Vanaf 3 november loopt in de ‘Bib in het Park’ een minitentoonstelling over de zoektocht naar het graf van Arthur Vanhoute, een Wevelgemnaar die naar Canada uitweek, zich daar in het leger inschreef maar er tijdens WO I overleed. Bart Seynaeve reconstrueerde zijn verhaal en zorgde na 105 jaar voor een grafsteen in het verre Vancouver.
Gent-Wevelgem in Flanders Fields. De wielerklassieker profileert zich als de koers die zich door de Vlaamse velden slingert, waar zovele herinneringen aan WO I verspreid liggen. De editie van dit jaar werd een eerbetoon aan de Canadezen. Bart Seynaeve van de Gullegemse heemkring De Meiboom beschrijft op vraag van de wielerorganisatie het verhaal van de vergeten Arthur Vanhoute.
Er was geen zerk, enkel een lapje grond dat onderhouden werd
“Nadat enkele familieleden naar Canada waren vertrokken, besloot de ongehuwde Arthur in 1910 ook uit te wijken”, begint Bart Seynaeve het korte, trieste verhaal. “Hij was toen 28 jaar. Na enkele jaren omzwervingen komt hij eind 1915 berooid, werkloos en zonder vaste verblijfplaats in Vancouver terecht. In het uiterste Westen. Hij meldt er zich als vrijwilliger bij het Canadese leger. Vermoedelijk zocht hij daar een onderkomen en een betaalde job. Of misschien zocht Arthur wel een mogelijkheid om via het Canadese leger naar België te kunnen afreizen.”
Enkele maanden later wordt Arthur ziek, een kwaadaardige tumor wordt uit zijn borst verwijderd. De ziekte blijft echter verder woekeren. “In zoverre dat hij in september werd ontslagen uit het leger”, vervolgt Bart Seynaeve. “Ze lieten hem aan zijn lot over, twee maanden later sterft hij er in het lokale ziekenhuis. Zijn ouders zouden pas in 1919 vernemen dat hun zoon overleden is.”
Verloren graf
Arthur wordt in Vancouver begraven, maar niemand kijkt om naar het graf dat langzaam in de vergetelheid geraakt. Tot een Gullegems amateurhistoricus er zich vele en lange winteravonden in vast bijt en 105 jaar na zijn dood zijn graf terugvindt. “Na een intensieve zoektocht in een 145.000 bestanden tellend archief van Mountain View Cemetery ontdekte ik een document dat geklasseerd stond als ‘Haute, Archie Van’”, vertelt Bart. “Het document bevatte informatie over de begrafenis van de persoon Achiel Vanhautte. Dat bleek na verder onderzoek over ‘onze’ Arthur Vanhoute te gaan. Volgens die informatie werd Arthur in november 1916 begraven in een militair perk, aangeduid met een welbepaald nummer. Ik vroeg aan mijn Canadese collega amateurhistoricus Mike Harisson uit Vancouver om het graf te zoeken en er een foto van te maken. Er was geen zerk, men wist niet wie daar precies begraven lag. Het was een lapje grond dat onderhouden werd omdat het naast andere graven lag.”
Dat Arthur Vanhoute een graf zonder zerk had, en het feit dat hij aan kanker overleed, raakt bij Bart Seynaeve een gevoelige snaar. “Gedurende maanden verzamelde ik al zijn gegevens en contacteerde de lokale organisatie ‘Last Post Fund’ die onder meer als taak heeft het plaatsen van een grafsteen in militaire stijl op vergeten veteranengraven. Zo kreeg Arthur, 105 jaar na zijn overlijden, waar hij recht op heeft: een waardig graf, maar vooral voor eeuwig herdacht worden.”
De minitentoonstelling in Bib in het Park loopt vanaf 3 november, Bart Seynaeve vond niet onmiddellijk familie van Arthur die vijf broers en vijf zussen had. Zijn vader heette Henri, de naam komt zowel als Vanhoutte, Vanhoute of Van Houtte voor in de archieven.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
