Mooie cijfers voor Fietsbieb en Babytheek, maar kinderarmoede stijgt: “Aan toekomstige generatie verplicht nog een tandje bij te steken”

Twee jaar na de opmaak van een actieplan om de armoede in Izegem terug te dringen, maakt de stad een eerste voorzichtige positieve evaluatie. Zo kunnen de Fietsbieb en Babytheek mooie cijfers voorleggen. In schril contrast staan dan weer de stijgende cijfers rond kinderarmoede, met een stijging van vier procent ten opzichte van drie jaar geleden. Wat hoopt de stad daar aan te doen?

Daling op veel aspecten

Het armoedebeleidsplan van Izegem omvat een breed scala aan initiatieven gericht op het aanpakken van verschillende facetten van armoede waaronder digitale inclusie, activering en arbeid, vrije tijd en vakantie, wonen en buurtcohesie. “De cijfers in Izegem zijn op veel vlakken positief”, lichtte schepen van Welzijn Ann Van Essche (CD&V) toe tijdens de gemeenteraad. “73 gezinnen maken gebruik van de Babytheek, 144 fietsen werden uitgeleend via de Fietsbieb, binnenkort is er een jobbeurs met maar liefst 46 lokale en regionale bedrijven als standhouders. In Vlaanderen stijgt het aantal mensen dat moeite heeft om de rekeningen te betalen en ook het aantal kansarme gezinnen stijgt. In Izegem zien we echter op veel aspecten een daling. Daar mogen we terecht trots op zijn. Er is bijvoorbeeld de significante daling van het aantal personen dat met betalingsachterstand kampt.”

Izegem investeerde volgens de schepen niet alleen in materiële ondersteuning, maar ook in structurele en sociale hulp voor kwetsbare gezinnen. “Het perinataal netwerk, opgericht als centraal aanspreekpunt voor het welzijn van het kwetsbare kind, en het aanstellen van een brugfiguur zijn voorbeelden van deze aanpak”, vertelt de schepen. “Daarnaast zetten de Izegemse Dialoogmakers in op het verkleinen van de digitale kloof. Verder is ook aandacht besteed aan initiatieven zoals het Rap op Stapkantoor en zijn maatregelen genomen om huisjesmelkerij aan te pakken en de buurtcohesie te versterken. We mogen onze aanpak gerust een succes noemen.”

Enkel kinderarmoede-index stijgt

Op één element maakt de schepen zich wel zorgen. “De kinderarmoede-index is de afgelopen jaren met vier procent gestegen en dat baart me zorgen. We hebben er ook geen duidende verklaring voor, maar zijn het aan de toekomstige generatie verplicht om nog een tandje bij te steken. Zo komt er snel een tweede brugfiguur en willen we vroegtijdige schoolverlaters en schooluitval voorkomen. ”Daarnaast komt er ook een zitdag van LIGO, het Centrum voor Basiseducatie in het stadhuis. Zij organiseren opleidingen voor volwassenen in taal, wiskunde, ICT en maatschappijoriëntatie. “Armoede terugdringen, is mensenwerk. Het is dus ook enkel via een gedeelde inzet van alle actoren dat we stappen vooruit kunnen zetten”, besluit de schepen.

Coalitiepartner N-VA beseft dat een stad met een eigen beleid niet altijd kan ingrijpen op alle mogelijke factoren waardoor iemand financiële problemen heeft. “We hebben slechts impact op een klein gedeelte hiervan, maar het staat anderzijds wel dicht bij de mensen en dat maakt het zeer waardevol”, meent raadslid Hein Depoorter. “We stellen vast dat de indicatoren hier minder goed zijn voor 2023 dan 2020 en duiden op een groter gevaar voor armoede. Die tendens zie je voor Vlaanderen en ook voor onze regio Midwest. Waar we in 2020 nog beter scoorden dan gemiddelden voor bepaalde regio’s benen we nu bij. Meten is weten, en pas dan kunnen we correct bijsturen aan ons beleid om maximaal ons steentje bij te dragen om de Izegemnaars die het iets moeilijker hebben te ondersteunen en niemand te laten verzuipen in financiële zorgen.”

“Armoede terugdringen, is mensenwerk” – schepen van Welzijn Ann Van Essche (CD&V)

Balder Clarys (Groen) ziet ook veel inspanningen. “Maar wat zijn de resultaten”, vraagt hij zich af. “Waarop kunnen we de schepen afrekenen? Bij kinderopvang monitoren we dan wel, maar we doen niks concreet om het aantal plaatsen op niveau te houden. Verder moeten er dringend kwalitatieve betaalbare woningen bij komen, maar er is geen duidelijk actieplan. Veel verantwoordelijkheid zit ook op Vlaams niveau, maar ik merk weinig bereidheid bij deze meerderheid om hun partijgenote in die regering tot meer actie aan te manen. “Wat we zelf doen, doen we beter”, zeggen ze dikwijls over Vlaanderen, maar op vlak van armoede moeten we toch iets anders vaststellen.”