Marie-Jeanne Vroman (63) werd tot Krak van Wielsbeke gekroond. Een opkikker voor de uitbaatster van De Vlaschaard die een revalidatie van bijna twee jaar achter de rug heeft na een ongeval.
Lees hier de verhalen van alle Kraks van 2022
“Het was moeilijk inschatten als ik kans zou maken om Krak van Wielsbeke te worden, maar ik hoopte het natuurlijk”, vertelt Marie-Jeanne, die sinds 3 januari jongstleden al 27 jaar de Vlaschaard uitbaat.
“Met minivoetbal, basketbal en de wielertoeristen zijn sportmensen hier kind aan huis. Uiteraard is iedereen hier welkom. Misschien dat ik daardoor nu die bekroning krijg.”
Marie-Jeanne Vroman
Privé
Getrouwd op haar 18de met Rudy Deleersnijder die overleed toen ze 55 was. Ze is mama van Leslie (+), Andy (+), Jürgen (40) en Sofie (44) en heeft één kleinkind Rim (9).
Loopbaan
Marie-Jeanne begon als arbeidster bij textielbedrijf Balta. Daarna ging ze aan de slag als poetsvrouw bij de gemeente Wielsbeke. 27 jaar geleden begon een nieuw hoofdstuk in haar leven als uitbaatster van cafetaria De Vlaschaard.
Vrije tijd
In haar vrije tijd geniet Marie-Jeanne ervan om naar politieseries te kijken. Witse en Baantjer zijn maar enkele series die sinds haar ongeval de revue passeren. Ook koken is een van de favoriete bezigheden van de Krak van Wielsbeke.
Scooter
Op 16 april 2021 sloeg het noodlot toe voor Marie-Jeanne toen ze met haar scooter onder een auto terechtkwam. Een hersenbloeding en tal van breuken waren het verdikt. In totaal 146 dagen in het ziekenhuis waren haar deel.
“Op 13 december onderging ik mijn laatste operatie. Mijn knie was verbrijzeld, waardoor daar niets meer mee aan te vangen was. Nu heb ik er een nieuwe. Ik hoop twee jaar na de feiten op die bewuste 16de april terug definitief achter de toog te staan.”
“Gelukkig kan en kon ik al die tijd enorm rekenen op de steun van mijn zoon Jürgen en dochter Sofie die ondertussen mijn werk overnamen en me overal heen brachten.”
Hartverwarmend
“Het was hartverwarmend hoe iedereen met mij meeleefde. Mijn familie, de sportploegen, vrienden… Mijn kleindochter Rim zag hier erg vanaf…” Marie-Jeanne bleef niet gespaard van hartverscheurend leed.
“In 1985 verloor ik mijn drie dagen oude dochtertje Leslie. In 1995 moest ik afscheid nemen van mijn toen bijna 15-jarige zoon Andy na een ongeval. En negen jaar geleden overleed mijn man Rudy na een slepende ziekte. Zij zijn mijn engelbewaarders waardoor ik dit ongeval overleefde. Ik heb dus al mijn deel gehad. Voor mijn ongeval bracht ik hen elke dag een bezoekje op het kerkhof.”
“Ik wacht dus vol ongeduld wanneer ik weer beter kan stappen om er terug naartoe te gaan. Nu verplaats ik mij immers met een scootmobiel.”
“In juli en augustus, voor mijn knieoperatie, en traditioneel rustige maanden, stond ik al even achter de toog van ‘mijn’ Cafetaria. Mijn contract loopt nog tot 2026 bij de gemeente. Ik baat dit als zelfstandige uit en hoop als alles goed gaat dit nog lang te mogen doen.”
Basketclub
“Ik begon destijds met werken bij Balta. Daarna ging ik aan de slag als poetsvrouw bij de gemeente en hielp mijn man Rudy in het cafetaria dat hij uitbaatte. Ik moest uiteindelijk een keuze maken en 27 jaar geleden koos ik definitief voor het cafetaria. Nu doe ik dit dus al negen jaar alleen sinds de dood van mijn echtgenoot Rudy.”
“Mijn kleinkind Rim is actief bij basketclub Bobcat Wielsbeke waar ze uitkomt bij de U10 A. Ik probeer altijd zoveel mogelijk wedstrijdjes van haar mee te pikken en te supporteren. Mijn zoon Jürgen voetbalde vroeger bij Sparta en was Chiroleider. Het sportieve blijft dus aanwezig in onze familie.”
Proficiat aan alle Kraks 2022
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier