Oma organiseert benefiet voor kleinzoontje: “Beestje moet uit Xanders hoofd”

Hopend op genezing moet de 2,5-jarige Xander Noulet uit Koekelare anderhalf jaar chemo ondergaan. Het vrolijke jongetje lijdt aan een aandoening in de hersenen die zijn verstandelijke en fysieke ontwikkeling dreigt te ondermijnen. Oma Mireille Cogghe organiseert op paaszaterdag 16 april in zaal De Biekorf op de wijk Driekoningen in Torhout een benefietmaaltijd voor haar enige kleinkind.

Dat etentje, waar Mireille samen met een aantal familieleden, vrienden en Xanders papa en mama haar schouders onder zet, is een kaas- en breugelbuffet met alles erop en eraan, ook streekbieren van de steunende brouwerij Strubbe uit Ichtegem. Iedereen kan vanaf 19 uur komen aanschuiven. De bekende bluesband Pancrase & Friends van Torhoutenaar Pancrase Vandelannoite zorgt voor de muzikale omlijsting.

Anderhalf jaar chemo

Xander, geboren op 28 september 2019, is het enige zoontje van Bjorn Noulet en Sharon Vanhevel, beiden 32, uit de Ringlaan in Koekelare. Sharon is de enige dochter van Mireille Cogghe (64), die sinds zes jaar haar thuis in Oostende heeft, maar voorheen 32 jaar in Torhout heeft gewoond, waar ze destijds onder meer een café en een modezaak heeft gerund. Xanders papa Bjorn werkt als slager in de Colruyt van Rumbeke, mama Sharon is gerant van de winkel Hema in Ieper.

Vreselijk om zoiets te moeten meemaken

“Zo’n jaar geleden bleek er iets niet pluis te zijn met Xander”, vertelt Mireille. “Zijn ontwikkeling verliep trager dan je mocht verwachten. Toen zijn er onderzoeken gestart en uiteindelijk kwamen de artsen tot de conclusie dat hij aan een uitzonderlijke hersenaandoening lijdt. Geen tumor, maar een ontsteking van een vlies in zijn hoofdje. Helaas moet hij daarvoor gedurende anderhalf jaar chemo krijgen, wat geen lachertje is voor zo’n jong kindje. En wat voor ons allen emotioneel bijzonder zwaar aankomt en tegelijk een pak geld kost. Die chemobehandeling aan het UZ Gent is sinds enkele maanden gestart. We hebben geen keuze: dat vieze beestje moet uit Xanders hoofd. Lopen en praten lukt nog niet, al is hij voor de rest een vrolijk en superlief kereltje. Zo schattig om hem bezig te zien.”

Kaarten kopen als steun

Mireille heeft al met succes een koekjesverkoop ten voordele van de behandeling van Xander georganiseerd en kwam nu samen met haar dochter, schoonzoon en hun vrienden op het idee om een benefietmaaltijd te organiseren.

“Samen met mijn jongere zus Ingrid Cogghe (62), die in Wetteren woont, heb ik een feitelijke vereniging opgericht om alles in goede banen te leiden en ons in te dekken, mocht er iets met de acties mislopen”, zegt Mireille. “Wij zijn dus diegenen die het initiatief voor het kaas- en breugelbuffet nemen, al werken heel wat anderen met ons mee. Misschien is de avond van paaszaterdag voor sommige mensen een wat moeilijke datum, maar we hopen toch op veel volk. Wie er niet bij kan zijn, kan een kaart kopen bij wijze van steun.”

Bjorn en Sharon doen al het mogelijke om hun zieke zoontje te helpen. Bjorn heeft voor een periode vrij genomen in de slagerij van Colruyt om voor Xander te kunnen zorgen en hem voor de chemokuren naar Gent te brengen. “Gelukkig waren we er vroeg bij en hebben de artsen snel de aandoening ontdekt”, aldus Mireille. “Bijgevolg duimen we dat mijn kleinzoontje volledig geneest. Maar ik geef toe dat de moed me weleens in de schoenen zakt. Het is vreselijk om als oma zoiets te moeten meemaken. En uiteraard even zwaar om als mama en papa dit te moeten torsen.”

Niet weerstaan aan zijn aanstekelijke lach

“Uiteraard zal de opbrengst van de benefietmaaltijd van de eerste tot de laatste cent naar de behandeling van Xander gaan”, vervolgt oma Mireille. “Een grote aanwezigheid van mensen zal niet enkel voor een financieel steuntje in de rug zorgen, maar ook een mentale opkikker betekenen: het gevoel geven dat anderen met ons meeleven. Als je de foto’s van Xander ziet, kun je niet aan zijn aanstekelijke lach weerstaan. De chemo heeft voor haaruitval gezorgd, wat ons er constant aan herinnert wat er aan de hand is en het nog een heel stuk lastiger maakt. Maar we moeten hier met z’n allen door. Wat telt, is Xanders genezing. We doen daar het uiterste voor.”