Maria Haeve blaast honderd kaarsjes uit in wzc Cassiers
Maria Haeve vierde in woonzorgcentrum Cassiers in Houthulst haar honderdste verjaardag. Ze woonde tot na haar 94ste verjaardag nog zelfstandig in de Sint-Elooistraat op De Vijfwegen.
“Mijn mama werd op 20 juni 1924 geboren in Zarren als derde in een gezin met twaalf kinderen”, vertelt dochter Gerda Maertens. “Helaas overleden er twee kinderen op jonge leeftijd en werd ze zo de tweede in een rij van tien. De tien Haeves kenden allemaal een lang en actief leven. Mijn moeder heeft nu nog een broer van 90 en een zus van 86. Ze werkte tot haar 36ste op de boerderij in Zarren en zorgde voor het gezin. Maria’s moeder, mijn grootmoeder, was pas 66 toen ze stierf. Mijn moeder was toen 33. Ze nam afscheid van de boerderij in Zarren toen ze mijn vader Jerome Maertens leerde kennen. Na hun huwelijk verhuisde ze naar Westrozebeke. Een jaar later, in 1961, zag ik het levenslicht. Samen met haar echtgenoot baatte ze een landbouwbedrijf op De Vijfwegen uit. Toen ze 65 was werd mijn moeder weduwe. Ze bleef evenwel verder van het leven genieten, samen met mij en haar twee kleinkinderen. Er was ook geen gebrek aan vrienden en kennissen. Er ging geen dag voorbij of er kwam iemand langs. Dat kon zonder problemen langs de achterdeur. Die stond open voor iedereen en dat bleef zo tot na haar 94ste verjaardag.”
Intrek in wzc
Plots kwam er verandering in Maria’s lichamelijke toestand. “Omwille van zware osteoporoseklachten die gepaard gingen met veel pijn was er een ziekenhuisopname nodig. Ze nam eerst tijdelijk haar intrek in woonzorgcentrum Cassiers in Houthulst. Ze trok naar daar omdat haar zus Simonne er in het klooster zat, terwijl ze er ook veel mensen kende die afkomstig zijn van Zarren. Ze had het er zo naar haar zin dat ze besloot om te blijven. Fysiek kwam ze er weer helemaal bovenop. Drie jaar geleden kreeg ze echter te maken met een auto-immuunziekte en daarbij ging ze mentaal sterk achteruit. Niettemin geniet ze nu bij haar eeuwfeest ongetwijfeld van de aandacht en de omgeving”, glimlacht Gerda.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier