
