Museum Nollée is depot voor hulpgoederen aan Wallonië: “De dankbaarheid is immens”

Katrien sorteert enkele kleine spullen in het museum van vader Amand. Zaterdag vertrok opnieuw een tjokvolle vracht van aan het curiosamuseum Nollée richting Barvaux. Vader Amand (91) ziet dat het goed is. © Anne Bovyn AB
Anne Bovyn
Anne Bovyn Medewerker KW

Na een postnatale depressie en klierkoorts ontwikkelde Katrien Nollée uit de Izenbergestraat een chronische ziekte die haar niet meer in staat stelt om te werken. Toch vindt Katrien het belangrijk om zinvol bezig te zijn. Haar meest recente project is de inzameling van hulpgoederen voor de slachtoffers van de watersnood in Wallonië. Zo vertrok zaterdag vanuit Izenberge al de 27ste vracht.

Katrien Nollée woont naast haar vader Amand, die in Alveringem goed bekend is. Amand heeft in Izenberge 60 jaar lang zijn curiosamuseum opgebouwd en uitgebaat. Alles is er nog, maar voor het eerst zal hij met Pasen niet meer openen. Amand heeft ondertussen immers de gezegende leeftijd van 91 jaar bereikt! Alle open plekjes in zijn goed gevulde museum hebben tegenwoordig een andere functie. Dochter Katrien (59) stapelt er alles wat ze aan schenkingen krijgt ten behoeve van de mensen uit Wallonië die na de overstromingen van juli 2021 nog altijd in grote nood verkeren.

Vriendin

“Ik heb in Hofstade bij Brussel een vriendin”, vertelt Katrien. “Zij heeft vlakbij Pepinster een tweede verblijf. Gelukkig voor haar is dat hoog gelegen. Haar woning liep geen schade op. In het lager gelegen gebied is alles wel verwoest. Kort na de gebeurtenissen zag ik op Facebook haar oproep naar financiële middelen, niet-bederfbare voedingsmiddelen, verzorgingsproducten, kledij en beddengoed. Ik antwoordde dat ik geen geld heb, maar dat ik wel zou proberen om zaken in te zamelen. Ik deed dus zelf een oproep. Familie en vrienden reageerden heel positief. En mijn eerste gulle schenker van buiten mijn eigen kring was garagist Tony Spinnewijn uit Gijverinkhove. Hij schonk vijf paletten vloerzeep. Vrij snel heb ik mij aangesloten bij een tiental vrijwilligersorganisaties, mensen die allemaal belangeloos en volgens eigen mogelijkheden iets wilden doen.”

© Anne Bovyn AB

“Dat mijn oproep zoveel succes zou hebben, had ik nooit durven dromen. Mensen kwamen en komen nog altijd met spullen. AZ West bijvoorbeeld schonk sportmatten voor de scholen, een rusthuis uit de buurt – niet dat van Alveringem – schonk donsdekens, Kiwanis La Joconde kinderspullen, … Burgers brachten kledij, handdoeken, lakens, verzorgingsproducten, etenswaren, noem maar op. Er zit veel kwaliteit tussen en ik bedank de mensen daarvoor oprecht. Dure spullen ook, zoals merkkledij of platte televisies. Een kot achteraan mijn woning stond heel snel vol. Ik heb dan maar aan mijn vader gevraagd of ik de vrije ruimte in zijn museum mocht gebruiken. De noden veranderen regelmatig. Een constante zijn niet-bederfbare voeding, verzorgingsproducten en plastic opbergdozen met deksel om voeding in op te bergen en ze van ongedierte te vrijwaren. En zo vertrok hier vorige zaterdag de 27ste vracht. Vrijwilligers komen met een aanhangwagen, camper en kleine of grote bestelwagen.”

Uitdrogen

Wat de noden op vandaag nog zijn, vragen we aan Katrien. “Al wat je kan bedenken”, zegt ze. “Alle elektro groot en klein, tuinmeubelen, strijkplanken, rugzakken, computers zodat de mensen hun administratie kunnen doen, naaimachines, garen, breiwol en scharen. … Maar ook heel banale zaken zoals aardappelschillers. Voor groot meubilair is het nog te vroeg. De woningen zijn immers nog aan het uitdrogen. De eerste maanden reed de chauffeur van deur tot deur en mochten de mensen nemen wat ze wilden. Een salon van een dame uit Leisele is bij een gezin met 4 kinderen en inwonende schoonmoeder terechtgekomen. Ondertussen zijn her en der depots ontstaan. Wij hebben al verschillende van die depots bevoorraad.”

Tuintafel

“Persoonlijk werk ik op dit moment samen met dat van Barvaux. Of ik hieruit voldoening haal? Zeker! De dankbaarheid is immens. Ik weet ook 100 procent zeker dat alles tot bij de mensen komt. Ik leerde op een dag Josiane kennen. Haar hele huis is weggespoeld. Ze schreef dat ze nood had aan een opklapbare tuintafel. Pech, iets dergelijks zat nooit tussen de schenkingen. Online vond ik er eentje voor 75 euro. Ik heb aan 7 familieleden 10 euro gevraagd, kocht het aan en de chauffeur heeft dat tafeltje bij Josiane afgezet. Ik zag het bewijs op de foto’s die ze doorstuurde. Ik heb weet van groepen mensen uit Kortrijk die tijdens het weekend naar het rampgebied trekken om de vochtige muren van de woningen af te kappen. Ook vanuit Stavele gaan er wel eens mensen mee. Prachtig dat er zoveel solidariteit is.”

“Ook nu kunnen mensen nog schenkingen doen. Ze moeten maar naar Izenberge komen. Er zijn 17.000 gezinnen getroffen. Er is dus heel wat nodig om ze allemaal te helpen.”