Het stadsbestuur van Oostende besliste om de jaarlijkse Octaaf-toneelprijzen niet meer uit te reiken. Daarmee valt het doek over een jarenlange traditie. De toneelverenigingen reageren met gemengde gevoelens.
De Octaaf-toneeltrofee werd midden jaren 80 in het leven geroepen als antwoord op de prijzen die toen door Studio James Ensor werden uitgereikt. Genoemd naar Octaaf Defoor, die zich meer dan 75 jaar inzette voor taalvaardigheid en toneel in de badstad. Gestart als privé-initiatief nam de stad het initiatief later over. De uitreiking vond jaren plaats in ‘De Illusie’ en later in De Grote Post. De stad coördineerde, zorgde voor beeldjes, bloemen, waardebonnen en begeleidde ook de jury. Er waren verschillende categorieën voor acteurs, actrices, bijrollen, decor of regie. De meeste gezelschappen namen deel en de prijzen waren een erkenning voor het geleverde werk of stimulans voor jonge talenten.
Van twaalf naar zes
“Vroeger was er een grote drive onder de toneelverenigingen. In 2005 waren er 12 toneelgezelschappen die deelnamen”, zegt cultuurschepen Bart Plasschaert (CD&V). “Maar in 2020, vóór de pandemie uitbrak, waren er nog zes verenigingen die inschreven. Dan waren het toch vaak dezelfde mensen die wonnen. En ook de prijsuitreiking zorgde voor een probleem, want sommige winnaars kwamen gewoon niet opdagen. Er was voor de wedstrijd en uitreiking weinig interesse van de verenigingen. We motiveerden nochtans zelf de verenigingen om in te schrijven. We schreven ook de scholen aan en stopten wel wat middelen in de organisatie met geldprijzen een uitreiking in De Grote Post. Maar op het einde stond de moderator daar nog met één iemand op het podium, in plaats van alle genomineerden. Dat is niet meteen respectvol naar de jury die we zelfs nog bijscholing gaven na kritiek uit toneelmiddens over de quotering. Het was op, denk ik. Als in de toekomst zou blijken dat er opnieuw een vraag is, dan willen we het wel bekijken.”
Dood spoor
“Ook door corona zijn de Octaaf-prijzen op een dood spoor terecht gekomen”, geeft Stefaan Menu, voorzitter van toneelkring Nut en Vermaak, toe. “Er moet wel iets zijn voor toneelkringen waardoor er aandacht kan gegeven worden aan hun prestaties van spelers en kringen. Een formule die wel zou kunnen werken, is dat elke kring iemand afvaardigt om de anderen te beoordelen en je zo tot een nieuw initiatief komt.”
“Ik hoorde dat er binnen de jury al wat deining was over competenties”, zegt Duc Ducquenoy van Theater Studio James Ensor, de vereniging die verschillende keren in de prijzen viel. “Ik heb de prijzen niet nodig om met theater bezig te blijven en dat was nooit een drijfveer. Maar het blijft wel leuk om er één te krijgen. Voor een aantal mensen kan zo’n trofee wel een stimulans zijn. De stad kan in de toekomst wel meer ondersteunen waardoor de verenigingen meer slagkracht krijgen.”
Weerklank
“De prijzen waren wel gegeerd en dat zorgde voor wat competitie”, zegt acteur Mike Pitteljon. Hij won drie keer de Octaaf voor beste hoofdrol en staat dit weekend op scène in ‘De Serviceflat’ (KVGO Toneel) in een regie van Filip Ledaine (die twee Octaven won als regisseur). Beiden zijn duidelijk over het belang van de toneeltrofee: “Het is jammer dat de prijzen verdwijnen, want het was een erkenning. Bovendien zorgde het voor weerklank en een goede promotie voor het volgende stuk dat je speelde. Toch is het niet evident om iets nieuws op poten te zetten. Wie anders dan de stad zal die taak opnemen ?”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
