Mechelse herders worden aan de lopende band gedumpt: “Noodkreet van tussen de kooien”
Dierenasielen uit de streek worden geconfronteerd met een nieuwe en erg verontrustende trend. Mechelse herders, ook wel ‘Mechelaars’ genoemd, worden aan de lopende band gedumpt. Enkel nog maar in De Knuffelpootjes, het dierenasiel van Rekkem, spreekt men van 2 honden per dag. Van tussen de kooien klinkt dan ook een noodkreet.
Extreem intelligent, keiharde werkers en regelrechte energiebommen. De afgelopen decennia wist de Mechelse herder zich een ijzersterke reputatie op te bouwen als waak- en verdedigingshond en wordt hij wereldwijd ingezet bij politiediensten of het leger. Binnen de wereld van hondenliefhebbers wordt de Mechelaar gelauwerd maar het is ook een dier dat absoluut niet aan beginnelingen wordt aanbevolen. Toch krijgen dierenasielen dagelijks telefoontjes van mensen die hun herdershond willen afstaan of zelfs dumpen.
“We mogen zonder aarzelen kijken in de richting van sociale media”, zucht Brenda Devos. De verantwoordelijke voor het Rekkemse dierenasiel De Knuffelpootjes zag de mentaliteit in recente maanden grondig veranderen. “Vroeger was het stoer om een pitbull te hebben. Je was toen een echte vent als je kon rondwandelen met zo een gespierde kolos, tot op het moment dat mensen tot de vaststelling kwamen dat die honden hun energie ook ergens kwijt moeten. We werden toen overstelpt met die honden. Ze kregen al snel het label ‘gevaarlijk’. Ondertussen zijn zo’n honden hier nog in de minderheid want hun gevaarlijke imago werd doorprikt. Neen, nu zien mensen op TikTok stoere filmpjes over Mechelaars die meters hoog springen, door brandende huizen spurten, een overvaller bliksemsnel neerhalen of zelfs situaties waar ze uit een helikopter worden gedropt. Politiediensten en militairen maken gretig gebruik van sociale media om hun kunde tentoon te stellen en natuurlijk wil iedereen dan ook zo een stoere hond. Is het met het idee zelf zo’n filmpjes te kunnen maken? Daar heb ik geen antwoord op al komen dergelijke mensen al erg snel tot de vaststelling dat het helemaal zo eenvoudig niet is. Mechelse herders zijn erg energiek en werden gekweekt om te werken. Het is dus geen hond die lang in de zetel zal liggen en kunstjes zal doen als je een filmpje voor het internet wil maken. Eenmaal de hond begint te puberen, want jawel dat doen viervoeters ook, weten de baasjes niet meer wat ze ermee moeten aanvangen en worden wij dan opgebeld.”
Pure waanzin
Die telefoontjes zijn in het Rekkemse dierenasiel geen uniek gegeven meer. “Tot twee per dag! Mensen die ons opbellen of ze hun Mechelaar hier mogen achterlaten”, briest Brenda. “Pure waanzin is het maar we moeten ze veelal weigeren doordat we al met zeven exemplaren zitten en we geen plaats meer hebben. Ook in andere dierenasielen zorgt de Mechelaar voor een ongekende toestroom. Via een site waarop alle dierenasielen hun gegevens uitwisselen, kon ik zien dat er in Zuid-West-Vlaanderen alleen al bijna 80 Mechelse herders ter adoptie staan. Het zorgt er vaak voor dat ik tranen in de ogen krijg want we weten ergens allemaal wel dat, wanneer iemand zijn hond niet in het asiel kan achterlaten, hij of zij meer drastische oplossingen zal zoeken. Wij houden vast aan ons no-kill beleid en proberen al onze dieren te plaatsen. We bellen dan ook met de regelmaat van de klok naar zowel politie als defensie, die dan keer op keer een specialist sturen. In de hoop dat de honden een nieuw leven als politiehond kunnen starten, worden ze aan tests onderworpen maar die draaien maar erg zelden positief uit.”
Een oplossing voor het probleem lijkt er nog niet meteen aan te komen, al is Brenda ervan overtuigd dat er vooral aan de mentaliteit van de mensen moet worden gewerkt. “De dieren die ze op sociale media zien, zijn dieren die erg intensief worden getraind door mensen die van aanpakken weten”, sluit ze af. “Het is dus een illusie te denken dat je een soort van kant-en-klaar Mechelaar in huis kunt halen. Ook gaan mensen massaal op zoek naar Mechelaars die zo goedkoop mogelijk zijn. Zo komen ze niet terecht bij degelijke kwekers maar wordt er gewerkt met importhonden die vaak dan nog eens gekruist werden met andere rassen. Het zijn dan honden die niet alleen bol staan van de energie maar vaak ook knettergek zijn. Dat is om problemen vragen. Het zijn geen schoothondjes of diertjes om zo één keer per week uit te laten. Het zijn dieren die permanent beweging nodig hebben. Kun je dat niet garanderen? Dan kies je beter voor een goudvis.” (Christophe Lefebvre)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier