Na 31 jaar hard labeur staat de bekende slagerij langs de Rijksweg op de wijk Sint-Henricus in Torhout over te nemen. De zaakvoerders Hans Stul (58) en zijn vrouw Nancy Bultynck (53) voelen dat de jaren hun tol eisen, zowel fysiek, sociaal als mentaal. “Voortdoen alleen maar om geld te verdienen, ligt niet in onze aard”, zeggen ze. “We willen plezier aan ons beroep blijven beleven.”
Hans en Nancy hebben twee zonen, Jens (29) en Niels (27), en sinds een paar weken een eerste kleinkindje Rosie. Geen van beide zonen is van plan om de slagerij over te nemen en dus is het hopen op geschikte opvolgers. Want Sint-Henricus zonder slagerij: het is zeker niet iets waar de wijk op zit te wachten. “We zoeken overnemers met liefde voor de job”, zeggen Hans en Nancy, die wat verderop langs de Rijksweg wonen met achter en naast hun huis een resem dieren: van paarden tot schapen, hertjes en pluimvee.
Veel eigen bereidingen, ook als traiteur
De datum van het afscheid ligt definitief vast: zaterdag 1 oktober.
“Vanaf dan starten we een nieuw bestaan met meer rust”, aldus Hans. “Uiteraard zal het heel raar doen na 31 jaar. Veel van onze klanten zijn vrienden geworden. Nancy stond altijd achter de toonbank en ik werkte in het atelier. Al hielp ik de laatste tijd, samen met ons team van medewerkers, ook geregeld meebestellen. De warmte van de klanten is onbetaalbaar. Middenstanders met enkel dollartekens in hun ogen kunnen geen plezier aan hun werk beleven. Hier is het altijd zo geweest dat wie voor een bepaald bedrag aankopen deed, twee droge worstjes cadeau kreeg. Nu is dat vanaf 30 euro. Die worstjes worden ambachtelijk bereid naar een aloud recept van mijn vader, die ook slager was. Zo’n actie vinden we veel leuker dan een klantenkaart. We geven de gratis droge worstjes al 31 jaar.”
Op 1 oktober starten we een nieuw bestaan met meer rust
“Als je de klanten kwaliteit biedt en vriendelijk bent, krijg je daar veel voor terug”, vult Nancy aan. “Tegenwoordig is een slager ook traiteur, maar dan nog proberen we zoveel mogelijk zelf te bereiden, ook de sausen en de soepen. We willen een lekker en goed product aanbieden. Ambachtelijk gemaakt in ons eigen atelier.”
Het slagerskoppel heeft altijd de tijd genomen om met de klanten een babbeltje te slaan. Sommigen komen al sinds het prille begin in de slagerij langs. Niet alleen uit Torhout, maar uit de hele regio.
In 1991 een vliegende start genomen
Hans is in Oostwinkel opgegroeid, een deelgemeente van het Oost-Vlaamse Lievegem. Zijn ouders runden er een slachthuis annex slagerswinkel. Eerst is Hans zeven jaar leraar geweest aan de slagerijschool van Diksmuide, waar hij Nancy leerde kennen. Die is uit Menen afkomstig en opteerde voor de slagersopleiding, wat zeker in die jaren geen evidente keuze was voor een meisje. De twee werden een koppel en waagden de stap naar de zelfstandigheid. Op de Torhoutse wijk Sint-Henricus stond aan de Rijksweg al een jaar een gebouw leeg, waarin lang een eenvoudige slagerij had bestaan. Nancy zou de nieuwe zaak uitbaten en Hans zou blijven lesgeven.
Maar het liep even anders. Na de opening op 9 juli 1991 nam de zaak een vliegende start en Hans besloot om op 1 september het nieuwe schooljaar niet meer te starten en Nancy in de slagerij bij te staan. De in 2011 overleden Agnes Verhelst van het veevoederbedrijf Pauwels, die ooit schepen was, maakte alvast veel reclame.
Hans en Nancy moderniseerden stelselmatig hun winkel. Het verse vlees en de fijne vleeswaren kregen het gezelschap van een grote variatie aan traiteurgerechten en zelfs hele buffetten. Plus: het koppel engageerde zich in het lokale verenigingsleven en maakte zo’n 20 jaar deel uit van het kermiscomité van de wijk, met Hans als drijvende kracht.
Nieuwe uitdagingen zullen hun pad kruisen
Aanvankelijk was de slagerij enkel op woensdag en op zondagnamiddag gesloten, maar nu is dat op woensdag en de hele zondag. “Anders is het niet haalbaar”, zegt Hans. “Veel mensen onderschatten wat een job als die van ons fysiek, sociaal en mentaal van je vergt. Je moet er altijd staan en op vrije momenten is er ook nog de toenemende administratie.”
“We hebben een prachtige tijd gekend”, glimlacht Nancy. “Zonder serieuze tegenslagen. De laatste maanden zijn de kosten sterk gestegen, wat in veel voedingszaken het geval is. Je kunt niet alles aan je klanten doorrekenen en dus krimpt de winstmarge. Maar kom, we hebben niet te klagen.”
Hans en Nancy zijn niet van plan om te rentenieren. “Er zullen zonder twijfel nog nieuwe uitdagingen ons pad kruisen”, zegt Hans. “Maar zonder stress en met meer tijd voor familie en vrienden. Zeker is dat we onze klanten voor altijd in ons hart zullen dragen. En dat we hen op het gepaste moment een warm afscheidsfeest willen aanbieden. Sowieso zullen we ons tot en met de laatste dag voor hen inzetten. We danken allen die ons al die jaren nabij zijn geweest, niet het minst onze personeelsleden en onze leveranciers. Het is straks tijd voor een nieuw hoofdstuk, maar uiteraard zijn we de wereld niet uit. Sint-Henricus is en blijft onze thuis.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
