Nachtopvang in Brugge is continu volzet: “Sommige dames overnachten bij iemand in ruil voor seks”
Hoe zit het met de nachtopvang van de 250 daklozen deze winter in Brugge? OCMW-voorzitter Pablo Annys bevestigt dat de nachtopvang in Brugge continu volzet is. “We moeten vaak kamers voor daklozen boeken in de vier hotels waarmee we samenwerken. Op weekdagen is dat geen probleem, in de weekends wel. Zeker in de toeristische topmaand december… We doen er alles aan om ervoor te zorgen dat niemand buiten moet slapen deze winter, net als vorig jaar.”
Straathoekwerker Björn Brysbaert ‘bidt’ dat het tijdens de kerst- en eindejaarsperiode niet te koud wordt: “Er is onvoldoende opvang voor daklozen. Er zijn in onze stad 150 à 250 daklozen, dat is veel voor een centrumstad. De nachtopvang heeft amper 18 bedden. De groep thuislozen stijgt.”
“Het cliché van de aan alcohol verslaafde, in vuile kleren gehulde eenzaat is fout. Er zijn mannen in maatpak bij, die rondzwerven in het station. Je zou denken dat ze bij de bank werken. Sommigen hebben een job! Daklozen kunnen douchen en hun kleren wassen in ‘t SAS. Je kunt daklozen niet meer zo makkelijk herkennen, ze zien eruit zoals jij en ik. Er zijn veel vrouwen en jongeren bij. Tieners van 18 die thuis buiten gegooid zijn en nu al verneukt zijn, terwijl hun leven pas begint.”
Seks voor een bed
“Sommigen kunnen af en toe slapen bij vrienden”, vult Pascale Cockhuyt van de vzw Wieder aan. “Of bij Bruggelingen die geen echte vrienden zijn en in ruil een wederdienst verwachten. Ik snap dat sommige dames in ruil voor seks bij iemand overnachten. Ze redeneren: in ruil voor enkele minuten kwaad werk heb ik een bed om in te slapen. Is dat verantwoord? Neen, maar nood breekt wet bij kwetsbare personen. Anderen geven hun kind af aan pleegzorg, omdat ze er zelf niet voor kunnen zorgen.”
“Corona en de energiecrisis hebben veel mensen in de armoede geduwd en thuisloos gemaakt.Ik denk aan mensen uit de horeca en de verkoop die daarvoor net rondkwamen en tijdens de lockdown in de problemen raakten. De hoge energieprijzen hebben hen nog dieper in de miserei geduwd.Ze stellen een doktersbezoek uit, krijgen een bronchitis en kunnen hun ziekenhuisfactuur niet betalen. Hoe moet iemand met een leefloon van 1.100 euro een energiefactuur van 600 euro ophoesten? Voor wie een sociaal tarief heeft, is zelfs 70 euro te veel.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier