Marvin Vanluchene is de Krak van Oostrozebeke: “Ik leef als een monnik om het hoogste doel te bereiken”

Marvin Vanluchene met vrouwtje Tessa en zoontje Bently. (foto CLY)
Julien Cluyse
Julien Cluyse Medewerker KW

De wereldtitel van Marvin Vanluchene is niet onopgemerkt voorbijgegaan, waardoor hij werd verkozen als Krak van Oostrozebeke. Door zijn sportieve prestaties is hij de volksheld van de Mandelgemeente.

Marvin Vanluchene

Privé

Marvin Vanluchene (28) is de zoon van gewezen motorcrosser Ben Vanluchene en Dominique Lefebre. Hij heeft één zus Leatithia. Marvin woont samen met Tessa Declerck en is de vader van zoontje Bently (3).

Loopbaan

Hij haalde het diploma van elektricien aan het VTI in Tielt en begon op 18-jarige leeftijd te werken. Hij is aan de slag bij de Wielsbeekse firma MOOOF als orderpicker van motorische onderdelen.

Vrije tijd

Al van kindsbeen af ging zijn interesse naar het motorcrossen. Op 8-jarige leeftijd stapte hij voor het eerst in een minizijspan. Na een pauze is hij sinds zijn 13de ononderbroken actief in de zijspanmotorsport. Het leverde hem al twee wereldtitels op.

Dat Marvin Vanluchene voorbestemd was om grote ogen te gooien in de motorsport, stond in de sterren geschreven. “Mijn interesse ging al op jonge leeftijd uit naar motoren. Opa Leon was motorcrosser bij de MCLB en vrij vlug volgde ook mijn vader Ben. In de familie was er maar één item dat ter sprake kwam en dat was motorcross. Elk weekend werd ik meegenomen naar de motorcross. Ik was amper vier jaar oud toen ik al een mini-crossmotor ter beschikking kreeg. Daarmee was ik in de hoogste hemel.”

Geen andere hobby’s

“Na school bleef er maar één hobby over en dat was crossen. In die sport kreeg ik onmiddellijk heel veel steun van de familie. De school kon me eigenlijk gestolen worden en later ben ik nooit echt een goede student geweest. Ik was de gelukkigste man toen ik van school af was en kon gaan werken. Meteen ging al mijn vrije tijd naar het motorcrossen, een andere hobby heb ik tot op vandaag nog nooit gekend.”

Immense opofferingen

We gooiden meteen de belangrijkste vraag in het midden: waarom Marvin al die energie, geld en opofferingen kan opbrengen voor een sport die hem eeuwige roem heeft gebracht, maar geen rooie duit oplevert? “Ik weet het. Ik ben een beetje zot. Om het te schoppen tot wereldkampioen, en dat voor de tweede keer, moet ik immense opofferingen brengen. Alles, werkelijk alles, staat in het teken van de internationale zijspancross, want mijn uiteindelijke doel is zo vlug mogelijk nog een derde wereldtitel binnen te rijven. Pas dan zal mijn honger gestild zijn. Ik hoop zo vlug mogelijk die ultieme droom waar te maken. Vergeet niet dat ik enorme opofferingen en inspanningen moet doen om aan de wereldtop te blijven. De meeste topsporters slagen er nog in om uit hun sport wat geld te puren, maar in mijn discipline is dat niet het geval. In tegendeel, om mijn sport betaalbaar te houden, ben ik de hele winter op pad om sponsors te zoeken.”

Roofbouw

“Het is ook een sport die fysiek heel belastend is”, gaat Marvin verder. “Ik weet dat ik momenteel roofbouw pleeg op mijn lichaam. Niet voor niets brak ik al twee keer mijn pols, scheurde ik verschillende pezen aan mijn schouder en zit ik met een beschadigde knie. Ook mijn gebit is beschadigd door een zware val in een wedstrijd waarbij ik vijf tanden verloor. Vergeet niet dat ik deze sport ook nog eens combineer met een fulltime job. Gelukkig heb ik een baas die me veel vrijheid geeft om deel te nemen aan de internationale wedstrijden die overal in Europa plaatsvinden, van Letland tot Portugal. Nooit blijft er een dagje verlof over voor de familie. Elk vrij uurtje wordt gebruikt voor intense training: zwemmen, lopen, fietsen en fitnessen. Zeg maar gerust dat ik leef als een monnik om het hoogste doel te bereiken”, besluit Marvin Vanluchene.

Welke voldoening brengt deze intensieve sport in je leven?

“Mijn enig doel in deze sport is het behalen van wereldtitels. Met minder kan ik niet tevreden zijn. Mijn twee wereldtitels maken van mij een gelukkige sportman en zorgen er ook voor dat ik die zware inspanningen en opofferingen kan blijven leveren. Er staat nog één wereldtitel op mijn bucketlist. Eenmaal die binnen is, stop ik ermee, maar aan sport zal ik blijven doen.”

Doet het geen pijn dat het gezinsleven op een laag pitje staat?

“Ik ben er mij volledig van bewust dat mijn sport niet ideaal is voor een rimpelloos familieleven. Gelukkig mag ik van mijn vrouw nog een tijdje doorgaan. Mijn ultieme droom is het behalen van een derde titel, daarna komt het gezin op de eerste plaats. Ik wil ook meer tijd besteden aan de opvoeding van mijn zoontje, wat nu niet kan.”

Hoe zie je het leven na je sportcarrière in de zijspancross?

“Ik blijf een sportman, maar dan op lager niveau. Reizen is niet echt aan mij besteed, maar ik wil wel nog aan de Roc du Maroc deelnemen, wat bestaat uit vijf dagen fietsen in de woestijn. Verder zou ik ook nog graag een marathon lopen, maar met mijn gekneusde knie zal dat moeilijk worden.”

Lees meer over: