Oekraïense kinderen in De Wassenaard in Varsenare

Iris Ranson helpt bij het knutselen. (foto Davy Coghe) © Davy Coghe
Redactie KW

In basisschool De Wassenaard lopen momenteel negen kinderen school die de oorlog in Oekraïne ontvlucht zijn. “De taalbarrière is groot en hun lessysteem is anders dus momenteel krijgen ze nog vooral afzonderlijk, onder elkaar, les”, zegt schooldirecteur Filip Debaerts.

Ook in Varsenare dragen ze hun steentje bij om de stroom oorlogsvluchtelingen uit Oekraïne op te vangen. In de oude gebouwen van Licht en Liefde verblijft een dertigtal vluchtelingen en dat kan nog uitgebreid te worden.

En intussen lopen er ook negen Oekraïense kinderen school in basisschool De Wassenaard. “Het schoolsysteem in Oekraïne is helemaal anders georganiseerd dan bij ons”, weet schooldirecteur Filip Debaerts.

“Ze gaan er maar naar school vanaf de leeftijd van zes jaar en de lagere schoolperiode bedraagt zeven jaren. Zo zijn er dus leerlingen van veertien jaar oud die nog een plaatsje moeten krijgen in de lagere school. Ook de indeling van de schooldag is er helemaal anders: die bestaat uit zes lesdelen van 45 minuten, in plaats van 50 minuten bij ons, en daartussen hebben ze iedere keer tien minuten pauze.”

“Die kinderen zijn dus minder gewoon om zich langere tijd te concentreren. En natuurlijk is ook de taalbarrière erg groot. Om die redenen was het dus nog niet mogelijk om hen direct in een bepaalde klas samen met de Vlaamse leerlingen te laten meedraaien.”

Angstig en onzeker

“Momenteel krijgen de Oekraïense kinderen dus vooral samen les. We laten ze ook nog een stuk bekomen van de stresserende ervaringen want ze zijn vaak angstig en onzeker. Op een speelse manier brengen we wat Nederlandse taal bij en we kijken ook hoever ze staan met rekenen.”

Voor die extra inspanningen springt de directeur ook zelf in voor de klas en een lerares die met pensioen is, komt een aantal uren terug. “We hebben verder ook al steun gekregen van studenten van de lerarenopleiding van Hogeschool Vives”, gaat de directeur verder.

“En dan is er nog een mevrouw uit Oekraïne, die ook gevlucht is, die in haar thuisland lerares Engels is en hier ook een aantal lessen geeft. Stilaan willen we dan de leerlingen, volgens hun leeftijd en mogelijkheden, voor enkele uren laten aansluiten bij de reguliere klasgroepen.” Of er ook ruimte is om het met de Oekraïense kinderen te hebben over de oorlog, willen we nog weten van de schooldirecteur.

“De leerkrachten en ikzelf gaat er zelf niet spontaan over beginnen of er vragen over stellen. We vragen ook aan de andere leerlingen om de Oekraïense kinderen op dat vlak wat te ontzien. Maar als ze zelf willen praten, gaan we natuurlijk wel een luisterend oor bieden. En met Iris Ranson hebben we een mama van een van de schoolkinderen die werkt als psychotherapeute in een groepspraktijk en hier naar die kinderen toe heel mooi werk levert. We zijn haar heel erg dankbaar.”

(PDV)